Jak działa Madopar 62,5 mg?
Lewodopa zaliczana jest do prekursorów dopaminy. Jej podanie prowadzi do uzupełnienia poziomu endogennej dopaminy w mózgu, dzięki czemu łagodzi objawy Parkinsona, wynikające z niedoboru tego neuroprzekaźnika. Benserazyd jest inhibitorem pozamózgowego rozkładu lewodopy. Jego działanie przyczynia się do zwiększenia dostępności lewodopy dla mózgu, a to pozwala na redukcję przyjmowanej dawki preparatu i zmniejszenie działań niepożądanych.
Nie używaj Madopar 62,5 mg, jeśli:
- masz nadwrażliwość na lewodopę, benzerazyd lub na jakąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie,
- jesteś osobą, która nie ukończyła 25. roku życia,
- jesteś kobietą w ciąży lub w wieku rozrodczym, która nie stosuje skutecznej metody antykoncepcji,
- stwierdzono u Ciebie zaburzenia endokrynologiczne, z pogorszeniem czynności nerek, wątroby lub serca,
- cierpisz na zaburzenia psychiczne,
- masz jaskrę z wąskim kątem przesączania,
- stosujesz jednocześnie nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO).
Na co zwrócić uwagę przed użyciem Madopar 62,5 mg?
- Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Madopar u osób z zaburzeniami tętnic wieńcowych, zaburzeniami rytmu lub niewydolnością serca. W tej grupie należy uważnie monitorować czynność serca w czasie rozpoczęcia terapii, a następnie regularnie w czasie jej trwania.
- Podczas rozpoczęcia leczenia oraz w trakcie zwiększania dawki zaleca się ścisłe monitorowanie pacjentów z czynnikami ryzyka niedociśnienia ortostatycznego.
- U pacjentów z chorobą Parkinsona występuje większe ryzyko czerniaka w porównaniu do ogólnej populacji. Z tego powodu wskazane jest regularne badanie skóry u dermatologa.
Jak stosować Madopar 62,5 mg?
- Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej powinny być zalane niewielką ilością wody (ok. 25-50 ml). Tabletka rozpada się szybko i całkowicie w ciągu kilku minut, tworząc białą zawiesinę.
- Ponieważ na dnie szybko gromadzi się osad, zaleca się zamieszać zawiesinę tuż przed wypiciem. Przygotowaną zawiesinę należy zużyć w ciągu 30 minut od sporządzenia.
- Madopar należy przyjmować na 30 minut przed posiłkiem lub godzinę po posiłku.
- Leczenie produktem Madopar powinno być rozpoczynane stopniowo, dawkę należy dobierać indywidualnie i ustalać tak, by uzyskać maksymalny efekt.
- W chorobie Parkinsona zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 62,5 mg 3-4 razy na dobę. Średnia dawka podtrzymująca odpowiada 125 mg podawanym od 3-6 razy na dobę.
- W zespole niespokojnych nóg maksymalna dawka dobowa leku Madopar nie powinna być większa niż 500 mg. Wówczas lek przyjmuje się doustnie, na godzinę przed pójściem spać, w zalecanej dawce zazwyczaj ok. 125 mg, przy czym dokładne dawkowanie powinno być ustalone przez lekarza.
Na co zwrócić uwagę podczas stosowania Madopar 62,5 mg?
- U osób predysponowanych mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości - jeśli się pojawią, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
- W trakcie leczenia zaleca się okresowe kontrolowanie czynności wątroby, nerek i układu krążenia oraz wykonywanie morfologii krwi.
- Nie wolno nagle odstawiać leku Madopar, gdyż może to powodować potencjalnie zagrażający życiu stan przypominający złośliwy zespół neuroleptyczny (wysoka gorączka, sztywność mięśni, zmiany psychiczne). W przypadku wystąpienia takich objawów pacjent powinien natychmiast zgłosić się do lekarza.
- Wszystkich pacjentów należy dokładnie monitorować pod kątem wystąpienia depresji, zmian psychologicznych czy myśli samobójczych w trakcie leczenia Madoparem.
- U pacjentów z cukrzycą należy często badać stężenie glukozy we krwi i odpowiednio dostosowywać dawki leków przeciwcukrzycowych.
- Jednoczesne spożywanie produktów bogatych w białko może osłabiać działanie leku.
Czy mogę łączyć Madopar 62,5 mg z innymi lekami?
- Leki neuroleptyczne, opioidy i preparaty przeciwnadciśnieniowe zawierające rezerpinę hamują działanie leku Madopar.
- Nie należy stosować leku Madopar z lekami sympatykomimetycznymi takimi jak: epinefryna, norepineryna, amfetamina, izoproterenol, ponieważ lewodopa może nasilać ich działanie.
- Podawanie produktu Madopar należy przerwać 12-48 godzin przed zabiegiem chirurgicznym wymagającym znieczulenia ogólnego przy użyciu halotanu, w związku z możliwością wystąpienia zaburzeń rytmu serca i wahań ciśnienia krwi.
- Metoklopramid zwiększa szybkość wchłaniania lewodopy.
- Domperidon może zwiększać biodostępność lewodopy poprzez stymulację opróżniania żołądka.
- Siarczan żelaza zmniejsza stężenie lewodopy w osoczu i przez to może przyczynić się do osłabienia jej działania.
- Jeżeli u pacjentów stosujących nieselektywny, nieodwracalny inhibitor MAO pożądane jest leczenie Madoparem, od zakończenia stosowania MAO do rozpoczęcia przyjmowania Madoparu musi upłynąć co najmniej dwa tygodnie.
- Dopuszcza się jednoczesne stosowanie selektywnych inhibitorów MAO-B (selegiliny, rasagiliny) i MAO-A (moklobemidu). Należy jednak wówczas bardzo uważnie ustalać dawkę lewodopy, indywidualnie u każdego pacjenta.
- U pacjentów przyjmujących Madopar mogą występować fałszywie dodatnie wyniki odczynu Coombsa.
Czy mogę łączyć Madopar 62,5 mg z alkoholem?
Nie należy spożywać alkoholu w trakcie terapii lekiem Madopar.
Czy po zastosowaniu Madopar 62,5 mg mogę prowadzić pojazdy?
Pacjentom, którzy w trakcie terapii lekiem odczuwali senność lub doznawali nagłych napadów snu, należy odradzić prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn, ponieważ może to stwarzać zagrożenie poważnym urazem lub śmiercią dla nich samych lub dla innych osób.
Czy mogę stosować Madopar 62,5 mg będąc w ciąży?
Produkt Madopar jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcji.
Czy po zastosowaniu Madopar 62,5 mg mogę karmić piersią?
Nie wykazano, czy benzerazyd przenika do mleka matki, dlatego też nie należy karmić piersią w trakcie leczenia produktem Madopar, gdyż nie można wykluczyć wystąpienia wad rozwojowych układu kostnego dziecka.
Jakie działania niepożądane mogą wystąpić po zastosowaniu Madopar 62,5 mg?
- bóle i zawroty głowy,
- biegunka, nudności, wymioty,
- zwiększone ciśnienie krwi,
- suchość w jamie ustnej,
- zapalenie oskrzeli,
- świąd, wysypka,
- zaostrzenie zespołu niespokojnych nóg,
- zaburzenia smaku i apetytu,
- pobudzenie, halucynacje, urojenia,
- pobudzenie,
- arytmia,
- senność, nagłe napady snu,
- zwiększone pobudzenie seksualne i libido,
- zmiany zabarwienia języka, śliny zębów i błony śluzowej jamy ustnej.
Skład Madopar 62,5 mg
- substancje czynne: 50 mg lewodopy i 12,5 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku),
- substancje pomocnicze: kwas cytrynowy bezwodny, skrobia kukurydziana żelowana, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian.
Jak przechowywać Madopar 62,5 mg?
Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Butelkę szczelnie zamknąć w celu ochrony przed wilgocią. Chronić przed dziećmi i działaniem promieni słonecznych.
Źródła
- Charakterystyka Produktu Leczniczego
- Ulotka