Czy Escitalopram uzależnia i czy można go zastąpić ziołami?

Escitalopram to substancja czynna z grupy tak zwanych SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny). W przypadku tych leków opisano zjawisko rozwoju tolerancji na działanie związane z utratą ich skuteczności (antidepressant treatment tachyphylaxis, "Prozac poop-out").

Zjawisko wiązane jest przede wszystkim z liczbą podejmowanych terapii tymi lekami (wiele epizodów choroby oddzielonych od siebie w czasie). Wydaje się, że spadek odpowiedzi na leczenie może być także charakterystyczny dla tej grupy leków jako takich. Opisywano przypadki utraty skuteczności występującej podczas przewlekłej kontynuacji leczenia SSRI u pacjentów, którzy zareagowali pozytywnie na terapię przeciwdepresyjną.

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, czy stopniowa utrata na leczenie jest kwestią genetyki czy też reakcji receptorów w mózgu na podejmowane leczenie. Nie dotyczy ono wszystkich pacjentów.

Escitalopram jednak nie powoduje typowego uzależnienia, bowiem po zakończeniu leczenia nie pojawiają się objawy typowe dla uzależnienia, takie jak: pragnienie ponownego przyjmowania substancji, poczucie przymusu jej stosowania czy brak kontroli nad zachowaniem związanym z brakiem zażywania leku.

W przypadku nagłego przerwania leczenia tym środkiem, a czasem także podczas powolnego i zaplanowanego wraz z lekarzem odstawiania leku, mogą (ale nie muszą) pojawić się objawy odstawienne, które są błędnie przyrównywane do objawów abstynencyjnych towarzyszących uzależnieniu.

Według badań u 3 z 10 pacjentów po zaprzestaniu leczenia escitalopramem występuje jeden lub kilka objawów odstawienia. Niektóre objawy pojawiają się częściej niż inne i należą do nich, np. zawroty głowy, chwiejność lub trudności w utrzymaniu równowagi, uczucie mrowienia, pieczenia, przechodzenia prądu elektrycznego, brzęczenie, syczenie, gwizdanie, dzwonienie w uszach (szumy uszne), zaburzenia snu, uczucie niepokoju, bóle głowy.
Objawy odstawienne są przemijające i wynikają z nagłej zmiany równowagi neurochemicznej w ośrodkowym układzie nerwowym.

Warto także pamiętać, iż po odstawieniu wszystkich leków przeciwdepresyjnych, w tym leku Escitalopram można spotkać się z nawrotem choroby, z powodu której lek był stosowany. Nie oznacza to jednak zawsze, że organizm uzależnił się od leku, nie potrafi sobie bez niego poradzić i dlatego objawy wracają. Taki stan rzeczy niekiedy wynika z tego, iż stosowany preparat może nie usuwać trwale przyczyn choroby, lecz zmniejszać jej objawy i ewentualne negatywne skutki. Oczywiście nie jest to regułą, nie należy przyjmować tego za pewnik i uznawać, że leczenie w Pani przypadku nie będzie skuteczne.

Leku Escitalopram nie można zastąpić ziołami. Zioła działają łagodnie uspokajająco, natomiast Escitalopram wpływa na przekaźnictwo w mózgu. Nie można w żadnym stopniu przyrównać do siebie tych dwóch efektów działania.

Mało tego - zioła mogą być stosowane samodzielnie, natomiast Escitalopram należy zażywać ściśle pod kontrolą lekarza. To również świadczy o specyfice jego działania.

Producent leku ma obowiązek poinformować pacjenta o wszystkich możliwych objawach niepożądanych, jakie mogą mieć związek ze stosowaniem jego preparatu, ale nie oznacza to, że u każdego wszystkie one się pojawią.

Informacja dołączona do leku zawiera ważne wskazówki, które należy przeanalizować przed jego zastosowaniem. Takiej oceny korzyści do ryzyka powinien dokonać lekarz zaznajomiony z Pani historią choroby. Podejrzewam, że gdyby istniała szansa na to, ze może się Pani wyleczyć, czy chociaż wspomóc ziołami, lekarz nie zapisałby Pani leku Escitalopram.

W mojej ocenie należy stosować lek zgodnie z zaleceniami lekarza i w takiej kombinacji, jak wynika z tych zaleceń. Proszę z góry nie obawiać się o skutki, o których Pani pisze, lecz skupić się na prawidłowej realizacji terapii, która jest kluczem do ich uniknięcia.

Obawa przed ewentualnymi skutkami ubocznymi może utrudniać proces leczenia i to właśnie ona może mieć większy wpływ na wystąpienie działań niepożądanych niż sam lek. Stres przed sięgnięciem po lek może prowadzić do zaniechania terapii, co w skutkach może być dużo gorsze dla zdrowia niż ewentualne działania niepożądane, które mogą, a nie muszą wystąpić.

Ostrzeżeń zawartych w ulotce nie wolno bagatelizować, ale należy zachować zdrowy rozsądek. Jeśli lekarz zalecił jakiś lek, oznacza to, że uważa, iż przyjęcie go jest dla Pani bardziej korzystne niż nieleczenie się. Lek może, ale nie musi wywołać skutków ubocznych, natomiast nieleczona choroba może pogłębić się, wywołać niekorzystne zmiany w organizmie lub spowodować powikłania: https://www.gdziepolek.pl/artykuly/czy-bac-sie-dzialan-niepozadanych-lekow