Ile czasu musi upłynąć od zakończenia terapii lekiem Lorafen, abym mogła starać się o dziecko?

Kobiety planujące ciążę, które wcześniej cierpiały na jakiekolwiek zaburzenia psychiczne poddane farmakoterapii, powinny podejmować takie decyzję w porozumieniu ze specjalistami z dziedziny zdrowia psychicznego (psychiatrą, psychologiem, neurologiem) oraz lekarzem ginekologiem.
W mojej ocenie są to odpowiednio kompetentne osoby, mające także wgląd w Pani historię choroby, do czego ja, niestety, nie mam upoważnienia i możliwości, aby mogły podpowiedzieć Pani, czy jest to odpowiedni moment, aby starać się o dziecko i w jakim odstępie czasu po zakończeniu terapii należy to zrobić (być może nie jest to koniec leczenia, lecz tylko jeden z etapów). Moment zajścia w ciążę u pacjentek psychiatrycznych jest ściśle uzależniony od powodzenia terapii lekowej, samopoczucia kobiety oraz uporania się "w głowie" z wydarzeniami, które przyczyniły się do wprowadzenia leczenia psychiatrycznego, dlatego ważne jest tutaj indywidualne podejście do każdego przypadku.

Ciąża jest takim czasem, kiedy kobieta nie powinna przeżywać żadnych stresów, uczestniczyć w sytuacjach, które mogą w jakikolwiek negatywny sposób wpłynąć na zdrowie psychiczne, ponieważ może to przynieść przykre konsekwencje na rozwijający się płód. Myślę, że w takiej sytuacji przyda się badanie psychologiczne, aby ocenić, czy jest Pani już gotowa w spokojny i prawidłowy sposób przejść przez okres ciąży i macierzyństwa. Nie znam Pani sytuacji życiowej, więc nie jestem w stanie obiektywnie ocenić, w jaki sposób ciąża może wpłynąć na przeżycia, które miały miejsce w przeszłości, jednak jako matka, wiem, że każde przeżycie matki ma wpływ na dziecko nawet, jeśli nie jest to zauważalne od razu. Proszę pamiętać, że od momentu zajścia w ciążę dba Pani o zdrowie nie tylko swoje, ale i swoje dziecka, nie tylko fizyczne, ale też psychiczne.

Jednocześnie chcę zaznaczyć, że mimo jakichkolwiek ewentualnych ostrzeżeń lekarza co do starań o dziecko, nie należy ich pomijać i postępować według własnego uznania.

Zauważyłam także, że w poprzednich postach zadawała Pani podobne pytania - cóż mogę powiedzieć więcej, moje stanowisko jest podobne jak koleżanek, które odpowiadały na wcześniejsze zapytania.