Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-01-16
lek na receptę, iniekcja, Furosemid (furosemide)
, Norameda
Dawka:
Opakowanie:
Zamienniki opakowania:
Koszyk:
Ulotki Furosemide Norameda dla opakowania 10 ampułek (20 mg/2 ml).
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-01-16
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta Furosemide Norameda, 10 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji
Furosemidum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
1. Co to jest Furosemide Norameda i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Furosemide Norameda
3. Jak stosować lek Furosemide Norameda
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać le Furosemide Norameda
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Substancją czynną leku Furosemide1 Norameda, 10 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji jest furosemid, który należy do grupy leków moczopędnych. Furosemid zwiększa ilość wytwarzanego przez organizm moczu, co pomaga łagodzić objawy spowodowane zbyt dużą ilością płynów w organizmie.
Lekarz może zalecić stosowanie leku Furosemide Norameda, jeśli:
Furosemid w postaci roztworu do wstrzykiwań/do infuzji może być podawany wyłącznie pod nadzorem lekarza.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Furosemide Norameda należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Furosemide Norameda, jeśli:
Jeżeli którykolwiek z powyższych punktów dotyczy pacjenta, lekarz może zalecić zmianę leczenia lub udzielić pacjentowi specjalnej porady.
Lekarz może zalecić regularną kontrolę stężenia cukru lub kwasu moczowego we krwi. Może również zalecić monitorowanie stężenia ważnych elektrolitów, takich jak sód i potas, co ma szczególne znaczenie w przypadku wystąpienia wymiotów lub biegunki.
Podanie furosemidu wcześniakom może być przyczyną powstania kamieni nerkowych lub wapnicy nerek. U wcześniaków, przewód pomiędzy tętnicą płucną a aortą, który jest otwarty u płodu, może pozostać otwarty po urodzeniu.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jest to ważne, ponieważ niektórych leków nie należy stosować jednocześnie lekiem Furosemide Norameda.
W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje:
Furosemide Norameda z jedzeniem, piciem i alkoholem
Pokarm nie wpływa na działanie tego leku podawanego dożylnie. Przewlekłe umiarkowane lub nadmierne spożywanie alkoholu zwiększa ciśnienie tętnicze i zmniejsza skuteczność leków przeciwnadciśnieniowych. U pacjentów mogą wystąpić zawroty głowy i omdlenie wkrótce po wypiciu alkoholu podczas leczenia.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować furosemidu w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Furosemid przenika do mleka kobiecego, dlatego nie należy karmić piersią podczas stosowania tego leku.
Zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zmniejszona podczas leczenia furosemidem, zwłaszcza na początku leczenia, w przypadku zmiany leku lub w połączeniu z alkoholem. Jeśli w trakcie leczenia furosemidem wystąpią zaburzenia koncentracji uwagi, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę (40 mg), co oznacza, że lek uznaje się za
wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Lek podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę:
Lekarz określi dawkę odpowiednią dla pacjenta, czas podania oraz czas trwania leczenia. Będzie to zależeć od wieku pacjenta, masy ciała, historii choroby, innych leków, które pacjent zażywa oraz rodzaju i nasilenia choroby.
Zalecana dawka wynosi 20 mg do 40 mg furosemidu. Jeżeli wymagane jest zastosowanie większej dawki, lekarz może podać kolejne 20 mg we wstrzyknięciu. Wstrzyknięcia zazwyczaj powtarza się co
2 godziny, aż do uzyskania pożądanej utraty płynów. W niektórych przypadkach, zamiast wstrzyknięcia, lekarz może zalecić podanie leku w ciągłej infuzji dożylnej (kroplówka). Zalecana maksymalna dawka dobowa furosemidu wynosi 1500 mg.
Stosowanie u dzieci i młodzież w wieku powyżej 15 lat
U dzieci (dzieci w wieku poniżej 15 lat są leczone furosemidem tylko w szczególnych przypadkach) dawka jest określana w zależności od masy ciała. Dawka początkowa wynosi 0,5-1 mg/kg masy ciała na dobę, do maksymalnej całkowitej dawki dobowej wynoszącej 20 mg. Zazwyczaj stosowana dawka początkowa u młodzieży w wieku powyżej 15 lat wynosi 20 do 40 mg.
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy > 5 mg/dl) zaleca się, aby nie przekraczać szybkości wlewu 2,5 mg furosemidu na minutę.
Zalecana dawka początkowa wynosi 20 mg na dobę. Dawkę zwiększa się stopniowo, do uzyskania pożądanej utraty płynów.
Zmniejszenie masy ciała spowodowane utratą płynów nie powinno być większe niż 1 kg masy ciała na dobę.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Furosemide Norameda
Jeśli pacjent obawia się, że otrzymał zbyt dużą dawkę tego leku, powinien natychmiast zwrócić się do lekarza. Objawy, które mogą wystąpić po podaniu zbyt dużej dawki to: suchość błony śluzowej jamie ustnej, zwiększone pragnienie, nieregularna czynność serca, zmiany nastroju, kurcze lub ból mięśni, nudności lub wymioty, uczucie zmęczenia lub osłabienia, słabo wyczuwalne tętno lub utrata apetytu.
Jeśli pacjent obawia się, że pominięto dawkę, powinien zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Jeśli pacjent przerwie leczenie wcześniej niż zalecił lekarz, nadmiar płynów może mieć poważny wpływ na serce, płuca lub nerki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, jeśli pacjent zauważy którykolwiek z następujących objawów:
Anafilaksja, ciężka reakcja alergiczna, mogąca być przyczyną wysypki, obrzęku twarzy, warg, języka lub gardła, trudności w oddychaniu i utraty przytomności.
Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 100):
Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 1000):
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 10 000):
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, email: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku.
Przechowywać ampułki w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Nie zamrażać.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym po
Termin ważności (EXP):” i na ampułce po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Wyłącznie do jednorazowego użytku. Zużyć natychmiast po pierwszym otwarciu. Pozostałą zawartość należy usunąć.
Informacje dotyczące przechowywania rozcieńczonego produktu leczniczego podano w punkcie 6
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego".
Co zawiera lek Furosemide Norameda
Substancją czynną leku jest furosemid.
Pozostałe składniki to: sodu wodorotlenek , sodu chlorek, stężony kwas solny , woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Furosemide Norameda i co zawiera opakowanie
Furosemide, 10 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji to przezroczysty, bezbarwny lub prawie bezbarwny roztwór, zasadniczo wolny od widocznych cząstek.
Jest dostępny w ampułkach ze szkła oranżowego (typ I) zawierających 2 mL lub 5 mL roztworu.
Każde pudełko zawiera 10 lub 25 ampułek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny UAB Norameda
Meistrų 8a, Wilno, LT-02189, Litwa
Wytwórca / importer: UAB Norameda
Meistrų 8a, Wilno, LT-02189, Litwa Tramco Sp. z o.o.
ul. Wolska 14, Wolskie, Płochocin 05-860, Polska
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Estonia Furosemide Norameda Finlandia Furosemide Norameda 10 mg/ml injektioneste, liuos Węgry Furosemide Norameda 10 mg/ml oldatos injekció Łotwa Furosemide Norameda 10 mg/ml ml šķīdums injekcijām Litwa Furosemide Norameda 10 mg/ml injekcinis tirpalas Polska Furosemide Norameda Słowacja Furosemide Norameda 10 mg/ml injekčný roztok
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 03/2018
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Ampułka zawiera pojedynczą dawkę.
Zużyć natychmiast po pierwszym otwarciu. Pozostałą zawartość należy usunąć. Nie należy stosować roztworu z widocznymi cząstkami.
Z powodu ryzyka wytrącenia się osadu, nie należy mieszać furosemidu z silnie kwasowymi roztworami (pH mniejsze niż 5,5), takimi jak roztwory zawierające kwas askorbowy, noradrenalinę i adrenalinę.
Produktu Furosemid Norameda, 10 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji nie należy mieszać z żadnymi innymi lekami.
Po rozcieńczeniu: Furosemide Norameda, 10 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań/do infuzji może być mieszany z obojętnymi i słabo zasadowymi roztworami o pH wynoszącym 7-10, takimi jak 0,9% roztwór sodu chlorku i płyn Ringera z mleczanami w workach bez PVC.
Stabilność chemiczna i fizyczna podczas użycia została wykazana w okresie 48 godzin po rozcieńczeniu w temperaturze 25°C oraz w temperaturze od 2 do 8°C, w warunkach ochrony przed światłem.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia, produkt należy zużyć natychmiast. Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania odpowiada użytkownik, zwykle nie dłużej niż 24 godziny w temperaturze od 2 do 8°C, chyba że rozcieńczenie miało miejsce w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
Przypisy