Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2022-12-26
Opakowanie:
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2022-12-26
Etomar_Ulotka dla pacjenta
Ulotka dla pacjenta ETOMAR (Acidum acetylsalicylicum + Ethoxybenzamidum + Coffeinum)
300 mg + 100 mg + 50 mg, tabletki
1. Co to jest lek Etomar i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Etomar
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Etomar
Lek Etomar zawiera trzy substancje czynne: kwas acetylosalicylowy i etoksybenzamid o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym oraz kofeinę1, która działa na ośrodek naczynioruchowy w mózgu, wywołując skurcz mięśni gładkich naczyń krwionośnych, tym samym zmniejszając przepływ krwi przez tkankę mózgową. Działa pobudzająco na ośrodek oddechowy.
Lek Etomar stosuje się w leczeniu bólów różnego pochodzenia o małym i umiarkowanym nasileniu (np. bóle głowy, reumatyczne, mięśni, nerwobóle, ból zęba). Ponadto w stanach gorączkowych, leczeniu objawowym grypy i przeziębień.
Należy przeczytać uważnie całą ulotkę, ponieważ zawiera ona ważne informacje dla pacjenta.
Lek ten jest dostępny bez recepty, aby można było leczyć niektóre schorzenia bez pomocy lekarza. Aby jednak uzyskać dobry wynik leczenia, należy stosować lek Etomar ostrożnie i zgodnie z informacją w ulotce.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Etomar:
Należy ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami alergicznymi (astma oskrzelowa, katar sienny z polipami błony śluzowej nosa), przed zabiegami chirurgicznymi, w zaburzeniach czynności wątroby i nerek, w przypadku stosowania wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej lub w przypadku obfitych krwawień miesiączkowych.
Preparat ten należy do grupy leków, które mogą niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet.
Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.
Przyjmowanie takich leków, jak Etomar może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.
W przypadku kłopotów z sercem, przebytego udaru, lub podejrzewania, że występuje ryzyko tych zaburzeń (np. podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca, zwiększone stężenie cholesterolu2, palenie tytoniu) należy omówić sposób leczenia z lekarzem lub farmaceutą.
Należy skonsultować się z lekarzem, nawet, jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach 15 mg na tydzień lub większych. Metotreksat w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień – nasilenie toksycznego działania metotreksatu na szpik kostny.
Równoczesne stosowanie z tyklopidyną zwiększa ryzyko wystąpienia krwawienia, jeśli istnieje konieczność jednoczesnego podawania obu leków należy kontrolować czas krwawienia.
Skuteczność leków zwiększających wydalanie kwasu moczowego, leków moczopędnych np.
spironolakton i furosemid3, leków obniżających ciśnienie krwi może być zmniejszona, gdy stosowane są równocześnie z kwasem acetylosalicylowym. Kwas acetylosalicylowy nasila ototoksyczność (działanie uszkadzające słuch) furosemidu. W trakcie ogólnego stosowania glikokortysteroidów zmniejsza się stężenie salicylanów we krwi. Po odstawieniu steroidów istnieje ryzyko przedawkowania salicylanów. Dawkę salicylanów należy ustalić oddzielnie w okresie równoczesnego podawania z lekami steroidowymi i ponownie po ich odstawieniu.
Jednoczesne stosowanie leku z pochodnymi fluorochinolonu (np. cyprofloksacyna), może spowodować kumulację kofeiny w organizmie. Cymetydyna4 i disulfiram5 oraz doustne środki antykoncepcyjne zwalniają, a barbiturany przyspieszają metabolizm kofeiny. Kofeina może nasilać działanie izoprenaliny.
Kwas acetylosalicylowy nasila hipoglikemizujące (zmniejszające stężenie glukozy we krwi) działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy sulfonylomocznika i działanie wszystkich leków zmniejszających krzepliwość krwi, w tym pochodnych kumaryny i niektórych antybiotyków. Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. ibuprofen) zwiększa ryzyko uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz uszkodzenie nerek.
Picie alkoholu podczas leczenia zwiększa podrażnienie błon śluzowych i niebezpieczeństwo krwawień z przewodu pokarmowego.
Kofeina osłabia działanie leków uspokajających i nasennych.
Nasila działanie leków wywołujących tachykardię (przyspieszone bicie serca), np.
sympatykomimetyków, tyroksyny.
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Stosowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią jest przeciwwskazane.
Nie wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Lek Etomar należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Etomar to 1 tabletka od 2 do 6 razy na dobę, nie częściej niż co 4 godziny. Leku nie należy stosować długotrwale. Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej, która wynosi 6 tabletek. Nie stosować na czczo. Tabletkę należy połknąć popijając dużą ilością płynu.
Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. U młodzieży w wieku powyżej 12 lat stosować ostrożnie ze względu na zawartość kofeiny.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Zażycie większej dawki leku Etomar niż zalecana:
Objawy przedawkowania przeważnie występują po 2 godzinach.
Po przedawkowaniu mogą wystąpić drżenie rąk, biegunka, senność, szumy uszne, bóle i zawroty głowy, dezorientacja, przyspieszony oddech, zaburzenia gospodarki kwasowo
Objawami przedawkowania kofeiny są zaburzenia ze strony centralnego układu nerwowego tj. niepokój, pobudzenie, gonitwa myśli, bezsenność, drgawki, kołatanie serca, ból brzucha, biegunka, nudności i wymioty.
Pacjenta należy natychmiast przewieźć do szpitala.
Postępowanie zależy od wielkości przyjętej dawki, stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować środki mające na celu zmniejszenie wchłaniania substancji czynnej: płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego oraz kontrolować równowagę kwasowo-zasadową.
Jeśli zachowana jest prawidłowa czynność nerek, można zastosować diurezę alkaliczną aż do uzyskania pH moczu w zakresie 7,5-8; w przypadku ciężkiego zatrucia należy rozważyć zastosowanie forsowanej diurezy alkalicznej, hemodializy lub dializy otrzewnowej.
Należy uzupełniać płyny oraz prowadzić ogólne postępowanie objawowe.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jak każdy lek, lek Etomar może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Zawroty głowy, szumy uszne. Kofeina zawarta w leku może powodować bezsenność, niepokój ruchowy.
Zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi).
Rzadko po długotrwałym stosowaniu dużych dawek kwasu acetylosalicylowego zanotowano martwicę brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek.
Pokrzywka, odczyny skórne, reakcje anafilaktyczne, astma oskrzelowa, obrzęk naczynioruchowy.
Kofeina może powodować zaburzenia rytmu serca.
Długotrwałe przyjmowanie preparatu zawierającego kwas acetylosalicylowy może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek.
W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca.
Przyjmowanie takich leków, jak Etomar może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, chronić od światła.
Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie stosować leku Etomar po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę co zrobić z lekami, których się już nie potrzebuje. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Etomar:
Substancjami czynnymi leku są: kwas acetylosalicylowy, etoksybenzamid, kofeina.
Inne składniki leku to: skrobia ziemniaczana i talk.
Jak wygląda lek Etomar i co zawiera opakowanie 6 lub 8 tabletek (1 blister po 6 lub 8 szt.) w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.
Vitama S.A.
ul. Bonifraterska 17 00-203 Warszawa
Data opracowania ulotki:
Ulotka dla pacjenta
Przypisy
1 https://pl.wikipedia.org/wiki/kofeina
2 https://pl.wikipedia.org/wiki/cholesterol
3 https://pl.wikipedia.org/wiki/furosemide