Nagłe chudnięcie - czy to nadczynność tarczycy?

Kto choruje na nadczynność tarczycy?

Nadczynność tarczycy to niezwykle rozprzestrzeniona choroba, na którą cierpi prawie 2% Polaków. W większym stopniu jest ona przypadłością damską – szacuje się, że choruje na nią co 60. kobieta. Mężczyźni cierpią z powodu nadczynności nawet 10 razy rzadziej. Choroba ta, na szczęście, prawie nie dotyka dzieci [1].

Co powoduje nadczynność tarczycy?

• choroba Gravesa-Basedowa - schorzenie z grupy chorób autoimmunologicznych, w czasie której organizm zaczyna produkować specyficzne przeciwciała, naśladujące działanie hormonu przysadki TSH odpowiadającego za pobudzenie wydzielania hormonów tarczycowych;
• guzki tarczycowe (wole), które mogą być spowodowane m.in. paleniem papierosów;
• guzy przysadki mózgowej;
• spożywanie nadmiernych dawek jodu (tzw. zespół jod-Basedow).

Jakie są objawy nadczynności tarczycy?

Hormony tarczycy - trójjodotyronina (T3) i tyroksyna (T4) – regulują funkcje naszego organizmu i odpowiadają m.in. za metabolizm oraz produkcję ciepła. Właśnie dlatego ich nadmiar objawia się tzw. „stanem przyspieszonego organizmu”, co oznacza:

• spadek masy ciała
• uczucie gorąca;
• kołatanie serca (lekceważone i nieleczone może przekształcić się w groźne dla życia migotanie przedsionków);
• nadmierna potliwość;
• niepokój, lęk, zwiększona drażliwość;
• drżenie rąk (niekiedy tak intensywne, że pacjent podejrzewa u siebie chorobę Parkinsona);
• wytrzeszcz oczu;
• twarde zgrubienia pod skórą w okolicy szyi, powiększony obwód szyi spowodowany przerostem gruczołu;
• częstsze oddawanie stolca lub nawet biegunki;
• wypadanie włosów;
• zaburzenia miesiączkowania (u kobiet);
• spadek libido, problemy z erekcją (u mężczyzn).

Kiedy zgłosić się do lekarza?

Pacjent, który zauważa u siebie powyższe objawy, powinien skonsultować się z lekarzem rodzinnym, żeby potwierdzić lub wykluczyć nadczynność tarczycy. W tym celu wykonuje się badanie krwi (które, w odróżnieniu od wielu badań, np. w kierunku cukrzycy, nie musi być wykonane na czczo) celem oznaczenia poziomu hormonu TSH (czasami również T3 oraz T4). Oznaczenie poziomu TSH jest dokładną metodą, chociaż stosuje się również badanie USG w celu identyfikacji guzków tarczycy oraz badanie dotykowe. Lekarz rodzinny może także wypisać skierowanie do endokrynologa.

Jak leczyć nadczynność tarczycy?

• podawanie leków przeciwtarczycowych na receptę, m.in. propylotiouracyl (np. Thyrosan, Propycil), tiamazol (np. Metizol);
• leczenie jodem promieniotwórczym – choremu podaje się jednorazowo dawkę promieniotwórczego jodu, który zostaje wychwycony z krwi przez komórki tarczycy. W efekcie dochodzi do ich nieodwracalnego uszkodzenia i zmniejszenia wydzielania przez nie hormonów;
• leczenie operacyjne – metodę stosuje się głównie wtedy, kiedy rozpoznany jest rak tarczycy.

Jak zapobiec powstaniu nadczynności tarczycy?

W zapobieganiu problemów z tarczycą niezwykle ważna okazuje się dieta. Musi być ona bogata w warzywa, owoce, nabiał, dobrej jakości chude mięso.

Należy również unikać przewlekłego stresu, gdyż ma on znaczny wpływ na funkcjonowanie nie tylko tarczycy, ale i całego organizmu.

Kobiety ze względu na wyższe ryzyko zachorowania powinny regularnie badać poziom hormonów, żeby jak najwcześniej wykryć niepokojące odchylenia od normy i wdrożyć odpowiednie leczenie.

W razie jakichkolwiek wątpliwości, zawsze możesz zadać pytanie farmaceutom GdziePoLek.

Źródła

1. Leczenie nadczynności tarczycy; Łącka, Czyżyk; 2008.