Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-02-27
lek na receptę, iniekcja, Amoksycylina (amoxicillinum)
, Kwas klawulanowy (clavulanic acid)
, Polfa Tarchomin
Opakowanie:
Koszyk:
Ulotki Taromentin 2000 mg + 200 mg dla opakowania 1 fiolka.
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-02-27
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Ztw09.11.2021 psusa09.06.2023 v3
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Taromentin, 2000 mg + 200 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji
Amoksycylina + kwas klawulanowy
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
1. Co to jest lek Taromentin i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Taromentin
3. Jak stosować lek Taromentin
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Taromentin
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Taromentin jest antybiotykiem działającym bakteriobójczo na bakterie wywołujące zakażenia.
Taromentin zawiera dwa różne leki: amoksycylinę1 i kwas klawulanowy2. Amoksycylina należy do grupy leków zwanych “penicylinami”, których działanie niekiedy może być zahamowane (unieczynnienie). Drugi działający składnik (kwas klawulanowy) przeciwdziała temu unieczynnieniu.
Taromentin jest stosowany u dorosłych i dzieci w leczeniu następujących zakażeń:
Taromentin jest stosowany u dorosłych i dzieci w zapobieganiu zakażeniom związanym z dużymi zabiegami operacyjnymi.
Jeśli powyższe okoliczności dotyczą pacjenta, nie powinien on przyjmować leku Taromentin.
W razie wątpliwości przed rozpoczęciem stosowania leku Taromentin należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym, farmaceutą lub pielęgniarką.
Przed przyjęciem leku Taromentin pacjent powinien skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą, jeśli pacjent:
W razie wątpliwości czy powyższe okoliczności dotyczą pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym, farmaceutą lub pielęgniarką przed rozpoczęciem przyjmowania leku Taromentin.
W niektórych przypadkach lekarz może badać jaki rodzaj bakterii wywołał u pacjenta zakażenie. W zależności od wyników, pacjent może otrzymać Taromentin w innej dawce lub inny lek.
Stosowanie leku Taromentin może pogorszyć przebieg niektórych chorób lub spowodować ciężkie działania niepożądane, w tym reakcje alergiczne, drgawki i zapalenie jelita grubego. Należy zwracać uwagę, czy w czasie stosowania leku Taromentin u pacjenta nie występują określone objawy, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia wszelkich problemów. Patrz „Dolegliwości na które należy zwrócić uwagę” w punkcie 4.
Jeśli pacjent ma mieć wykonywane badania krwi (takie jak badanie krwinek czerwonych lub badania czynności wątroby) lub badania moczu (na glukozę3), należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, że pacjent przyjmuje lek Taromentin. Taromentin może bowiem wpływać na wyniki tego typu badań.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to również leków, które wydawane są bez recepty i leków ziołowych.
Jeśli jednocześnie z lekiem Taromentin pacjent przyjmuje allopurynol4 (stosowany w dnie moczanowej), bardziej prawdopodobne może być wystąpienie u pacjenta skórnych reakcji alergicznych.
Jeśli pacjent przyjmuje probenecyd5 (stosowany w dnie moczanowej) lekarz prowadzący może zdecydować o modyfikacji dawki leku Taromentin.
Jeśli równocześnie z lekiem Taromentin pacjent stosuje leki zmniejszające krzepliwość krwi (takie jak warfaryna), może być konieczne wykonanie dodatkowych badań krwi.
Taromentin może wpływać na działanie metotreksatu (lek stosowany w leczeniu nowotworów lub chorób reumatycznych).
Taromentin może wpływać na działanie mykofenolanu mofetylu (lek stosowany w zapobieganiu odrzucania przeszczepów).
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.
Ważne informacje o niektórych składnikach leku Taromentin Lek Taromentin zawiera sód Lek Taromentin, 2000 mg + 200 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 151 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) na dawkę. Odpowiada to 7,55 % maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Biorąc pod uwagę schemat dawkowania przedstawiony w punkcie 3 maksymalna ilość sodu, która może zostać podana pacjentowi w maksymalnej dawce jednorazowej wynosi 151 mg, co odpowiada 7,55 % zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych, zaś w maksymalnej dawce dobowej 453 mg co odpowiada 22,65 % zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Zawartość sodu pochodzącego z rozpuszczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczaniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu produktu (patrz punkt „ Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego”). W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia produktu, należy zapoznać się z ulotką stosowanego rozpuszczalnika.
W razie przyjmowania maksymalnej dawki dobowej leku (2000 mg +200 mg 3 razy na dobę) przez długi czas, pacjenci, zwłaszcza kontrolujący zawartość sodu w diecie, powinni skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Taromentin, 2000 mg + 200 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 42,02 mg (albo 1,07 mmol) potasu na dawkę, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek lub kontrolujących zawartość potasu w diecie.
Biorąc pod uwagę schemat dawkowania przedstawiony w punkcie 3 maksymalna ilość potasu, która może zostać podana pacjentowi w maksymalnej dawce jednorazowej wynosi 42,02 mg co odpowiada 1,07 mmola potasu, zaś w maksymalnej dawce dobowej 126,06 mg co odpowiada 3,21 mmola potasu.
Należy wziąć to pod uwagę, u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek lub kontrolujących zawartość potasu w diecie. Należy wziąć to pod uwagę, u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek lub kontrolujących zawartość potasu w diecie.
Zawartość potasu pochodzącego z rozpuszczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczaniu całkowitej zawartości potasu w przygotowanym rozcieńczeniu produktu (patrz punkt „ Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego”). W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości potasu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia produktu, należy zapoznać się z charakterystyką produktu leczniczego stosowanego rozpuszczalnika.
Pacjent nigdy nie będzie samodzielnie przyjmował tego leku.
Lek będzie podawany pacjentowi przez wykwalifikowany personel tj. lekarza lub pielęgniarkę.
Dorośli i dzieci o masie ciała równej lub większej niż 40 kg
Zwykle stosowana dawka (1000 mg + 100 mg), podawana co 8 do 12 godzin
Większa dawka (1000 mg + 100 mg), podawana co 8 godzin lub (2000 mg + 200 mg), podawana co 12 godzin
W bardzo ciężkich zakażeniach dawka może być zwiększona maksymalnie do 2000 mg + 200 mg, podawanej co 8 godzin.
Dawka (1000 mg + 100 mg) do (2000 mg + 200 mg), podawana przed zabiegiem w czasie wprowadzania ogólnego znieczulenia.
Dawka może się różnić w zależności od rodzaju zabiegu. Lekarz może powtórzyć dawkę, jeśli zabieg trwa dłużej niż 1 godzinę.
Dzieci o masie ciała mniejszej niż 40 kg
Wszystkie dawki są ustalane w zależności od masy ciała dziecka w kilogramach.
Dzieci w wieku 3 miesięcy i powyżej: (50 mg + 5 mg) na każdy kg masy ciała, podawane co 8 godzin
Dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy lub masie ciała mniejszej niż 4 kg: (50 mg + 5 mg) na każdy kg masy ciała, podawane co 12 godzin.
Lek należy podawać w infuzji dożylnej w czasie 30 do 40 minut.
Taromentin nie jest przeznaczony do podawania domięśniowego.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Taromentin
Podanie pacjentowi dawki większej niż zalecana jest mało prawdopodobne. Należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym, farmaceutą lub pielęgniarką, tak szybko jak jest to możliwe, jeśli pacjent uważa, że podano mu dawkę większą niż zalecana. Mogą wystąpić takie objawy jak podrażnienie żołądka i jelit (nudności, wymioty lub biegunka) lub drgawki.
W razie wątpliwości dotyczących sposobu podawania leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Poniżej wymieniono działania niepożądane tego leku, jakie mogą wystąpić.
Reakcje nadwrażliwości:
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Należy przerwać stosowanie leku Taromentin.
Zapalenie jelita grubego, wywołujące wodnistą biegunkę zazwyczaj z domieszką krwi i śluzu, bólem brzucha i (lub) gorączką.
Jeśli pacjent ma silny i ciągły ból w okolicy żołądka, może być to objaw ostrego zapalenia trzustki.
Zapalenie jelit indukowane lekami (ang. drug-induced enterocolitis syndrome, DIES)
Zapalenie jelit indukowane lekami występowało głównie u dzieci otrzymujących amoksycylinę z kwasem klawulanowym. Jest to pewien rodzaj reakcji alergicznej, której wiodącym objawem są powtarzające się wymioty (1 do 4 godzin po przyjęciu leku). Dalsze objawy mogą obejmować ból brzucha, letarg, biegunkę i niskie ciśnienie krwi.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem prowadzącym w celu uzyskania porady.
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 10 pacjentów)
Niezbyt częste objawy niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 100 pacjentów)
jeśli wystąpią lek Taromentin należy przyjmować przed jedzeniem
Niezbyt częste objawy niepożądane mogące ujawnić się w wynikach badań krwi:
Rzadkie objawy niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 1000 pacjentów)
jeśli pacjent zauważy którykolwiek z tych objawów powinien pilnie skontaktować się z lekarzem.
Rzadkie objawy niepożądane mogące pojawić się w wynikach badań krwi:
Inne działania niepożądane występowały u bardzo małej liczby ludzi, ale ich dokładna częstość nie jest znana.
Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Działania niepożądane mogące pojawić się w wynikach badań krwi lub moczu:
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła.
Przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Taromentin
Substancją czynną leku jest amoksycylina (w postaci amoksycyliny sodowej) i kwas klawulanowy (w postaci klawulanianu potasu).
Każda fiolka zawiera 2000 mg amoksycyliny i 200 mg kwasu klawulanowego.
Lek nie zawiera innych składników.
Jak wygląda lek Taromentin i co zawiera opakowanie
Sypki proszek barwy białej do kremowo-beżowej.
Opakowanie 1 lub 10 fiolek w tekturowym pudełku.
Taromentin dostępny jest również w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji o mocy (1000 mg + 200 mg) i (500 mg + 100 mg), tabletek powlekanych i proszku do sporządzania zawiesiny doustnej.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna ul. A. Fleminga 2 03-176 Warszawa
Numer telefonu: 22 811-18-14
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego.
Data zatwierdzenia ulotki: _
Ztw09.11.2021 psusa09.06.2023 v3
Edukacja medyczna
Antybiotyki służą do leczenia zakażeń bakteryjnych. Są nieskuteczne w leczeniu zakażeń wirusowych.
Niekiedy zakażenia wywołane przez bakterie nie reagują na leczenie antybiotykiem.
Jedną z najczęstszych przyczyn tego zjawiska jest to, że bakterie są oporne na podawany antybiotyk.
To oznacza, że bakterie mogą przetrwać lub mnożyć się mimo stosowania antybiotyku.
Bakterie mogą z wielu powodów stać się oporne na antybiotyki. Uważne stosowanie antybiotyków może pomóc w zmniejszeniu możliwości wytworzenia się oporności bakterii.
Antybiotyk przepisany przez lekarza prowadzącego jest przeznaczony wyłącznie do leczenia aktualnie występującej choroby. Zwrócenie uwagi na następujące porady pomoże zapobiec rozwojowi opornych bakterii, które mogłyby wstrzymać działanie antybiotyku.
1. Bardzo ważne jest przyjmowanie antybiotyku we właściwej dawce, odpowiednim czasie i przez właściwą liczbę dni. Należy przeczytać instrukcje zawarte w informacji o leku i jeżeli którekolwiek z nich są niezrozumiałe, należy poprosić lekarza prowadzącego lub farmaceutę o wyjaśnienie.
2. Pacjent nie powinien przyjmować antybiotyku, jeśli nie był on przepisany właśnie dla niego.
Powinien zażywać go wyłącznie w celu leczenia zakażenia, na które antybiotyk został przepisany.
3. Pacjent nie powinien przyjmować antybiotyku przepisanego innej osobie, nawet jeśli miała podobne zakażenie.
4. Nie należy przekazywać innym osobom antybiotyków przepisanych danemu pacjentowi.
5. Jeżeli po zakończeniu leczenia zgodnego z zaleceniami lekarza prowadzącego pozostały jakiekolwiek resztki antybiotyku, należy zwrócić je do apteki, która je przyjmuje w celu zapewnienia jego właściwego zniszczenia.
Poniższe informacje przeznaczone są wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników służby zdrowia
W celu uzyskania dodatkowych informacji patrz Charakterystyka Produktu Leczniczego.
Instrukcja przygotowania leku do użycia
Sposób podawania Taromentin nie jest przeznaczony do podawania domięśniowego.
Lek Taromentin 2000 mg + 200 mg należy podawać w infuzji dożylnej trwającej 30 do 40 minut.
Sporządzanie roztworów do wstrzykiwań dożylnych
Taromentin, 2000 mg + 200 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji nie jest przeznaczony do podawania w postaci szybkiego wstrzyknięcia dożylnego. Należy go podawać w infuzji dożylnej.
Sporządzanie roztworów do infuzji dożylnych
Taromentin, 2000 mg + 200 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji należy rozpuścić w
20 mL (to jest objętość minimalna) rozpuszczalnika. W trakcie przygotowywania roztworu może przejściowo pojawić się różowe zabarwienie. Sporządzone roztwory są zwykle o barwie jasnosłomkowej. Sporządzony roztwór należy zaraz po przygotowaniu dodać do 100 mL płynu infuzyjnego używając miniworka lub biurety zestawu do infuzji.
Jako płyny infuzyjne do rozcieńczania produktu Taromentin zaleca się stosować: wodę do _
Ztw09.11.2021 psusa09.06.2023 v3 wstrzykiwań, 0,9% roztwór chlorku sodu, roztwór Ringera, roztwór Ringera z mleczanami (roztwór
Hartmanna).
Fiolki produktu Taromentin nie są przeznaczone do wielokrotnego użycia.
Trwałość sporządzonych roztworów
Roztwory do wstrzykiwań dożylnych należy podawać lub rozcieńczać do podania w infuzji dożylnej natychmiast po sporządzeniu.
Trwałość roztworów sporządzonych do infuzji
Płyny do infuzji dożylnych Okres trwałości w temperaturze 25oC
Woda do wstrzykiwań 2 godziny 0,9% roztwór NaCl 2 godziny Roztwór Ringera 1 godzina Roztwór Ringera z mleczanami (roztwór
Hartmanna)
2 godziny
Niezgodności farmaceutyczne
Postaci dożylnych produktu Taromentin nie należy mieszać z preparatami krwi ani innymi płynami zawierającymi białka, takimi jak hydrolizaty białkowe oraz z emulsjami tłuszczowymi przeznaczonymi do podawania dożylnego.
Jeśli produkt Taromentin został zalecony przez lekarza równocześnie z antybiotykiem aminoglikozydowym, nie należy go mieszać w strzykawce, pojemniku z płynem do infuzji dożylnej ani w przyrządzie do przetaczania płynów infuzyjnych ze względu na ryzyko utraty aktywności antybiotyku aminoglikozydowego.
Roztworów produktu Taromentin nie należy mieszać z preparatami zawierającymi glukozę, dekstran lub wodorowęglany.
Przypisy
1 https://pl.wikipedia.org/wiki/amoksycylina
2 https://pl.wikipedia.org/wiki/kwas_klawulanowy
3 https://pl.wikipedia.org/wiki/glukoza