Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej
Choroba afektywna dwubiegunowa przebiega rzutami epizodów depresji i manii. Spadek nastroju w fazie depresji ulega ciągłemu nasileniu. Z kolei epizod maniakalny charakteryzuje się przesadnym odczuwaniem radości, pobudzeniem, wielomównością, brakiem zmęczenia i skłonnością do podejmowania irracjonalnych działań. Długość trwania epizodów chorobowych jest różna, zazwyczaj 60-90 dni. Pomiędzy nimi występują okresy wyrównania nastroju.
Zasadniczo wyróżnia się dwa typy choroby:
- Typ I - epizody depresji i umiarkowane lub ciężko nasilone epizody manii,
- Typ II - epizody depresji i łagodne zespoły maniakalne, czyli hipomania.
Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej
Leczenie można rozpocząć w każdej fazie choroby. Oprócz łagodzenia objawów i poprawy aktualnego stanu zdrowia, leki zażywane są profilaktycznie w okresie remisji choroby.
W leczeniu stosuje się między innymi leki przeciwdepresyjne, neuroleptyczne, przeciwlękowe i nasenne. Jednak najważniejszą grupą są leki normotymiczne, czyli stabilizatory nastroju. Są skuteczne zarówno w epizodzie depresji, jak i manii. Nie mają działania uzależniającego. Dzielimy je na:
- leki pierwszej generacji, np. lit, kwas walproinowy i jego sole, karbamazepina,
- leki drugiej generacji, np. lamotrygina, atypowe leki przeciwpsychotyczne (aripiprazol, kwetiapina, olanzapina, klozapina, risperidon).
Działanie przeciwmaniakalne lub przeciwdepresyjne leku normotymicznego rozwija się w okresie od kilku dni do kilku tygodni. Terapia musi trwać wiele lat lub – w przypadku kolejnych nawrotów choroby – całe życie.
Oprócz zażywania leków, bardzo ważne jest wsparcie psychologiczne (terapia behawioralno-poznawcza), a także unikanie stresu, regularny tryb życia, zdrowa dieta i unikanie używek.
2020-04-30
Czy można łączyć leki Symescital i Amizepin?
Czy można łączyć leki Tegretol i Alpragen?
