Co roku na świecie 300 milionów osób zaraża się świerzbowcem ludzkim i ta wartość stale rośnie. Świerzb może dotknąć również naszych zwierząt. Dowiedz się, jakie są objawy świerzbu i jak go leczyć.
Świerzb – co to takiego?
Świerzb jest chorobą wywoływaną przez roztocza, świerzbowca drążącego. Dla ludzi najgroźniejszy jest świerzbowiec ludzki. Pomimo, że świerzbowiec drążący psi (najczęściej atakuje psy, lisy, kojoty) i świerzbowiec uszny (spotykany u psów, kotów, fretek i lisów), również mogą zarazić człowieka, nie są one tak groźne dla nas, jak dla zwierząt.
Jak można zarazić się świerzbem?
- bezpośredni kontakt ze skórą osoby zarażonej, np. poprzez kontakty seksualne;
- spanie w tej samej pościeli, użycie tych samych ręczników lub ubrań, co osoba chora;
- świerzbowiec może znajdować się również w kurzu, w mieszkaniu osoby chorej (może przeżyć do 72 godzin poza skórą ludzką) – notowano przypadki zarażenia osób mieszkających bądź przebywających dłuższy czas w takim mieszkaniu.
Kto jest szczególnie narażony na świerzb?
- osoby z obniżoną odpornością;
- osoby zaniedbujące higienę osobistą;
- osoby długotrwale przebywające w przeludnionych miejscach, np. przedszkolach, szkołach, szpitalach;
- dzieci, a w szczególności niemowlęta.
Objawy świerzbu u ludzi
- świąd całego ciała, szczególnie nasilony nocą;
- grudkowa wysypka na nadgarstkach, rękach, pod pachami, w fałdach skórnych, brzuchu, zewnętrznych narządach płciowych, piersiach u kobiet;
- złuszczenia i przebarwienia skóry;
- nory wydrążone w naskórku w linii prostej lub w kształcie liter C lub S, tzw. nory świerzbowcowe;
- u dzieci poniżej 2 roku życia zaobserwować można pęcherzyki, grudki, krosty – w okolicy głowy, szyi, stóp, dłoni.
Kiedy iść do lekarza ze świerzbem?
Gdy zauważymy u siebie niepokojące objawy świerzbu, należy zgłosić się do lekarza rodzinnego lub dermatologa, który może zlecić badania mikroskopowe zeskrobin naskórka, entomodermoskopię (mikroskopowa technika badania naskórka) lub pobranie wycinka histopatalogicznego.
Preparaty z apteki na świerzb
- siarka, np. maść siarkowa - jedna z najstarszych metod wykorzystywanych przeciw świerzbowi;
- benzoesan benzylu, np. Skin Protect Novoscabin, Novoscabin płyn;
- olejek z drzewa herbacianego, np. Naturalny Olejek Eteryczny z Drzewa Herbacianego, dodawany do kąpieli w wannie (ok. 40 kropli) lub wmasowany w zmiany skórne – wykazuje działanie antybakteryjne i kojące;
- napary z piołunu, np. Ziele piołunu, kminku albo babki wąskolistnej – przemywanie skóry kilka razy dziennie.
Powyższe preparaty można otrzymać w aptece bez recepty.
Na świerzb stosuje się również kremy na receptę zawierające permetrynę, np. Infectoscab 5%.
Co zrobić, gdy nasz domownik zaraził się świerzbowcem?
- należy dokładnie wyprać (w wysokiej temperaturze - 60°C) i wyprasować odzież, bieliznę, ręczniki oraz pościel, z którymi chory miał kontakt;
- po dokładnym wypraniu i wyprasowaniu najlepiej nie używać tych przedmiotów przez co najmniej tydzień;
- dokładnie wysprzątać i odkurzyć mieszkanie (worek z odkurzacza niezwłocznie wyrzucić);
- pluszowe zabawki zamknąć w szczelnych plastikowych workach na co najmniej trzy dni;
- leczeniu powinny się poddać nie tylko osoby u których wykryto świerzb, ale również osoby z ich najbliższego otoczenia (nawet, jeśli nie występują u nich objawy).
Świerzb u zwierząt
Gdy zauważymy u naszego pupila następujące objawy:
- silny świąd, zwierzęta są niespokojne, jak w amoku drapią się, ocierają o przedmioty i meble, liżą, trzepią uszami;
- u psów świerzbowca drążącego można znaleźć na skórze słabo owłosionej, w dolnej okolicy brzucha, na udach, łokciach oraz wokół uszu i oczu; w wyniku postępującej choroby świerzbowiec przenosi się również na inne części ciała;
- rumień, podrażnienie i łuszczenie skóry, przerzedzenie sierści;
- świerzbowiec uszny najczęściej zadomawia się w uszach zwierząt – powoduje zaczerwienienie, podrażnienie oraz tkliwość na dotyk, zapalenie ucha, ziarnistą i brzydko pachnącą brunatną wydzielinę (może dojść do jednoczesnego zakażenia grzybiczego i bakteryjnego - wtedy obserwuje się dodatkowo wydzielinę ropną);
należy udać się do weterynarza, który zdiagnozuje zwierzaka oraz zaleci odpowiednie leczenie.
redaktor: Agnieszka Soroko, mgr farm.
ostatnia zmiana: 21.10.2019 07:51:51
Dokładamy wszelkich starań, aby nasz artykuł jak najlepiej oddawał dostępne informacje, ale nie można go traktować jako konsultacji farmaceutycznej. Przed zażyciem leku należy przeczytać ulotkę, a w przypadku pytań skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Wszystkie podane w artykule nazwy produktów są przykładowe i nie stanowią żadnej formy reklamy. Wszystkie prawa autorskie do artykułu są zastrzeżone przez GdziePoLek sp. z o.o.