Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-04-16
lek na receptę, iniekcja, c1-inhibitor
, Csl Behring
Dawka:
Opakowanie:
Koszyk:
Ulotki Berinert 3000 dla opakowania 1 fiolka + rozpuszczalnik 4 mililitry + akcesoria (3000 J.M.).
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-04-16
ULOTKA DLA PACJENTA ULOTKA DLA PACJENTA Berinert 3000 3000 j.m.
proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Ludzki inhibitor C1-esterazy
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.
1. Co to jest Berinert i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem Berinert
4. Możliwe działania niepożądane
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co to jest Berinert
Berinert jest lekiem dostępnym w postaci proszku i rozpuszczalnika. Przygotowany roztwór należy podawać we wstrzyknięciu podskórnym.
Berinert wyprodukowany jest z ludzkiego osocza (jest to płynna część krwi). Jego aktywnym składnikiem jest białko - ludzki inhibitor C1-esterazy.
W jakim celu stosuje się Berinert Berinert służy do ochrony przed nawracającymi atakami wrodzonego obrzęku naczynioruchowego (HAE, obrzęk = opuchnięcie) u młodzieży i dorosłych pacjentów. Obrzęk naczynioruchowy to wrodzona choroba naczyń krwionośnych. Nie jest to choroba alergiczna. Spowodowana jest ona niedoborem, brakiem lub zaburzeniem syntezy ważnego białka zwanego inhibitorem C1-esterazy.
Choroba charakteryzuje się następującymi objawami:
W zasadzie obrzęk może dotyczyć każdej części ciała.
Ta część ulotki zawiera informacje, które należy wziąć pod uwagę, zanim rozpocznie się stosowanie leku Berinert.
jeśli pacjent doświadczył zagrażających życiu, natychmiastowych reakcji alergicznych, w tym wstrząsu na inhibitor C1-esterazy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli występuje nadwrażliwość na jakikolwiek lek lub pokarm.
Przed zastosowaniem Berinert należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą,
jeśli pojawią się ciężkie objawy alergiczne lub reakcja anafilaktyczna (ciężkie objawy alergiczne mogą spowodować znacznego stopnia utrudnienie oddychania lub zawroty głowy). Podawanie Berinert musi być natychmiast wstrzymane (tj. przerwanie wstrzykiwania).
jeśli u pacjenta w wywiadzie występowały problemy z krzepnięciem krwi. Zakrzepy krwi występowały u pacjentów otrzymujących Berinert dożylnie. Bardzo wysokie dawki Berinert w leczeniu innych chorób niż HAE mogły zwiększać ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi.
Jakkolwiek w przypadku stosowania podskórnego leku Berinert nie wykazano powiązania z tworzeniem się zakrzepów krwi w dawkach zalecanych przez lekarza. Należy poinformować lekarza, jeśli w przeszłości u pacjenta występowały choroby serca lub naczyń krwionośnych, udar, zakrzepy krwi lub zagęszczona krew, wprowadzono założony na stałe cewnik/dostęp żylny do jednej z żył pacjenta, lub pacjent był unieruchomiony przez jakiś okres czasu. Powyższe czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi po zastosowaniu produktu leczniczego Berinert. Należy poinformować lekarza o lekach przyjmowanych przez pacjenta, ponieważ niektóre leki, takie jak pigułki antykoncepcyjne lub niektóre androgeny mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi.
Zawsze należy rozważyć stosunek korzyści do zagrożeń wynikających ze stosowania leku Berinert.
Gdy leki produkowane są z ludzkiej krwi lub osocza, podejmowane są różne czynności mające na celu zabezpieczenie pacjenta przed przeniesieniem czynników zakaźnych. Do metod tych należą:
odpowiedni dobór dawców krwi i osocza w celu wykluczenia ryzyka przeniesienia czynników zakaźnych
badanie każdej donacji i pul osocza na obecność markerów zakażenia.
Wytwórcy takich leków w czasie ich produkcji stosują metody inaktywacji lub usuwania wirusów.
Pomimo zastosowania wspomnianych wyżej metod, nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych po podaniu produktu leczniczego pochodzącego z krwi lub osocza ludzkiego. To ryzyko dotyczy również nieznanych lub nowo odkrytych wirusów i innych czynników zakaźnych.
Podjęte środki zabezpieczające są skuteczne w stosunku do otoczkowych wirusów takich jak ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV, wirus powodujący AIDS), wirus zapalenia wątroby typu B2 (HBV, powodujący zapalenie wątroby typu B), wirus zapalenia wątroby typu C (HCV, powodujący zapalenie wątroby typu C) oraz wirusów bezotoczkowych, takich jak: wirus zapalenia wątroby typu A1 (HAV, powodujący zapalenie wątroby typu A) i parwowirus B 19.
U pacjentów wielokrotnie otrzymujących produkty pochodzące z ludzkiego osocza należy rozważyć zastosowanie szczepień przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B.
Każdorazowo, gdy podawany jest Berinert, data podania, numer serii i przetoczona objętość powinny być odnotowane w prowadzonej dokumentacji.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym tych, które dostępne są bez recepty.
Berinert nie może być mieszany w strzykawce z innymi produktami leczniczymi ani z innymi rozpuszczalnikami.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Berinert nie wywiera wpływu na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na fiolkę, co oznacza, że jest uznany za „wolny od sodu”.
Berinert jest przeznaczony do samodzielnego stosowania w postaci wstrzyknięcia podskórnego. Pacjent lub jego opiekun powinni być przeszkoleni w jaki sposób należy podawać Berinert.
Zalecana dawka leku Berinert wynosi 60 j.m./kg masy ciała.
Zalecana dawka taka sama jak u dorosłych
Nie odnotowano przypadków przedawkowania.
Jeśli lekarz zadecyduje, że pacjent może być poddany terapii domowej, to wówczas udzieli szczegółowych instrukcji. Wymagane będzie prowadzenie przez pacjenta dziennika leczenia, aby udokumentować każde wstrzyknięcie wykonane w warunkach domowych. Dziennik ten powinien być zabrany przez pacjenta na każdą wizytę lekarską. Regularna weryfikacja techniki wstrzyknięcia przez pacjenta lub jego opiekuna będzie przeprowadzana w celu zapewnienia ciągłości odpowiedniego podawania.
Proszek powinien być rozpuszczony i pobrany z fiolki w warunkach aseptycznych. Należy używać strzykawkę dołączoną do produktu.
Przygotowany roztwór powinien być bezbarwny i klarowny do lekko opalizującego. Po przefiltrowaniu lub pobraniu z fiolki (patrz poniżej) i przed podaniem, należy dokładnie obejrzeć roztwór, czy nie zawiera żadnych zanieczyszczeń lub osadu i czy nie nastąpiła zmiana zabarwienia.
Jeśli roztwór jest mętny lub widoczne są w nim kłaczki lub inne cząsteczki, nie podawać rozpuszczonego leku.
Lek, który nie został zużyty, a także każda niewykorzystana część składowa zestawu powinna być zniszczona zgodnie z obowiązującymi zasadami. Instrukcje dotyczące utylizacji powinny zostać przekazane przez lekarza prowadzącego.
Nie otwierając fiolek, ogrzać proszek i rozpuszczalnik Berinert do temperatury pokojowej.
Można to osiągnąć pozostawiając fiolki przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej lub trzymając je w dłoniach przez kilka minut.
NIE WOLNO poddawać fiolek bezpośredniemu ogrzewaniu. Fiolki nie mogą być ogrzane powyżej temperatury ciała (37°C).
Ostrożnie zdjąć wieczka z fiolek zawierających proszek i rozpuszczalnik.
Przemyć miejsce wkłucia w korku wacikiem nasączonym alkoholem (każdą fiolkę oddzielnym wacikiem) i pozostawić do wyschnięcia.
Rozpuszczalnik może być połączony z proszkiem za pomocą dołączonego do zestawu (Mix2Vial).
Należy zastosować się do podanej poniżej instrukcji.
1. Otworzyć opakowanie zawierające Mix2Vial poprzez usunięcie wieczka. Nie wyjmować Mix2Vial z blistra.
2. Umieścić fiolkę z rozpuszczalnikiem na równej, czystej powierzchni i mocno przytrzymać. Nie wyjmując z blistra zestawu Mix2Vial nałożyć jego niebieską końcówkę z ostrzem na korek fiolki rozpuszczalnika i naciskając pionowo w dół przebić korek fiolki rozpuszczalnika.
3. Przytrzymując krawędź zestawu Mix2Vial ostrożnie zdjąć blister pociągając go pionowo do góry. Należy zwrócić uwagę, aby zdjąć jedynie blister a nie cały zestaw Mix2Vial.
4. Umieścić fiolkę z proszkiem na równej i twardej powierzchni.
Odwrócić do góry dnem fiolkę z rozpuszczalnikiem i dołączonym do niej zestawu Mix2Vial i wbić w korek fiolki z proszkiem, ruchem pionowo w dół, ostrze przezroczystego końca łącznika. Rozpuszczalnik samoczynnie zostanie przeniesiony do fiolki z proszkiem.
5. Jedną ręką chwycić część zestawu Mix2Vial w fiolce zawierającej obecnie roztwór, drugą zaś ręką przytrzymać część łącznika od strony fiolki po rozpuszczalniku i ostrożnie odkręcając przeciwnie do ruchu wskazówek zegara oddzielić od siebie obie części łącznika. Usunąć fiolkę po rozpuszczalniku z przyczepionym do niej niebieskim końcem zestaw Mix2Vial.
6. Fiolkę z doczepionym przezroczystym końcem zestawu
Mix2Vial, zawierającą roztwór, łagodnie mieszać ruchem wirowym do całkowitego rozpuszczenia leku. Nie wstrząsać.
7. Nabrać powietrza do pustej, jałowej strzykawki. Stosować strzykawkę dołączoną do produktu. Trzymając fiolkę z produktem leczniczym pionowo korkiem do góry, przyłączyć zgodnie z ruchem wskazówek zegara strzykawkę do połączenia Luer Lock zestawu Mix2Vial. Wstrzyknąć powietrze do fiolki z produktem.
8. Przytrzymując tłok strzykawki odwrócić fiolkę wraz ze strzykawką do góry dnem i nabrać roztwór do strzykawki, powoli odciągając tłok.
9. Po napełnieniu strzykawki roztworem, mocno uchwycić cylinder strzykawki (utrzymując strzykawkę tłokiem do dołu) odłączyć od niej przezroczysty koniec zestawu Mix2Vial przez odkręcanie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.
Do samodzielnego podawania przez pacjenta (podanie podskórne)
Lekarz nauczy pacjenta jak bezpiecznie podawać lek Berinert. Po zapoznaniu się jak należy samodzielnie podawać lek, należy postępować zgodnie z poniższą instrukcją.
Tabela 2. Instrukcja samodzielnego podawania leku Berinert
Skompletować strzykawkę z lekiem Berinert i akcesoria jednorazowego użytku i inne elementy (ostrza, inne pojemniki, dzienniczek leczenia lub książkę zapisów):
Igła do podawania podskórnego lub zestaw do infuzji podskórnej.
Jałowa strzykawka (stosować strzykawkę wolną od sylikonu)
Rękawiczki (jeżeli są zalecane przez fachowy personel medyczny)
Dokładnie wyczyścić stół lub inną gładką powierzchnię za pomocą wacików nasączonych alkoholem.
Dokładnie umyć i wysuszyć ręce
Jeśli pacjent został poinformowany o konieczności przygotowywania infuzji w rękawiczkach, należy założyć rękawiczki.
Należy wybrać obszar do wstrzyknięcia w okolicach brzucha, chyba że lekarz poinformuje pacjenta o przygotowaniu innego miejsca (Ryc.1).
Należy wybrać inne miejsce niż podczas ostatniego wstrzyknięcia; pacjent powinien rotacyjnie zmieniać miejsca wstrzyknięć.
Nowe miejsce wstrzyknięcia powinno znajdować się minimum 5 cm od miejsca poprzedniego wstrzyknięcia.
Nigdy nie należy dokonywać wstrzyknięcia w obszarze, w którym skóra jest swędząca, opuchnięta, bolesna, zasiniona lub zaczerwieniona.
Należy unikać wstrzykiwania w miejsca, w których są blizny lub rozstępy.
Należy oczyścić skórę w miejscu wstrzyknięcia stosując wacik nasączony alkoholem i pozwolić jej wyschnąć (Ryc.2).
Rycina 2
Zgodnie z instrukcjami fachowego personelu medycznego:
Załączyć igłę do podawania podskórnego lub zestaw do infuzji podskórnej (motylkowy) do strzykawki zgodnie z instrukcją fachowego personelu medycznego. Wypełnić igłę lub wężyk zgodnie z wymaganiami i instrukcją.
Wstrzyknięcie za pomocą igły do wstrzyknięć podskórnych:
Wprowadzić igłę w fałd skórny (Ryc.3).
Wstrzyknięcie za pomocą zestawu do infuzji podskórnej:
Wprowadzić igłę w fałd skórny (Ryc.4).
Rycina 4
Po wstrzyknięciu całej ilości leku Berinert, usunąć igłę.
Wyrzucić jakikolwiek niezużyty roztwór oraz wszystkie elementy zestawu do podawania w sposób zgodny z lokalnymi wymaganiami.
Należy zapisać w dzienniczku leczenia lub książce zapisów numer serii z etykiety fiolki z lekiem Berinert oraz datę i czas podawania infuzji za każdym razem, gdy lek Berinert jest podawany.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli:
wystąpi jakikolwiek objaw nie wymieniony w tej ulotce.
U większości chorych po podaniu Berinert działania niepożądane występują rzadko.
Bardzo często obserwowano następujące działania niepożądane (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów):
Reakcje w miejscu podania (zasinienie, odczucie zimna, wyciek, rumień, krwiak, krwotok, stwardnienie, obrzęk, ból, świąd, wysypka, blizna, opuchnięcie, pokrzywka, ciepło).
Zapalenie nosogardzieli (wyciek lub gęsta wydzielina z nosa, katar, łzawienie oczu).
Często obserwowano następujące działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
Nadwrażliwość lub objawy alergiczne, takie jak: nadwrażliwość, rumień, świąd i pokrzywka.
Zawroty głowy.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 fax.: +48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i opakowaniu zewnętrznym po skrócie EXP.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
Nie zamrażać.
Przechowywać fiolkę w zamkniętym opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Berinert nie zawiera środków konserwujących, w związku z tym po rozpuszczeniu powinien być natychmiast użyty.
Jeżeli roztwór nie został zużyty natychmiast po przygotowaniu, należy go podać nie dłużej niż w ciągu 8 godzin od przygotowania i powinien on być przechowywany wyłącznie w fiolce.
Numer serii jest zapisany na etykiecie i pudełku po skrócie (Lot).
Co zawiera Berinert
Substancja czynna:
Ludzki inhibitor C1-esterazy (3000 j.m./fiolkę; po rekonstytucji w 5,6 ml wody do wstrzykiwań: 500 j.m./ml).
Patrz punkt „Informacje przeznaczone wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników służby zdrowia”, w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji.
Substancje pomocnicze:
Glicyna, sodu chlorek, sodu cytrynian.
Rozpuszczalnik: Woda do wstrzykiwań
Jak wygląda Berinert i co zawiera opakowanie Berinert występuje w postaci białego proszku i rozpuszczalnika, którym jest woda do wstrzykiwań.
Przygotowany roztwór powinien być bezbarwny i przezroczysty do lekko opalizującego.
Wielkości opakowań
Opakowanie zawiera:
1 fiolkę z proszkiem
1 fiolkę z 5,6 ml wody do wstrzykiwań
1 system do transferu 20/20 z filtrem
Zestaw do podawania (opakowanie wewnętrzne):
1 strzykawkę jednorazowego użytku o pojemności 10 ml,
1 igłę do podawania podskórnego
1 zestaw do wkłucia podskórnego
2 waciki nasączone alkoholem,
1 plaster
Opakowanie zawierające 5 x 3000j.m., włącznie z opakowaniem 5 akcesoriami do podawania
Opakowanie zawierające 20 x 3000j.m., włącznie z 4 opakowaniami 5 akcesoriami do podawania
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i Wytwórca CSL Behring GmbH
Emil-von-Behring-Strasse 76
35041 Marburg
Niemcy
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Berinert 3000 I.E. Pulver und
Lösungsmittel zur Herstellung einer
Injektionslösung __________________________ Austria Berinert 3000 IE, poeder en oplosmiddel voor oplossing voor injectie _________________ Belgia, Holandia Berinert 3000 _____________________________ Cypr, Niemcy, Grecja, Polska, Portugalia
Беринерт 3000, Прах и разтворител за инжекционен разтвор C1- естеразен инхибитор, човешки __________ Bułgaria Berinert 3000 IU __________________________ Czechy, Słowacja Berinert 3000 IU prašak i otapalo za otopinu za injekciju ______________________________ Chorwacja Berinert _________________________________ Dania, Włochy Berinert SC ______________________________ Estonia Berinert 3000 IU, injektiokuiva-aine ja liuotin, liuosta varten _____________________ Finlandia Berinert 3000 UI, poudre et solvant pour solution injectable _________________________ Francja, Luksemburg Berinert 3000 NE por és oldószer oldatos injekcióhoz ________________________ Węgry Berinert 3000 a.e. stungulyfsstofn og leysir, lausn ____________________________ Islandia Human C1-esterase inhibitor CSL Behring
3000 TV milteliai ir tirpiklis injekciniam tirpalui __________________________________ Litwa Berinert 3000 IU pulver og væske til injeksjonsvæske, oppløsning _________________ Norwegia Berinert 3000 3000 UI, pulbere şi solvent pentru soluţie injectabilă ______________ Rumunia Berinert 3000 i.e. prašek in vehikel za raztopino za injiciranje _____________________ Słowenia Berinert 3000 UI polvo y disolvente para solución inyectable subcutánea ___________ Hiszpania Berinert 3000 IE, pulver och vätska till injektionsvätska, lösning ____________________ Szwecja Berinert 3000 IU Powder and solvent for solution for injection ____________________ Wielka Brytania, Malta, Irlandia
Data zatwierdzenia ulotki: 12/2021
Informacja przeznaczona wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników służby zdrowia.
SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Aktywność ludzkiego inhibitora C1-esterazy jest wyrażona w jednostkach międzynarodowych (j.m.), które odnoszą się do aktualnych standardów WHO dotyczących produktów inhibitora C1-esterazy.
Przypisy