Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-08-02
Dawka:
Opakowanie:
Ulotki Tartriakson dla opakowania 1 fiolka (2000 mg).
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-08-02
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Tartriakson, 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji
Tartriakson, 2 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji
Ceftriaxonum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
Patrz punkt 4.
1. Co to jest Tartriakson i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tartriakson
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Tartriakson
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Tartriakson jest antybiotykiem stosowanym u dorosłych i dzieci (także u noworodków). Jego działanie polega na zabijaniu bakterii powodujących zakażenia. Należy do grupy leków zwanych cefalosporynami.
Tartriakson stosowany jest w leczeniu zakażeń:
Lek ten można stosować:
Nie wolno stosować leku Tartriakson u małych dzieci, jeśli:
Przed rozpoczęciem stosowania leku Tartriakson należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli:
W razie konieczności wykonania badania krwi lub moczu
Jeśli pacjent otrzymuje Tartriakson przez dłuższy czas, mogą być konieczne regularne badania krwi.
Tartriakson może wpływać na wyniki oznaczania zawartości cukru w moczu oraz badania krwi zwanego testem Coombsa. Jeśli pacjent ma wykonywane badania należy poinformować osobę pobierającą próbkę, że pacjent otrzymuje Tartriakson.
Przed podaniem dziecku leku Tartriakson należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, lub pielęgniarką, jeśli dziecko niedawno otrzymało lub ma otrzymać dożylnie produkt zawierający wapń.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeżeli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków:
antybiotyk o nazwie chloramfenikol, stosowany w leczeniu zakażeń, szczególnie zakażeń oka.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Lekarz oceni korzyści z leczenia lekiem Tartriakson dla matki i zagrożenia dla dziecka.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Tartriakson może spowodować zawroty głowy. Jeśli pacjent odczuwa zawroty głowy, nie powinien prowadzić pojazdów ani nie używać żadnych narzędzi czy maszyn. Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy.
Każdy gram leku zawiera 74,4 mg (3,2 mmol) sodu. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Tartriakson jest zwykle podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. Może być podawany w postaci wlewu dożylnego (kroplówki) lub we wstrzyknięciu bezpośrednio do żyły lub w mięsień. Tartriakson jest przygotowywany przez lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę, i nie będzie mieszany ani podawany jednocześnie z roztworami zawierającymi wapń.
Lekarz zdecyduje, jaka dawka leku Tartriakson jest właściwa dla danego pacjenta. Dawka zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia; od tego, czy pacjent stosuje inne antybiotyki; od wieku i masy ciała pacjenta; od czynności wątroby i nerek pacjenta. Liczba dni lub tygodni, przez które pacjent będzie otrzymywać Tartriakson, zależy od rodzaju zakażenia.
Dorośli, osoby w podeszłym wieku i dzieci w wieku 12 i więcej lat o masie ciała co najmniej 50 kg
Noworodki, niemowlęta i dzieci w wieku od 15. dnia do 12 lat o masie ciała poniżej 50 kg
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek
Pacjent może otrzymać dawkę inną od zwykle stosowanej. Lekarz określi, jaka dawka leku Tartriakson jest właściwa dla danego pacjenta i będzie kontrolować dokładnie jego stan w zależności od ciężkości choroby wątroby i nerek.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tartriakson
W razie przypadkowego otrzymania dawki większej od przepisanej przez lekarza, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem.
Jeżeli pacjent pominął wstrzyknięcie, powinien je jak najszybciej otrzymać. Jednakże jeśli zbliża się pora następnego wstrzyknięcia, nie przyjmować pominiętego wstrzyknięcia. Nie należy stosować dawki podwójnej (dwóch wstrzyknięć jednocześnie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Nie przerywać stosowania leku Tartriakson, dopóki nie zaleci tego lekarz. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas stosowania tego leku mogą wystąpić opisane niżej działania niepożądane.
Ciężkie działania niepożądane – występują z częstością nieznaną, która nie może być określona na podstawie dostępnych danych
nagły obrzęk twarzy, gardła, warg lub jamy ustnej. Może to utrudniać oddychanie lub przełykanie.
nagły obrzęk dłoni, stóp i kostek (stawów skokowych).
szybko rozwijająca się ciężka wysypka, z pęcherzami lub łuszczeniem się skóry i możliwymi pęcherzami w jamie ustnej.
Jeśli wystąpi którykolwiek z ciężkich objawów niepożądanych, należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi.
Występujące często (maksymalnie u 1 na 10 pacjentów)
Występujące niezbyt często (maksymalnie u 1 na 100 pacjentów)
Występujące rzadko (maksymalnie u 1 na 1000 pacjentów)
O nieznanej częstości (która nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301; faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować leku po upływie terminu ważności (EXP) zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła.
Niewykorzystany roztwór do wstrzykiwań lub infuzji należy wyrzucić.
mailto:ndl@urpl.gov.pl
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera Tartriakson
Substancją czynną leku jest ceftriakson.
Tartriakson 1 g: każda fiolka zawiera 1 g ceftriaksonu (w postaci soli sodowej).
Tartriakson 2 g: każda fiolka zawiera 2 g ceftriaksonu (w postaci soli sodowej).
Lek nie zwiera innych składników.
Jak wygląda lek Tartriakson i co zawiera opakowanie
Krystaliczny proszek barwy białej do kremowożółtawej.
Opakowanie: jedna fiolka w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna ul. A. Fleminga 2 03-176 Warszawa
Numer telefonu: 22-811-18-14
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego
Zgodnie z zasadami poprawnego postępowania roztwory należy podawać bezpośrednio po sporządzeniu. Roztwory ceftriaksonu w niżej podanych rozpuszczalnikach, zachowują trwałość w temperaturze od 2°C÷8°C (w lodówce) przez 24 godziny.
Z punktu widzenia czystości mikrobiologicznej produkt należy zużyć natychmiast po sporządzeniu.
Jeśli nie, użytkownik ponosi odpowiedzialność za warunki i okres przechowywania, który nie może być dłuższy niż 24 godziny w temperaturze od 2C do 8C.
Ceftriakson może być podawany w głębokich wstrzyknięciach domięśniowych, wstrzyknięciach dożylnych lub w infuzji dożylnej.
Wstrzyknięcia domięśniowe
Wstrzykiwać głęboko w duży mięsień. Nie należy wstrzykiwać w jedno miejsce więcej niż 1 g.
Roztwór zawierający więcej niż 1 g ceftriaksonu należy podzielić i podać w dwa oddzielne miejsca.
Wstrzyknięcia dożylne
Wstrzykiwać powoli przez 3 do 5 minut w duże żyły obwodowe.
Infuzje dożylne
Infuzja dożylna powinna trwać co najmniej 30 minut.
Wstrzyknięcie domięśniowe
Zawartość fiolki 1 g rozpuścić w około 3,5 ml rozpuszczalnika, a fiolki 2 g – w 7 ml do 10 ml rozpuszczalnika.
Rozpuszczalniki: woda do wstrzykiwań, 0,9% roztwór chlorku sodu, 1% roztwór lidokainy).
Uwaga! Roztworu ceftriaksonu sporządzonego z 1% roztworu lidokainy nie wolno podawać dożylnie.
Jeśli do sporządzania roztworu do podania domięśniowego używa się roztworu lidokainy, przed podaniem domięśniowym należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego roztworu zawierającego lidokainę, wybranego do rozpuszczenia ceftriaksonu.
Wstrzyknięcie dożylne
Zawartość fiolki 1 g rozpuścić w 10 ml, a fiolki 2 g – w co najmniej 20 ml wody do wstrzykiwań.
Wstrzykiwać powoli przez 3 do 5 minut.
Rozpuszczalniki: woda do wstrzykiwań; 0,9% roztwór chlorku sodu; 0,45% roztwór chlorku sodu + 2,5% roztwór glukozy (1 : 1); 5% roztwór glukozy; 10% roztwór glukozy; 6% roztwór dekstranu w 5% roztworze glukozy.
Infuzja dożylna
Zawartość fiolki 1 g lub 2 g należy rozpuścić w jednym z niżej podanych, niezawierających wapnia, rozpuszczalników. Ceftriakson najlepiej podawać w roztworze o stężeniu od 10 mg/ml do 40 mg/ml przez co najmniej 30 minut.
Rozpuszczalniki: woda do wstrzykiwań; 0,9% roztwór chlorku sodu; 0,45% roztwór chlorku sodu + 2,5% roztwór glukozy (1 : 1); 5% roztwór glukozy; 10% roztwór glukozy; 6% roztwór dekstranu w 5% roztworze glukozy.
Roztwory ceftriaksonu mogą mieć zabarwienie od bladożółtego do bursztynowego w zależności od użytego rozpuszczalnika, stężenia i czasu przechowywania. Nie wpływa to na aktywność i tolerancję leku.
Zgodnie z doniesieniami literaturowymi, ceftriakson jest niezgodny z amsakryną, wankomycyną, flukonazolem i antybiotykami aminoglikozydowymi.
Roztworów zawierających ceftriakson nie wolno mieszać z innymi środkami ani do nich dodawać oprócz tych wymienionych powyżej. W szczególności, ze względu na ryzyko wytrącania się osadu nie wolno używać rozcieńczalników zawierających wapń (np. roztworu Ringera lub roztworu
Hartmanna) do rozpuszczenia ceftriaksonu w fiolce ani do dalszego rozcieńczania przygotowanego roztworu do podania dożylnego. Ceftriaksonu nie wolno mieszać ani podawać jednocześnie z roztworami zawierającymi wapń, w tym stosowanych w całkowitym żywieniu pozajelitowym.
Refr_final_18032016