Czy leki Cital, Absenor i Ketrel pomogą na zaburzenia adaptacyjne?

Podstawową interwencją w przypadku zaburzeń adaptacyjnych jest psychoterapia. W przypadku objawów uniemożliwiających normalne funkcjonowanie uzasadniona może być farmakoterapia zlecona przez psychiatrę. Na ogół włącza się leki przeciwdepresyjne, zmniejszające lęk oraz wyciszające - dobór zależy od konkretnych objawów zgłaszanych przez pacjenta.

Cital zawiera citalopram - związek z grupy leków zwiększających poziom serotoniny w mózgu, wskazany w leczeniu depresji oraz zaburzeń lękowych. Leki takie jak Cital zaczynają działać dopiero po pewnym czasie - na ogół po 2 tygodniach, ale u niektórych pacjentów jest to nawet dłużej:

https://www.gdziepolek.pl/produkty/17998/cital-tabletki-powlekane/ulotka/64446

Ketrel to lek o dosyć szerokich wskazaniach, przypuszczam, że w przypadku Pani męża być może chodzi o efekt ograniczający nadmierne pobudzenie i agresję. Natomiast kwetiapina (składnik aktywny preparatu Ketrel) stosowana jest także przy innych objawach, w tym manii. Ze wszystkimi wskazaniami można zapoznać się w ulotce leku:

https://www.gdziepolek.pl/produkty/40080/ketrel-tabletki-powlekane/ulotka/116277

Absenor zawiera lek, który stosowany jest w padaczce, ale również w przypadku manii (kiedy pacjent jest nadaktywny), która jest elementem choroby afektywnej dwubiegunowej:

https://www.gdziepolek.pl/produkty/1418/absenor-tabletki/ulotka/126103

Każdy z wymienionych leków może być także zastosowany przez lekarza w ramach terapii off-label, czyli w celu uzyskania efektu terapeutycznego, który nie jest wymieniony w oficjalnych wskazaniach do stosowania leku:

https://www.gdziepolek.pl/artykuly/leczenie-off-label-poza-wskazaniami

Takie informacje mogę Pani przekazać z farmaceutycznego punktu widzenia. Natomiast Pani pytanie w swojej istocie dotyczy oceny terapii zaleconej przez lekarza, który dobrał ją po przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem. Jako osoby nie mające wglądu do dokumentacji medycznej pacjenta nie możemy dokonywać takiej recenzji. Ponadto zgłasza Pani, że w Pani ocenie diagnoza jest nieprawidłowa. W takiej sytuacji mogę zasugerować jedynie kontakt z innym specjalistą w celu weryfikacji lub potwierdzenia rozpoznania. Być może warto, aby psychiatra wysłuchał także Pani opisu tego, w jaki sposób zachowuje się mąż. Jest to praktykowane w celu zebrania maksymalnie dużej informacji o objawach pacjenta.

Pani, jako osoba nie przyjmująca leków nie będzie odczuwać ich działań niepożądanych. Zachowanie męża może oczywiście ulec zmianie, może on odczuwać (ale nie musi) skutki uboczne stosowanych leków i w tym znaczeniu terapia może mieć wpływ także na Panią. Zarówno reakcja na leczenie, jak i występowanie działań niepożądanych to efekty indywidualne.

W przypadku problemów ze zdrowiem psychicznym należy nastawić się na terapię raczej długotrwałą, liczoną w miesiącach. Więcej informacji na temat przewidywanego rokowania (jak wyglądać będzie leczenie i jak długo będzie trwać) może udzielić Pani jedynie lekarz prowadzący leczenie.