Glimegamma, ulotka dla pacjenta - dawkowanie, zastosowanie, działanie, skuteczność

Glimegamma_pil_09.01.2015

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta Glimegamma

1 mg, 2 mg, 3 mg, 4 mg, 6 mg, tabletki (Glimepiridum)

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Glimegamma i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Glimegamma

3. Jak stosować lek Glimegamma

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Glimegamma

6. Zawartość opakowania i inne informacje.

1. Co to jest lek Glimegamma i w jakim celu się go stosuje

Glimegamma jest lekiem zmniejszającym stężenie cukru we krwi (należącym do grupy doustnych leków przeciwcukrzycowych). Glimegamma należy do grupy leków obniżających stężenie cukru we krwi zwanych pochodnymi sulfonylomocznika. Glimegamma powoduje zwiększenie wydzielania insuliny¹ z trzustki.

Insulina powoduje obniżenie stężenia cukru we krwi.

Glimegamma stosowana jest w niektórych formach cukrzycy (cukrzyca typu 2), jeśli dieta, ćwiczenia fizyczne i zmniejszenie masy ciała nie przynoszą odpowiednich rezultatów.

Należy poinformować lekarza, jeśli po zastosowaniu leku pacjent nie odczuwa poprawy lub poczuje się gorzej.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Glimegamma

Kiedy nie stosować leku Glimegamma:

• w przypadku alergii na glimepiryd lub inne leki z tej samej grupy (pochodne sulfonylomocznika lub sulfonamidy) lub którykolwiek ze składników leku wymienionych w punkcie 6;
• w przypadku ciężkiego upośledzenia czynności nerek;
• w przypadku ciężkiego upośledzenie czynności wątroby;
• w przypadku insulinozależnej cukrzycy typu 1.;
• w przypadku cukrzycowej kwasicy ketonowej (powikłanie cukrzycy, w którym zwiększa się stężenie kwasu we krwi, a – objawy obejmują zmęczenie, nudności, częste oddawanie moczu i sztywność mięśni);
• w przypadku śpiączki cukrzycowej (senność i utrata świadomości z powodu wysokiego stężenia cukru we krwi).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania stosowania leku Glimegamma należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w następujących przypadkach:

• Jeśli u pacjenta wystąpił uraz, pacjent przeszedł zabieg chirurgiczny, zakażenie z gorączką lub inne zdarzenie związane ze stresem; w takim przypadku konieczna może być czasowa zmiana leczenia.
• Jeśli u pacjenta występuje ciężkie zaburzenie czynności wątroby lub nerek.

Obniżenie poziomu hemoglobiny oraz spadek liczby czerwonych krwinek (anemia hemolityczna) może wystąpić u pacjentów z niedoborem enzymu G6PD.

Ważna informacja dotycząca hipoglikemii (niski poziom cukru we krwi)

W czasie pierwszych kilku tygodni leczenia może zwiększyć się ryzyko obniżenia poziomu cukru we krwi (hipoglikemia), dlatego ważne jest dokładne badanie przez lekarza. Należy zapoznać się z informacjami poniżej dotyczącymi hipoglikemii, jej objawów i leczenia.

Poniższe czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia hipoglikemii:

• nieregularne spożywanie posiłków lub pomijanie posiłków
• głodówka
• niedożywienie
• zmiany diety
• brak równowagi między wysiłkiem fizycznym, a spożyciem węglowodanów
• spożycie alkoholu, szczególnie wraz z pomijaniem posiłków
• jednoczesne przyjmowanie innych leków lub preparatów medycyny naturalnej (patrz punkt poniżej: Lek Glimegamma a inne leki.)
• przyjmowanie wysokich dawek glimepirydu
• zaburzenie czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego (zaburzenia tarczycy, przysadki mózgowej lub kory nadnerczy)
• zaburzenie czynności nerek
• ciężkie zaburzenie czynności wątroby.

Jeśli u pacjenta występuje niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia), mogą wystąpić następujące objawy: ból głowy, napady głodu, skurcze, wyczerpanie, nudności, wymioty, spowolnienie, senność, zaburzenia snu, niepokój ruchowy, agresja, zaburzenia koncentracji, zmniejszona czujność i czas reakcji, depresja, stan splątania, zaburzenia mowy i widzenia, utrata mowy, drżenie, niedowład, zaburzenia czucia, zawroty głowy, bezradność.

Mogą wystąpić również poniższe objawy: nadmierna potliwość, wilgotna skóra, niepokój, przyspieszone bicie serca, wysokie ciśnienie krwi, kołatanie serca, nagły ostry ból w piersiach, który może promieniować do innych części ciała (dusznica bolesna) oraz arytmia serca.

Jeśli poziom cukru we krwi nadal spada, u pacjenta może wystąpić splątanie (majaczenie), drgawki, utrata samokontroli, płytki oddech, spowolnienie akcji serca, utrata przytomności. Kliniczny obraz znacznego spadku poziomu cukru we krwi może przypominać udar.

Leczenie hipoglikemii

W większości przypadków oznaki obniżonego poziomu cukru we krwi znikają szybko po spożyciu jakiegokolwiek cukru np. cukru gronowego, kostki cukru, słodkiego soku, posłodzonej herbaty.

Dlatego zawsze należy nosić przy sobie cukier (np. kostki cukru). Należy pamiętać, że słodziki nie są skuteczne. Należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala, jeśli spożycie cukru nie przynosi rezultatów i objawy powracają.

Badania diagnostyczne

Poziom stężenia cukru we krwi lub moczu powinien być regularnie sprawdzany. Lekarz może zalecić również badania krwi sprawdzające liczbę komórek krwi i czynność wątroby.

Objawy obniżenia poziomu cukru we krwi mogą nie występować, mogą być prawie niewidoczne lub wolno się rozwijać. Może to występować u pacjentów w podeszłym wieku, którzy przyjmują inne leki (np. te działające na centralny układ nerwowy i betablokery). Może to występować również w przypadku niektórych zaburzeń czynności układu hormonalnego (np. zaburzenia tarczycy, przysadki mózgowej lub kory nadnerczy). Zaburzenie czynności wątroby może wpływać na proces kontrregulacji (wyrównania).

W sytuacjach stresowych (np. wypadki, zabiegi chirurgiczne z ostrych wskazań, zakażenia przebiegające z gorączką itd.) może być wskazana czasowa zmiana leczenia na insulinę.

Oznaki podwyższonego poziomu cukru we krwi (hiperglikemia – może wystąpić w przypadku, kiedy glimepiryd niewystarczająco obniżył poziom cukru we krwi, jeśli pacjent nie stosuje się do planu leczenia lub w sytuacjach stresowych) mogą obejmować pragnienie, częste oddawanie moczu, suchość w ustach i świąd wysuszonej skóry, infekcje grzybicze lub infekcje skóry. W takich przypadkach należy skontaktować się z lekarzem.

Dzieci i młodzież

Informacje dotyczące stosowania leku Glimegamma u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat są ograniczone. Dlatego nie zaleca się stosowania leku Glimegamma w tej grupie pacjentów.

Lek Glimegamma a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.Lekarz może zalecić zmianę dawki leku

Glimegamma, jeśli pacjent przyjmuje inne leki, które mogą osłabić lub wzmocnić działanie leku Glimegamma na poziom cukru we krwi.

Następujące leki mogą nasilić działanie leku Glimegamma, prowadząc do zbytniego obniżenia stężenia glukozy² we krwi (co może spowodować hipoglikemię):

• inne leki stosowane w leczeniu cukrzycy (np. insulina, metformina)
• leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych i grzybiczych (tetracykliny, chloramfenikol, flukonazol, mikonazol, chinolony, klarytromycyna)
• leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (np. fenylbutazon, azapropazon, oksyfenbutazon, salicylany)
• leki przeciwgruźlicze (kwas p-mino-salicylowy)
• leki stosowane w zakażeniach dróg moczowych (jak długo działające sulfonamidy)
• leki stosowane w celu rozbudowy mięśni (anaboliki)
• leki hamujące krzepnięcie krwi (pochodne kumaryny takie jak warfaryna)
• leki stosowane w hormonalnej terapii zastępczej (np. testosteron)
• leki obniżające ciśnienie krwi (inhibitory ACE)
• leki przeciwarytmiczne stosowane w nieprawidłowym rytmie serca (dizopiramid)
• leki zwane sympatolikami stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia, niewydolności serca lub przerostu gruczołu krokowego
• leki stosowane w depresji (fluoksetyna, inhibitory MAO)
• leki stosowane w celu obniżenia wagi (fenfluramina)
• leki obniżające poziom cholesterolu (fibraty)
• leki przeciwnowotworowe (cyklofosfamid, trofosfamid i ifosfamid)
• leki stosowane w leczeniu alergii np. kataru siennego (tritokwalina)
• leki zwiększające przepływ krwi (pentoksyfilina)
• leki stosowane w leczeniu dny moczanowej (probenecyd, allopurinol, sulfinpyrazon).

Działanie leku Glimegamma obniżające poziom glukozy we krwi może być osłabione i poziom cukru może wzrosnąć, jeśli stosowany jest jednocześnie jeden z poniższych leków:

• leki zawierające żeńskie hormony płciowe (estrogeny i progestageny)
• leki wspierające wydzielanie moczu (saluretyki, diuretyki tiazydowe)
• leki stosowane w stymulowaniu tarczycy (jak lewotyroksyna)
• leki stosowane w leczeniu alergii i stanów zapalnych (glikokortykoidy)
• leki stosowane w leczeniu ciężkich zaburzeń umysłowych (chloropromazyna i pochodne fenotiazyny)
• leki stosowane w leczeniu padaczki (fenytoina)
• leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i obniżające stężenie cukru we krwi (diazoksyd)
• leki stosowane w leczeniu zakażeń i gruźlicy (rifampicyna)
• leki stosowane w leczeniu niskiego stężenia cukru we krwi (glukagon)
• leki uspokajające i nasenne (barbiturany)
• leki stosowane w leczeniu zwiększonego ciśnienia w oku (acetazolamid)
• leki zwiększające bicie serca, stosowane w leczeniu astmy, niedrożności nosa, kaszlu i przeziębienia, stosowane w celu zmniejszenia masy ciała lub stosowane w sytuacji zagrożenia życia (adrenalina i symaptykomimetyki)
• leki stosowane w leczeniu dużego stężenia cholesterolu (kwas nikotynowy)
• leki stosowane długoterminowo w leczeniu zaparć (leki przeczyszczające).

Następujące leki mogą nasilić lub osłabić działanie leku Glimegamma obniżające stężenie cukru we krwi:

• leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka lub dwunastnicy (antagoniści receptora H2)
• leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub niewydolności serca (betablokery, klonidyna, guanetydyna i rezerpina). Mogą one również pogorszyć objawy hipoglikemii i dlatego należy przyjmować je pod ścisłą kontrolą lekarza.

Lek Glimegamma może wzmocnić lub osłabić działanie leków hamujących krzepnięcie krwi (pochodne kumaryny takie jak warfaryna).

Lek Glimegamma z jedzeniem, piciem i alkoholem.

Lek Glimegamma należy przyjmować w pojedynczej dawce, krótko przed lub w trakcie śniadania lub pierwszego dużego posiłku w ciągu dnia. Tabletki należy połykać w całości (nie rozgryzając), z wystarczającą ilością wody (co najmniej ½ szklanki).

Alkohol może wzmocnić lub zmniejszyć zdolność leku Glimegamma do obniżania poziomu cukru we krwi w nieokreślony sposób.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Glimegamma nie powinien być stosowany w okresie ciąży.

Lek Glimegamma przenika do mleka ludzkiego. Lek Glimegamma nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Zdolność do koncentracji i szybkość reakcji mogą być upośledzone jeśli poziom cukru we krwi obniży się (hipoglikemia) lub wzrośnie (hiperglikemia) lub jeśli wystąpią zaburzenia widzenia jako wynik tych uwarunkowań. Należy mieć na uwadze, że może stanowić to zagrożenie dla pacjenta lub innych (np. w czasie prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn). Należy zapytać się z lekarza, czy można prowadzić samochód jeśli:

• u pacjenta hipoglikemia występowała często
• u pacjenta objawy hipoglikemii występują rzadko lub wcale nie występują.

Lek Glimegamma zawiera laktozę.

Pacjenci z nietolerancją niektórych cukrów powinni skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.

Lek Glimegamma 6 mg zawiera barwnik żółcień pomarańczowa FCF (E110), który może powodować reakcje alergiczne.

3. Jak stosować lek Glimegamma

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie leku Lek Glimegamma należy przyjmować doustnie krótko przed pierwszym posiłkiem w ciągu dnia (zazwyczaj przed śniadaniem). Jeśli pacjent nie je śniadania, należy przyjmować lek Glimegamma według zaleceń lekarza. Ważne jest, aby nie pomijać posiłków w trakcie leczenia glimepirydem.

Lek Glimegamma należy połykać popijając co najmniej połową szklanki wody. Nie należy żuć ani rozkruszać tabletek.

Dawkowanie

Dawkę początkową ustala lekarz indywidualnie na podstawie stanu pacjenta oraz wyników badań cukru we krwi i moczu. Nie należy przyjmować większej dawki niż przepisana przez lekarza.

Zazwyczaj dawka początkowa wynosi 1 mg glimepirydu na dobę. Jeśli dawka jest skuteczna, można pozostać przy takiej dawce. W przypadku braku zadowalającej skuteczności, lekarz może zwiększyć dawkę po 1-2 tygodniach leczenia do 2, 3 lub 4 mg glimepirydu na dobę. Jeśli skuteczność jest odpowiednia, należy zachować stosowane dotychczas dawkowanie. Maksymalna zalecana dawka wynosi 6 mg glimepirydu na dobę.

Można zastosować leczenie skojarzone z zastosowaniem glimepirydu i metforminy lub glimepirydu i insuliny. W takim przypadku lekarz określi odpowiednie dawki glimepirydu, metforminy lub insuliny indywidualnie dla każdego pacjenta.

Należy poinformować lekarza o zmianach masy ciała, zmianie stylu życia lub jeśli pacjent pozostaje w stresujących sytuacjach (np. po wypadku) ponieważ może to wymagać konieczności zmiany dawkowania.

W przypadku wrażenia, że lek Glimegamma działa za słabo lub za mocno nie należy samodzielnie zmieniać dawki, lecz skonsultować się z lekarzem.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Glimegamma

Jeśli zdarzy się przyjęcie zbyt dużej dawki glimepirydu lub zażycie dodatkowej dawki, istnieje ryzyko zbytniego obniżenia poziomu cukru we krwi (objawy hipoglikemii, patrz punkt 2), należy w takim przypadku spożyć cukier (np. cukier gronowy, kostkę cukru, słodki sok, posłodzoną herbatę) i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Jeśli lek zostanie przyjęty przez pomyłkę przez dziecko, należy kontrolować ilość podawanego cukru w celu uniknięcia wystąpienia niebezpiecznej hipoglikemii.

Osobom w stanie utraty świadomości nie należy podawać jedzenia ani picia.

Ponieważ stan niskiego poziomu cukru we krwi może utrzymać się przez jakiś czas, pacjent powinien być pod obserwacją aż do momentu, kiedy nie ma już niebezpieczeństwa. Może być konieczna hospitalizacja, także jako środek ostrożności.

Należy pokazać lekarzowi opakowanie leku, aby lekarz wiedział jaki lek zastosowano.

Ciężkie przypadki obniżenia poziomu cukru we krwi z towarzyszącą utratą świadomości i poważną niewydolnością neurologiczną wymagają natychmiastowej pomocy medycznej i przyjęcia do szpitala. W otoczeniu pacjenta powinna być osoba, która może zawiadomić lekarza w nagłym przypadku.

Pominięcie zastosowania leku Glimegamma

Nie należy zażywać podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy zażyć następną tabletkę o ustalonej porze, zgodnie z zaleconym leczeniem.

Przerwanie stosowania leku Glimegamma

W przypadku przerwania leczenia lub zaprzestania stosowania leku, należy wiedzieć, że obniżenie poziomu cukru we krwi nie wystąpi oraz że choroba ponownie nasili się. Jeśli konieczna jest jakakolwiek zmiana w leczeniu, należy przede wszystkim skontaktować się z lekarzem.

Jeśli wystąpią pytania lub wątpliwości dotyczące stosowania leku, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy bezzwłocznie poinformować lekarza, jeśli wystąpią następujące objawy:

• Reakcje alergiczne (w tym zapalenie naczyń krwionośnych, często połączone z wysypką), które mogą rozwinąć się w poważne reakcje alergiczne z trudnościami w oddychaniu, spadkiem ciśnienia krwi i czasem we wstrząs.
• Zaburzona czynność wątroby, w tym zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), zaburzenia przepływu żółci (cholestaza), zapalenie wątroby lub niewydolność wątroby.
• Alergia (nadwrażliwość) skórna jak świąd, wysypka, pokrzywka i zwiększona wrażliwość na światło słoneczne. Niektóre łagodne reakcje alergiczne mogą rozwinąć się w ciężkie reakcje alergiczne.
• Ciężka hipoglikemia w tym utrata przytomności, drgawki, śpiączka.

Niektórzy pacjenci odczuwali następujące działania niepożądane w trakcie stosowania leku Glimegamma:

Rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 1000 pacjentów)

• Zbyt silne obniżenie stężenia cukru we krwi (hipoglikemia); patrz punkt 2Ostrzeżenia i środki ostrożności
• Zmniejszenie liczby komórek krwi: o płytek krwi (co zwiększa ryzyko krwawienia i zasinień) o krwinek białych (co zwiększa ryzyko powstawania zakażeń) o krwinek czerwonych (co powoduje, że skóra jest blada, a pacjent odczuwa osłabienie lub duszność).

Objawy te ustępują zazwyczaj po zaprzestaniu stosowania leku Glimegamma.

Bardzo rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 10000 pacjentów)

• Reakcje alergiczne (w tym zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką), które mogą rozwinąć się w poważne reakcje alergiczne z trudnościami w oddychaniu, spadkiem ciśnienia krwi i czasem we wstrząs. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Zaburzona czynność wątroby, w tym zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), zaburzenia przepływu żółci (cholestaza), zapalenie wątroby lub niewydolność wątroby. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Nudności, biegunka, uczucie wypełnienia żołądka, wzdęcia, ból brzucha.
• Zmniejszenie poziomu sodu we krwi (wykazane w badaniach krwi).

Częstość nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych)

• Może wystąpić alergia skórna (nadwrażliwość) w postaci świądu, wysypki, pokrzywki i zwiększonej wrażliwości na światło słoneczne. Niektóre łagodne reakcje alergiczne mogą rozwinąć się do ciężkiej postaci z utrudnionym połykaniem lub oddychaniem, obrzękiem ust, gardła lub języka. Dlatego nawet jeśli wystąpi jeden z powyższych objawów, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.
• Reakcje alergiczne na pochodne sulfonylomocznika lub sulfonamidy.
• Zaburzenia wzroku mogą wystąpić na początku stosowania leku Glimegamma. Związane jest to ze zmianami stężenia cukru we krwi i są to objawy przemijające.
• Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.
• Poważne nie spotykane dotąd krwawienie lub zasinienie podskórne

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Glimegamma

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po „EXP”.

Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

Nie należy stosować tego leku, jeśli zauważalne są zmiany w wyglądzie leku.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Glimegamma

Substancją czynną leku jest glimepiryd.

Substancje pomocnicze:

Laktoza jednowodna

Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)

Celuloza mikrokrystaliczna Powidon K30

Magnezu stearynian Glimegamma 1 mg, tabletki: żelaza tlenek czerwony (E172) Glimegamma 2 mg, tabletki: żelaza tlenek żółty (E172), indygokarmin, lak (E132) Glimegamma 3 mg, tabletki: żelaza tlenek żółty (E172) Glimegamma 4 mg, tabletki: indygokarmin, lak (E132) Glimegamma 6 mg, tabletki: żółcień pomarańczowa (E110)

Jak wygląda lek Glimegamma i co zawiera opakowanie Glimegamma 1 mg - Różowe, podłużne tabletki z rowkiem dzielącym po obu stronach.

Glimegamma 2 mg - Zielone, podłużne tabletki z rowkiem dzielącym po obu stronach.

Glimegamma 3 mg - Jasnożółte, podłużne tabletki z rowkiem dzielącym po obu stronach.

Glimegamma 4 mg - Jasnoniebieskie, podłużne tabletki z rowkiem dzielącym po obu stronach.

Glimegamma 6 mg - Jasnopomarańczowe, podłużne tabletki z rowkiem dzielącym po obu stronach.

Blister PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.

Opakowania po 30 tabletek.

Podmiot odpowiedzialny Wörwag Pharma GmbH & Co. KG Calwer Str. 7

71 034 Böblingen

Niemcy

Wytwórca: Specifar S.A. Mauermann-Arzneimittel KG 1, 28 Octovriou Heinrich-Knote-Strasse 2

12 351 Ag. Varvara 82343 Pöcking Athens Niemcy

Grecja

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Wörwag Pharma GmbH & Co. KG

Przedstawicielstwo w Polsce ul. Otrębuska 15 01-475 Warszawa

Tel: (022) 863 72 81

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 09.01.2015

Przypisy

¹ https://pl.wikipedia.org/wiki/insulina

² https://pl.wikipedia.org/wiki/glukoza