Źródło: Producent
Data ostatniej weryfikacji: 2019-08-19
Dawka:
Opakowanie:
Ulotki Neorecormon 5000 dla opakowania 6 ampułkostrzykawek + igły 27G x 1/2 (5000 J.M./0,3 ML = 0,0415 MG).
Źródło: Producent
Data ostatniej weryfikacji: 2019-08-19
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
NeoRecormon 500 j.m.
NeoRecormon 2 000 j.m.
NeoRecormon 3 000 j.m.
NeoRecormon 4 000 j.m.
NeoRecormon 5 000 j.m.
NeoRecormon 6 000 j.m.
NeoRecormon 10 000 j.m.
NeoRecormon 20 000 j.m.
NeoRecormon 30 000 j.m.
Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce
Epoetyna beta
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
Patrz punkt 4.
1. Co to jest NeoRecormon i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku NeoRecormon
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek NeoRecormon
6. Zawartość opakowania i inne informacje
NeoRecormon w ampułko-strzykawce jest przejrzystym, bezbarwnym roztworem do wstrzykiwań podskórnych lub dożylnych. Zawiera hormon zwany epoetyną beta, który pobudza wytwarzanie krwinek czerwonych. Epoetyna beta wytwarzana jest metodą specjalistycznej inżynierii genetycznej i działa w dokładnie taki sam sposób, jak naturalny hormon erytropoetyna.
Należy poinformować lekarza w przypadku braku poprawy samopoczucia lub jego pogorszenia.
NeoRecormon jest wskazany w:
Jeśli którekolwiek z powyższych dotyczy lub może dotyczyć pacjenta, należy natychmiast poinformować o tym lekarza.
Należy porozmawiać z lekarzem przed zastosowaniem leku NeoRecormon
Zachować szczególną ostrożność stosując inne leki, które pobudzają wytwarzanie czerwonych krwinek:
NeoRecormon należy do grupy leków, które pobudzają wytwarzanie czerwonych krwinek, podobnie, jak ludzkie białko erytropoetyna. Lekarz zawsze zanotuje, który konkretnie lek jest używany u pacjenta.
W związku z leczeniem epoetyną zgłaszano ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS) i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN).
Zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka mogą początkowo występować jako czerwonawe zmiany plamkowe przypominające tarczę strzelniczą lub okrągłe wykwity na tułowiu, często z pęcherzami pośrodku. Może także wystąpić owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i oczu (zaczerwienienie i obrzęk oczu). Tę ciężką postać wysypki skórnej często poprzedzają objawy grypopodobne i (lub) gorączka. W bardziej zaawansowanych stadiach wysypka może przekształcić się w rozległe złuszczanie skóry i zagrażające życiu powikłania.
Jeśli u pacjenta wystąpi ciężka wysypka lub inne spośród tych objawów skórnych, należy przerwać przyjmowanie leku NeoRecormon i zgłosić się do lekarza prowadzącego lub niezwłocznie poszukać pomocy medycznej.
Podczas kuracji lekiem NeoRecormon
U pacjenta z przewlekłą chorobą nerek, szczególnie w przypadku gdy nie reaguje odpowiednio na leczenie lekiem NeoRecormon, lekarz sprawdzi czy dawka leku jest odpowiednia. Powtarzające się zwiększanie dawki leku NeoRecormon u pacjentów, którzy nie reagują na leczenie może zwiększać niebezpieczeństwo wystąpienia zaburzeń serca lub naczyń krwionośnych, oraz ryzyko wystąpienia zawału serca, udaru i śmierci.
W przypadku chorych na nowotwory, trzeba mieć świadomość, że NeoRecormon jest czynnikiem wzrostu komórek krwi i w niektórych sytuacjach może wywierać niekorzystny wpływ na stan chorych na nowotwór. W zależności od stanu klinicznego pacjenta preferowaną metodą leczenia może być przetoczenie krwi. Należy omówić to ze swoim lekarzem.
W przypadku pacjentów ze stwardnieniem naczyń nerkowych, jeszcze nie dializowanych, lekarz podejmie decyzję, czy ta metoda leczenia jest dla chorego odpowiednia, ponieważ nie można z całą pewnością wykluczyć prawdopodobieństwa przyspieszenia nasilenia choroby nerek.
Lekarz może zlecić wykonywanie regularnych badań krwi pacjentów w celu kontrolowania:
W przypadku pacjentów z chorobą nerek poddawanych hemodializie, lekarz może zmodyfikować dawkę heparyny1. Dzięki temu zapobiegnie się zatkaniu drenów układu dializacyjnego.
W przypadku pacjentów z chorobą nerek poddawanych hemodializie i narażonych na ryzyko zakrzepu przetoki, w przetoce (naczynie krwionośne używane do podłączania do systemu dializacyjnego) mogą powstawać skrzepy krwi (zakrzepy). Lekarz może zalecić przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego lub modyfikację przetoki.
W przypadku pacjentów przygotowywanych do operacji z przetoczeniem własnej krwi, lekarz:
Nie należy stosować leku NeoRecormon przy braku wskazań:
Zastosowanie leku NeoRecormon u zdrowych osób może prowadzić do zwiększenia liczby krwinek i w wyniku tego, do zagęszczenia krwi. Następstwem tego mogą być zagrażające życiu powikłania ze strony serca lub naczyń krwionośnych.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Również o tych, które wydawane są bez recepty.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Nie ma dostatecznego doświadczenia w stosowaniu leku NeoRecormon u kobiet w ciąży lub w okresie karmienia piersią. Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
NeoRecormon nie wykazał dowodów na zaburzenia płodności u zwierząt. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane.
Nie obserwowano wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.
Ten lek zawiera fenyloalaninę, która może być szkodliwa dla chorych na fenyloketonurię. W przypadku występowania fenyloketonurii należy przedyskutować z lekarzem stosowanie leku
NeoRecormon.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w każdej dawce, co w zasadzie oznacza: wolny od sodu.
Lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz zaleci stosowanie najmniejszej możliwej dawki, która zapewni opanowanie objawów niedokrwistości.
Jeśli pacjent nie reaguje odpowiednio na leczenie lekiem NeoRecormon, lekarz prowadzący sprawdzi czy dawka leku jest odpowiednia i poinformuje pacjenta, jeśli istnieje koniecznieczność zmiany dawki.
Leczenie musi zostać rozpoczęte pod nadzorem lekarza.
Kolejne wstrzyknięcia są wykonywane przez lekarza lub, po przeszkoleniu, pacjent może sobie sam wstrzykiwać lek NeoRecormon (patrz instrukcja na końcu tej ulotki).
NeoRecormon można wstrzykiwać pod skórę w okolicy brzucha, ramienia lub uda; lub do żyły.
Lekarz zdecyduje, które miejsce jest najlepsze dla pacjenta.
Lekarz zaleci regularne badania krwi w celu monitorowania odpowiedzi na leczenie poprzez pomiary stężenia hemoglobiny.
Dawka leku NeoRecormon zależy od rodzaju choroby, drogi wstrzyknięcia (podskórnie lub dożylnie) oraz od masy ciała. Lekarz zaleci odpowiednią dawkę.
Lekarz zaleci stosowanie najmniejszej możliwej dawki, która zapewni opanowanie objawów niedokrwistości.
Jeśli pacjent nie reaguje odpowiednio na leczenie lekiem NeoRecormon, lekarz sprawdzi czy dawka leku jest odpowiednia i poinformuje pacjenta, jeśli istnieje koniecznieczność zmiany dawki leku
NeoRecormon.
Roztwór leku można podać podskórnie lub dożylnie. Jeśli roztwór leku podawany jest dożylnie, wstrzyknięcie powinno trwać ponad 2 minuty, np. u pacjentów hemodializowanych można podać lek przez przetokę tętniczo-żylną pod koniec dializy.
U pacjentów nie wymagających jeszcze hemodializy lek zazwyczaj podaje się podskórnie.
Leczenie lekiem NeoRecormon składa się z dwóch faz: a) Korygowanie niedokrwistości
Dawka początkowa przy podawaniu podskórnym wynosi 20 j.m./kg masy ciała 3 razy w tygodniu.
Po 4 tygodniach, po wykonaniu badań kontrolnych, jeśli odpowiedź na leczenie jest niezadowalająca, dawka może być zwiększona do 40 j.m./kg mc. 3 razy w tygodniu. W razie potrzeby można kontynuować zwiększanie dawki w miesięcznych odstępach.
Dawkę tygodniową można podzielić na dawki podawane codziennie.
Dawka początkowa przy podawaniu dożylnym wynosi 40 j.m./kg masy ciała 3 razy w tygodniu.
Po 4 tygodniach, po wykonaniu badań kontrolnych, jeśli odpowiedź na leczenie jest niezadowalająca, dawka może być zwiększona do 80 j.m./kg m.c. 3 razy w tygodniu. W razie potrzeby można kontynuować zwiększanie dawki w miesięcznych odstępach.
Dla podawania podskórnego lub dożylnego maksymalna dawka nie powinna przekraczać 720 j.m.
na 1 kilogram masy ciała tygodniowo.
Dawka podtrzymująca: kiedy liczba krwinek czerwonych osiągnie wymagany poziom, dawkę tygodniową redukuje się do połowy ostatniej dawki stosowanej w trakcie korygowania niedokrwistości. Tak wyliczoną dawkę można podać w jednym wstrzyknięciu raz w tygodniu lub podzielić na 3 lub 7 podań w tygodniu. Jeżeli liczba krwinek czerwonych jest stabilna po dawkowaniu raz w tygodniu, możliwe jest podawanie raz na dwa tygodnie. W tym wypadku może być konieczne zwiększenie dawki.
Co 1 lub 2 tygodnie lekarz może zlecić zmianę dawki leku, tak aby dobrać indywidualną dawkę podtrzymującą dla pacjenta.
U dzieci należy stosować zalecany wyżej schemat dawkowania. Wyniki badań klinicznych u dzieci wskazują, że dawka lecznicza leku NeoRecormon jest na ogół tym większa im młodszy jest pacjent.
Leczenie lekiem NeoRecormon jest zwykle długotrwałe. Niemniej jednak można je przerwać, w razie konieczności w każdej chwili.
Roztwór leku podaje się podskórnie.
Dawka początkowa wynosi 250 j.m. na wstrzyknięcie na każdy 1 kg masy ciała noworodka, trzy razy w tygodniu.
Korzyści z podania leku NeoRecormon u wcześniaków, którym wcześniej przetoczono krew, prawdopodobnie będą mniejsze niż u dzieci, którym krwi nie przetaczano.
Zalecany czas trwania leczenia wynosi 6 tygodni.
Roztwór leku podaje się podskórnie.
Lekarz może rozpocząć terapię lekiem NeoRecormon, jeśli stężenie hemoglobiny wynosi najwięcej
10 g/dl. Po rozpoczęciu leczenia lekarz będzie utrzymywać stężenie hemoglobiny w zakresie między 10 a 12 g/dl.
Początkowa dawka leku wynosi 30 000 j.m. raz na tydzień. Lek można podawać w pojedynczym zastrzyku raz na tydzień lub podzielić na 3-7 dawek. Lekarz zaleci regularne pobieranie krwi. W zależności od wyników badania krwi lekarz może zlecić zwiększenie lub zmniejszenie dawki lub zaprzestanie podawania leku. Stężenie hemoglobiny nie powinno przekraczać wartości 12 g/dl.
Leczenie należy kontynuować do 4 tygodni po zakończeniu chemioterapii.
Maksymalna dawka nie powinna być większa niż 60 000 j.m. na tydzień.
Roztwór leku podaje się dożylnie przez ponad 2 minuty lub podskórnie.
Dawka leku NeoRecormon zależy od stanu chorego, od liczby krwinek czerwonych oraz od ilości krwi, jaka będzie pobrana przed zabiegiem chirurgicznym.
Dawka leku ustalona przez lekarza będzie podawana dwa razy w tygodniu przez 4 tygodnie. Jeśli pobiera się krew, NeoRecormon należy podać pod koniec pobierania krwi.
Maksymalna dawka nie powinna być większa niż
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku NeoRecormon
Nie wolno zwiększać dawki leku zaleconej przez lekarza. W przypadku wrażenia, że wstrzyknięto zbyt dużą dawkę leku, należy zwrócić się do lekarza. Jest mało prawdopodobne, aby zaszkodziło to pacjentowi. Nie obserwowano objawów zatrucia nawet wtedy, gdy stężenie leku w surowicy pacjenta było bardzo duże.
W przypadku gdy pacjent ma wrażenie pominięcia dawki lub wstrzyknięcia zbyt małej dawki leku, należy zwrócić się do lekarza.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane mogące wystąpić u każdego pacjenta
Początkowo mogą występować czerwonawe zmiany plamkowe przypominające tarczę strzelniczą lub okrągłe wykwity na tułowiu, często z pęcherzami pośrodku, łuszczenie skóry, owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i oczu. Wysypkę mogą poprzedzać objawy grypopodobne i gorączka. Jeśli wystąpią takie objawy, należy przerwać przyjmowanie leku NeoRecormon i zgłosić się do lekarza prowadzącego lub niezwłocznie poszukać pomocy medycznej. Patrz także punkt 2.
Dodatkowe działania niepożądane u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (niedokrwistość nerkopochodna)
Dodatkowe działania niepożądane u dorosłych poddawanych chemioterapii z powodu choroby nowotworowej
Dodatkowe działania niepożądane u pacjentów, u których planuje się pobranie własnej krwi przed zabiegiem chirurgicznym
Jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane, w tym wszelkie działania niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” (szczegółowe informacje poniżej).
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Co zawiera lek NeoRecormon
Jak wygląda lek NeoRecormon i co zawiera opakowanie
NeoRecormon jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań w ampułko-strzykawkach.
Roztwór jest bezbarwny, przezroczysty do lekko opalizującego.
NeoRecormon 500 j.m., 2000 j.m., 3000 j.m., 4000 j.m., 5000 j.m., 6000 j.m.: każda ampułko- strzykawka zawiera 0,3 ml roztworu.
NeoRecormon 10 000 j.m., 20 000 j.m., 30 000 j.m.: każda ampułko-strzykawka zawiera 0,6 ml roztworu.
NeoRecormon dostępny jest w następujących wielkościach opakowań:
NeoRecormon 500 j.m.
1 ampułko-strzykawka z jedną igłą (30G1/2) lub
6 ampułko-strzykawek z 6 igłami (30G1/2)
NeoRecormon 2000 j.m., 3000 j.m., 4000 j.m., 5000 j.m., 6000 j.m., 10 000 j.m. i 20 000 j.m.
1 ampułko-strzykawka z jedną igłą (27G1/2) lub
6 ampułko-strzykawek z 6 igłami (27G1/2)
NeoRecormon 30 000 j.m.
1 ampułko-strzykawka z jedną igłą (27G1/2) lub
4 ampułko-strzykawki z 4 igłami (27G1/2) lub
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny: Roche Registration GmbH
Emil-Barell-Strasse 1
79639 Grenzach-Wyhlen
Niemcy
Wytwórca: Roche Pharma AG
Emil-Barell-Strasse 1 D-79639 Grenzach-Wyhlen
Niemcy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Polska Roche Polska Sp.z o.o.
Tel: +48 - 22 345 18 88
Data ostatniej aktualizacji ulotki: lipiec 2019
Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków http://www.ema.europa.eu/.
NeoRecormon ampułko-strzykawka
Instrukcja użycia
Niniejsza instrukcja wyjaśnia sposób podania leku NeoRecormon. Przed wstrzyknięciem leku pacjent powinien upewnić się, że przeczytał i zrozumiał instrukcję oraz ulotkę dla pacjenta, a także że postępuje zgodnie z zawartymi w nich zaleceniami. Przed pierwszym użyciem leku NeoRecormon fachowy personel medyczny pokaże pacjentowi, jak prawidłowo przygotować i podawać lek. Nie należy wykonywać wstrzyknięcia samodzielnie, zanim pacjent nie zostanie przeszkolony.
W razie potrzeby dodatkowych informacji należy skontaktować się z fachowym personelem medycznym.
Lek NeoRecormon może być podawany dwiema drogami; należy przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących sposobu podania leku:
Przed rozpoczęciem
Przechowywanie
Rzeczy niezbędne do wykonania zastrzyku
Zawarte w opakowaniu:
tłok szklany cylinder końcówka tłoka
Uwaga: każde opakowanie zawiera 1 ampułko-strzykawkę/1 igłę, 4 ampułko-strzykawki/4 igły lub 6 ampułko-strzykawek/6 igieł.
Nie są dołączone do opakowania:
Przygotowanie wstrzyknięcia 1 Należy znaleźć miejsce z dobrze oświetloną, czystą i płaską powierzchnią roboczą.
2 Sprawdzić czy opakowanie nie jest uszkodzone i czy nie upłynął termin ważności leku.
3 Wyjąć jedną ampułko-strzykawkę i jedną igłę z z opakowania. Zachować ostrożność przy wyjmowaniu strzykawki. Upewnić się czy zawsze strzykawka trzymana jest jak pokazano na rysunku poniżej.
Uwaga: W przypadku opakowania zbiorczego, włożyć opakowanie z pozostałymi strzykawkami i igłami z powrotem do lodówki.
4 Obejrzeć dokładnie strzykawkę i igłę
nakładka ochronna osłonka na igłę
5 Umieścić strzykawkę na czystej, płaskiej powierzchni
Uwaga: Jeśli roztwór nie osiągnie temperatury pokojowej może to spowodować nieprzyjemne odczucie w czasie wstrzykiwania leku, jak również utrudnić wciskanie tłoka strzykawki.
6 Nałożyć igłę na strzykawkę.
A) gumowa osłonka strzykawki B) C) 7 Do czasu podania leku położyć strzykawkę na czystej, płaskiej powierzchni roboczej.
8 Umyć ręce mydłem i wodą.
9 Wybrać miejsce podania:
Nie podawać wstrzyknięcia w obszarze do 5 cm wokół pępka.
10 Przetrzeć skórę w miejscu wstrzyknięcia wacikiem z alkoholem i pozostawić do wyschnięcia przez 10 sekund.
miejsca wstrzyknięcia
Wykonanie zastrzyku podskórnego 11 Odciągnąć nakładkę ochronną od igły w kierunku cylindra strzykawki.
12 Trzymając mocno strzykawkę i igłę w miejscu łączenia, ostrożnie zdjąć osłonkę igły. Użyć strzykawki w ciągu 5 minut od zdjęcia nasadki; w innym wypadku igła może się zatkać.
Natychmiast wyrzucić osłonkę igły do odpornego na przekłucie pojemnika na ostre przedmioty.
13 Przytrzymać ampułko-strzykawkę igłą skierowaną do góry. Delikatnie postukać w strzykawkę, tak aby pęcherzyki powietrza zgromadziły się w górnej części strzykawki. Następnie powoli naciskać tłok strzykawki do momentu usunięcia całego powietrza.
14 Powoli naciskając tłok, zadoprowadzić go do zalecanej wielkości dawki.
15 Uchwycić skórę w miejscu wybranym na wstrzyknięcie i wkłuć igłę w fałd skóry pod kątem 45°do 90° szybkim, zdecydowanym ruchem.
Po wkłuciu igły, zmniejszyć ucisk i przytrzymać strzykawkę w miejscu.
16 Powoli wstrzyknąć przepisaną dawkę, delikatnie naciskając tłok w dół.
Po wstrzyknięciu
17 W miejscu wstrzyknięcia może wystąpić niewielkie krwawienie. Miejsce wstrzyknięcia można ucisnąć jałowym wacikiem. Nie pocierać miejsca wstrzyknięcia.
18 Przesunąć nakładkę ochronną igły o 90°, oddalając od cylindra strzykawki (A).
Trzymając strzykawkę jedną ręką, docisnąć nakładkę ochronną do płaskiej powierzchni, zdecydowanym, krótkim ruchem, do momentu usłyszenia kliknięcia (B).
A) B) 19 Natychmiast po użyciu ampułko-strzykawkę umieścić w pojemniku na ostre odpady.
Ważne: pojemnik na ostre odpady należy zawsze trzymać w miejscu niedostępnym dla dzieci.
<--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-->
Instrukcja użycia przeznaczona wyłącznie dla personelu medycznego
Niniejsza instrukcja jest przeznaczona wyłącznie dla personelu medycznego.
Niniejsza instrukcja wyjaśnia sposób podania dożylnego leku NeoRecormon. Przed wstrzyknięciem leku należy się upewnić, że instrukcja oraz ulotka dla pacjenta zostały przeczytane i zrozumiane, a także że dalsze postępowanie jest zgodne z zawartymi w nich zaleceniami.
Wykonanie wstrzyknięcia dożylnego
Przygotowanie wstrzyknięcia: patrz kroki 1 – 8
9 Wybrać żyłę. Zmieniać żyłę przy każdym wstrzyknięciu, aby nie dopuścić do bólu w jednym miejscu.
Przetrzeć skórę nad żyłą gazikiem nasączonym alkoholem i pozostawić do wyschnięcia.
10 Przygotowanie strzykawki i igły: patrz kroki 11 - 14.
15 Wprowadzić igłę w żyłę.
16 Naciskać powoli tłok strzykawki, aż do podania zaleconej dawki leku. Wyjąć igłę z miejsca wstrzyknięcia pod tym samym kątem, pod jakim była wprowadzona.
Po wstrzyknięciu: patrz kroki 17 - 19.
Wykonanie wstrzyknięcia dożylnego przez port do podawania leków
Przygotowanie wstrzyknięcia: patrz kroki 1 - 8.
9 Przetrzeć skórę nad portem do podawania leków gazikiem nasączonym alkoholem i pozostawić do wyschnięcia. Wyczyścić port w sposób zalecony przez producenta.
15 Wbić igłę ampułko-strzykawki w port do podawania leków (zgodnie z odpowiednią instrukcja użycia portu)
16 Naciskać powoli tłok strzykawki, aż do podania zaleconej dawki leku. Wyjąć igłę z portu pod tym samym kątem, pod jakim była wprowadzona.
Po wstrzyknięciu: patrz kroki 17 - 19.
Przypisy