Choroba Leśniowskiego-Crohna może dotyczyć każdego odcinka układu pokarmowego, od jamy ustnej do odbytu. Przyczyny i objawy choroby szczegółowo zostały opisane w artykule Życie z chorobą Crohna.
Terapia choroby Crohna ma za zadanie kontrolować stan zapalny, utrzymywać remisję, przeciwdziałać powikłaniom, a także poprawiać jakość życia pacjentów.
Leczenie obejmuje postępowanie ogólne, np. zakaz palenia tytoniu, profilaktykę chorób infekcyjnych, unikanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), stresu, uzupełnianie niedoborów (leczenie żywieniowe), jak również farmakoterapię i procedury chirurgiczne.
Terapia żywieniowa powinna być ukierunkowana na zwiększenie podaży energii oraz odpowiednich witamin i składników mineralnych, ponieważ w trakcie zaostrzenia choroby często dochodzi do niedożywienia. Niedobory dotyczą zwłaszcza żelaza, kwasu foliowego i cynku.
Duże znaczenie mają także stosowane probiotyki i prebiotyki, które działając bezpośrednio na czynność układu pokarmowego, ułatwiają wchłanianie składników mineralnych i hamują rozwój patogennych szczepów bakteryjnych.
Leki na receptę na chorobę Crohna:
- przeciwzapalne - glikokortykosteroidy (prednizon, budezonid), sulfasalazyna, mesalazyna,
- immunosupresyjne - azatiopryna, metotreksat, 6-merkaptopuryna,
- biologiczne - inhibitory TNF-α, wedolizumab, ustekinumab,
- inne, np. przeciwbólowe, przeciwbiegunkowe, antybiotyki.
2020-02-20