Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2018-12-25
Opakowanie:
Ulotki Meningitec dla opakowania 1 ampułkostrzykawka.
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2018-12-25
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Meningitec, zawiesina do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce
Vaccinum meningococcale classis C coniugatum
Szczepionka meningokokowa grupy C, skoniugowana
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem szczepionki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
1. Co to jest szczepionka Meningitec i w jakim celu się ją stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem szczepionki Meningitec
3. Jak stosować szczepionkę Meningitec
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać szczepionkę Meningitec
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Meningitec jest szczepionką przeciw meningokokom grupy C.
Meningitec jest szczepionką stosowaną do uodporniania przeciw zakażeniom wywołanym przez bakterie
Neisseria meningitidis grupy C u niemowląt od 2. miesiąca życia, dzieci, młodzieży i dorosłych.
Szczepionka Meningitec nie chroni przed zakażeniem wywołanym przez bakterie Neisseria meningitidis innych grup ani innymi bakteriami lub wirusami, które mogą wywołać zapalenie opon mózgowo- rdzeniowych i posocznicę (zakażenie krwi). Działanie szczepionki polega na wytworzeniu w organizmie przeciwciał przeciwko bakteriom Neisseria meningitidis grupy C. Bakterie Neisseria meningitidis grupy C mogą wywoływać poważne i czasami groźne dla życia zakażenia, takie jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz posocznica (zakażenie krwi). Meningitec nie zawiera żywych bakterii zdolnych do wywołania zakażenia, przed którymi chroni.
Należy pamiętać, że żadna szczepionka nie zapewnia pełnej ochrony na całe życie u wszystkich zaszczepionych osób.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując Meningitec
Chociaż Meningitec zawiera białko błonicze CRM197 wytwarzane przez bakterię wywołującą błonicę, to nie chroni przed zachorowaniem na błonicę dlatego należy stosować szczepionkę przeciw błonicy w terminie zgodnym z kalendarzem szczepień. Lekarz lub pielęgniarka udzieli informacji na ten temat.
Meningitec jest zalecany głównie niemowlętom od drugiego miesiąca życia, dzieciom, młodzieży i dorosłym. Nie są dostępne informacje na temat stosowania szczepionki Meningitec u osób w wieku powyżej 65 lat oraz u niemowląt poniżej 2. miesiąca życia.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach lub innych szczepionkach, które pacjent planuje stosować. Jeżeli lekarz lub pielęgniarka nie zaleci inaczej nie należy przerywać przyjmowania przepisanych leków.
Meningitec może być podawany równocześnie ze szczepionką przeciw:
Polio (zarówno szczepionki podawane doustnie jak i za pomocą wstrzyknięcia),
Tężcowi,
Haemophilus influenzae1 typ b (szczepionki przeciw Hib),
Wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B),
Odrze, śwince i różyczce (MMR) Meningitec można podawać równocześnie z 7-składnikową szczepionką pneumokokową oraz 13- składnikową szczepionką pneumokokową, które są szczepionkami przeciw zakażeniom wywołanym przez pneumokoki.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tej szczepionki należy poradzić się lekarza.
Szczepionki Meningitec zwykle nie podaje się kobietom w ciąży i karmiącym piersią, chyba że lekarz zdecyduje o konieczności szybkiego zaszczepienia.
Po otrzymaniu szczepionki Meningitec mogą wystąpić senność, zawroty głowy i inne objawy niepożądane (patrz możliwe działania niepożądane), które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.
Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki nie pozna się jaki wpływ na pacjenta ma szczepionka.
W szczepionce jest mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w dawce 0,5 ml co można uznać że nie zawiera sodu.
Szczepionkę Meningitec podaje lekarz lub pielęgniarka.
Lekarz lub pielęgniarka upewnią się, że szczepionka Meningitec podawana jest domięśniowo w prawidłowy sposób (nie należy stosować szczepionki w pobliżu nerwów, naczyń krwionośnych ani podskórnie) oraz, że nie jest podawana w jednej strzykawce z innymi szczepionkami. Zalecaną dawkę szczepionki (0,5 ml) podaje się u niemowląt w przednio-boczną powierzchnię uda, a u dzieci, młodzieży i dorosłych w mięsień naramienny. Szczepionki nie należy wstrzykiwać w mięsień pośladkowy.
U niemowląt w wieku od 2. do 12. miesiąca życia zaleca się zastosowanie dwóch dawek szczepionki Meningitec podanych z zachowaniem co najmniej dwumiesięcznego odstępu.
Aby utrzymać ochronę przed zakażeniem po zakończeniu cyklu szczepienia składającego się z dwóch dawek należy podać dawkę przypominającą. Lekarz prowadzący poinformuje, kiedy należy ją podać.
Dzieciom powyżej 12 miesiąca życia, młodzieży i dorosłym, wcześniej nieszczepionym zaleca się podanie jednej dawki szczepionki (0,5 ml).
Szczepionki podawane równocześnie powinny być wstrzykiwane oddzielnie w różne miejsca ciała.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki szczepionki Meningitec
Przedawkowanie jest mało prawdopodobne, ponieważ szczepionka jest dostępna w ampułko- strzykawkach zawierających pojedynczą dawkę i podawana jest przez lekarza lub pielęgniarkę.
Opisane przypadki przedawkowania szczepionki Meningitec obejmowały jednorazowe podanie dawki większej niż zalecana, podanie szczepionki w krótszym odstępie czasu niż zalecany i przypadki podania większej liczby dawek niż zaleca się z zgodnie ze schematem szczepienia. W większości przypadków nie odnotowano żadnych objawów.
Działania niepożądane obserwowane po przedawkowaniu były takie, jakie zgłaszano po stosowaniu pojedynczych dawek szczepionki Meningitec.
W przypadku nie przyjęcia szczepionki w wyznaczonym terminie należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub pielęgniarką.
Jak każda szczepionka, szczepionka ta może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ciężkie reakcje alergiczne występują bardzo rzadko po podaniu szczepionki. Reakcje te mogą obejmować:
trudności w połykaniu,
obrzęk skóry (pokrzywka) oraz trudności w oddychaniu,
niskie ciśnienie krwi powodujące zapaść lub wstrząs.
Objawy te zwykle pojawiają się zaraz po szczepieniu, jeszcze podczas pobytu w placówce medycznej.
Jeśli którykolwiek z wymienionych objawów wystąpi po opuszczeniu placówki medycznej, należy NATYCHMIAST skontaktować się z lekarzem.
W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić ciężka wysypka obejmująca dużą powierzchnię ciała, prowadząca do łuszczenia się skóry, występująca także w jamie ustnej i okolicy oczu. Inne, lżejsze przypadki reakcji alergicznych obejmują wysypkę (przebiegającą z zaczerwienieniem i tworzeniem się grudek), świąd, a następnie uogólniona choroba mogąca powodować gorączkę i obrzęk stawów.
Szczepionka nie może spowodować zapalenia opon mózgowych wywołanego meningokokami grupy C.
Jeżeli u pacjenta wystąpi ból karku, sztywność karku lub światłowstręt, senność lub dezorientacja, czerwone lub purpurowe plamy na skórze przypominające siniaki, które nie znikają pod wpływem ucisku, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub udać się na pogotowie w celu wykluczenia innych przyczyn.
Jeżeli u pacjenta występuje zespół nerczycowy (zaburzenie czynności nerek, którego objawami mogą być obrzęk, szczególnie twarzy i okolicy oczu, białko w moczu, które powoduje jego pienienie się i (lub) przyrost wagi) to istnieje prawdopodobieństwo, że w ciągu kilku miesięcy po szczepieniu zaburzenie to może wystąpić ponownie. W przypadku stwierdzenia podobnych objawów po szczepieniu należy powiadomić lekarza prowadzącego.
Poniżej podano wyjaśnienie odnoszące się do częstości występowania działań niepożądanych:
Bardzo często: działania niepożądane, które mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów.
Często: działania niepożądane, które mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów ale częściej niż u 1 na 100 pacjentów.
Bardzo rzadko: działania niepożądane, które mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów.
We wszystkich grupach wiekowych: zaczerwienienie, obrzęk, tkliwość lub ból w miejscu wstrzyknięcia;
U niemowląt i małych dzieci: brak łaknienia, rozdrażnienie, senność, zaburzenie snu, wymioty, złe samopoczucie, biegunka.
U dorosłych: ból głowy.
U dzieci przedszkolnych: gorączka
We wszystkich grupach wiekowych: gorączka (bardzo częsta u dzieci w wieku przedszkolnym) ale rzadko jest ona wysoka.
U niemowląt i małych dzieci: głośny płacz.
U dzieci w wieku 3,5-6 lat: senność, ból głowy, rozdrażnienie.
U dorosłych: bóle mięśni, senność.
Bardzo rzadkie działania niepożądane (we wszystkich grupach wiekowych): powiększenie węzłów chłonnych, zawroty głowy, omdlenia, drętwienie, uczucie mrowienia i cierpnięcia skóry, złe samopoczucie lub choroba, siniaki lub wybroczyny na skórze nudności, wymioty, ból brzucha, bóle stawów, nawrót zaburzeń czynności nerek, których objawem jest obecność dużej ilości białka w moczu.
W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić spadek napięcia mięśniowego (zwiotczenie mięśni), niekiedy ze współistniejącym opóźnionym czasem reakcji (reaktywnością) u niemowlęcia, bladością lub sinieniem skóry.
Bardzo rzadko obserwowano napady padaczkowe po podaniu szczepionki Meningitec, także u osób, u których drgawki występowały wcześniej. W niektórych przypadkach u dorosłych i młodzieży drgawkom towarzyszyła utrata przytomności. Napady padaczkowe u niemowląt i małych dzieci były zwykle związane ze współistniejącą gorączką i podobne do drgawek gorączkowych. U większości pacjentów drgawki zwykle szybko ustępowały.
U bardzo niedojrzałych wcześniaków (urodzonych w 28. tygodniu ciąży lub wcześniej) odnotowano krótkotrwałe problemy z oddychaniem (dłuższe niż uznawane za normę, przerwy między oddechami) występujące przez 2-3 dni po szczepieniu.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, {aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu}, e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Szczepionkę tę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tej szczepionki po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i na opakowaniu zewnętrznym po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Przechowywać w lodówce (2oC - 8oC). Nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera szczepionka Meningitec
Substancje czynne
Każda dawka 0,5 ml zawiera: Oligosacharyd Neisseria meningitidis grupy C* 10 mikrogramów
sprzężony z białkiem błoniczym CRM197 i adsorbowany na fosforanie glinu (0,125 miligrama)
Inne składniki to: sodu chlorek i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda Meningitec i co zawiera opakowanie Meningitec jest zawiesiną do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce zawierającą pojedynczą dawkę (0,5 ml).
Rodzaje opakowań: 1 i 10 ampułko-strzykawek z dołączonymi igłami lub bez igieł. Po wstrząśnięciu powstaje jednorodna, biała zawiesina. Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny Nuron Biotech B.V.
Strawinskylaan 1143,
Toren 11-C,1077XX
Amsterdam
Holandia
Wytwórca Hälsa Pharma GmbH
Nikolaus-Dürkopp-Str. 4a
33602 Bielefeld
Niemcy
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
......................................................................................................................................................
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Instrukcje dotyczące użytkowania, innych czynności oraz utylizacji
Podczas przechowywania powstaje biały osad oraz przezroczysty supernatant.
Przed podaniem należy wstrząsnąć w celu dokładnego wymieszania, aż do uzyskania jednorodnej białej zawiesiny i ocenić wzrokowo czy w szczepionce nie znajdują się ciała obce i (lub) nie wystąpiły zmiany właściwości fizycznych. W przypadku stwierdzenia takich zmian, szczepionkę należy wyrzucić.
Niewykorzystaną szczepionkę oraz zużyty sprzęt należy utylizować zgodnie z lokalnymi przepisami.
W ŻADNYM PRZYPADKU NIE WOLNO PODAWAĆ SZCZEPIONKI Meningitec DOŻYLNIE.
Meningitec jest przeznaczony wyłącznie do wstrzykiwań domięśniowych, u niemowląt w przednio- boczną powierzchnię uda, a u dzieci, młodzieży i dorosłych w mięsień naramienny. Szczepionki nie należy wstrzykiwać w mięsień pośladkowy. Nie należy podawać szczepionki w pobliżu nerwów oraz naczyń krwionośnych.
Nie wolno podawać szczepionki śródskórnie, podskórnie lub dożylnie.
Szczepionki podawane równocześnie powinny być wstrzykiwane oddzielnie w różne miejsca ciała.
Szczepionki Meningitec nie należy mieszać z innymi szczepionkami w jednej strzykawce.
Podobnie jak w przypadku wszystkich szczepionek parenteralnych, należy zapewnić odpowiednie leki i nadzór medyczny na wypadek ewentualnego wystąpienia rzadkiej reakcji anafilaktycznej/anafilaktoidalnej po podaniu szczepionki.
W przypadku wystąpienia wybroczyn i (lub) plamicy po szczepieniu, należy rozważyć możliwe przyczyny tych objawów biorąc pod uwagę zarówno czynniki zakaźne jak i niezakaźne.
Nie ma danych o wykorzystaniu szczepionki w celu opanowania epidemii.
Przypisy