Dawka:
Opakowanie:
Ulotki Hepavax-Gene TF dla opakowania 1 fiolka (0,01 MG/0,5 ML).
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika Hepavax-Gene TF, zawiesina do wstrzykiwań
Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (rDNA)
20 mikrogramów antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg)/1,0 ml;
1 dawka (1,0 ml)
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem szczepionki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
Patrz punkt 4.
1. Co to jest szczepionka Hepavax-Gene TF i w jakim celu się ją stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem szczepionki Hepavax-Gene TF
3. Jak stosować szczepionkę Hepavax-Gene TF
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać szczepionkę Hepavax-Gene TF
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Szczepionka Hepavax-Gene TF, 20 mikrogramów jest wskazana do stosowania u młodzieży od 15. roku życia i dorosłych w celu zapobiegania wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B).
Szczepionka zawiera oczyszczony antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B. Po podaniu, szczepionka powoduje powstawanie w organizmie własnej odporności przez produkcję przeciwciał i chroni przed zakażeniami wywołanymi przez wszystkie znane podtypy wirusa zapalenia wątroby typu B.
Osoby, które powinny być szczepione ze względu na ryzyko zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B określa Program Szczepień Ochronnych.
Przed rozpoczęciem stosowania szczepionki Hepavax-Gene TF należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką, jeśli po poprzedniej dawce szczepionki wystąpiły opisane w punkcie 4. działania niepożądane lub jakiekolwiek inne niepokojące reakcje.
Szczepienie powinno być poprzedzone badaniem lekarskim i wywiadem na temat ogólnego stanu zdrowia oraz wcześniej wykonanych i zanotowanych szczepień. Postępowanie takie pozwala przewidzieć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po podaniu szczepionki.
Szczepionka Hepavax-Gene TF nie zapobiega zakażeniom wątroby wywoływanym przez inne czynniki chorobotwórcze, takie jak: wirus zapalenia wątroby typu A1, typu C, typu E i inne patogeny powodujące chorobę wątroby.
Z powodu długiego okresu inkubacji wirusa zapalenia wątroby typu B, występuje możliwość istnienia nierozpoznanego zakażenia w czasie szczepienia. U tych osób szczepienie może nie zapobiec zachorowaniu na wzw B.
Na zmniejszenie odpowiedzi immunologicznej może mieć wpływ wiele czynników takich jak np.
wiek (powyżej 40 lat), otyłość, palenie papierosów. Odpowiedź immunologiczna może być również zmniejszona u pacjentów dializowanych oraz u pacjentów z zaburzeniami immunologicznymi.
U pacjentów, których ten problem dotyczy, możliwa jest zmniejszona odpowiedź immunologiczna na podstawowe szczepienie i może być konieczne podawanie dodatkowych dawek.
Ważne informacje o niektórych składnikach szczepionki Hepavax-Gene TF:
Szczepionka zawiera mniej niż 1 mmol (39 mg) potasu2 na dawkę, to znaczy, że uznaje się ją za
wolną od potasu”.
Szczepionka zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy, że uznaje się ją za „wolną od sodu”.
Szczepionka Hepavax-Gene TF a inne leki Szczepionka Hepavax-Gene TF może być podawana w tym samym czasie z innymi szczepionkami, jeżeli wynika to z Programu Szczepień Ochronnych. W razie jednoczesnego podawania, różne szczepionki powinny być podawane z użyciem oddzielnych strzykawek i wstrzykiwane w różne miejsca ciała.
Szczepionkę Hepavax-Gene TF można podawać jednocześnie z immunoglobuliną przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B, ale wstrzyknięcia powinny być wykonywane w różne miejsca ciała z użyciem oddzielnych strzykawek.
U pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu (hamującemu aktywność układu odpornościowego) odpowiedź na szczepionkę może być zaburzona.
Doświadczenie kliniczne wykazało, że Hepavax-Gene TF można stosować do ukończenia podstawowego cyklu szczepienia rozpoczętego innymi szczepionkami przeciwko zapaleniu wątroby typu B, lub do szczepienia przypominającego, patrz punkt 3. ulotki.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania szczepionki Hepavax-Gene TF u kobiet w okresie ciąży. Nie ma dowodów istnienia ryzyka dla płodu. Jednakże szczepionka może być podana kobiecie w ciąży tylko w przypadku oczywistego ryzyka zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B oraz, gdy korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla płodu.
Nie wiadomo czy szczepionka Hepavax-Gene TF przenika do mleka ludzkiego. Nie badano przenikania szczepionki Hepavax-Gene TF do mleka zwierząt. Hepavax-Gene TF jest szczepionką rekombinowaną. Uważa się, że szczepionki rekombinowane nie stwarzają ryzyka dla matek, ani dla dzieci karmionych piersią. Jednakże, szczepionka Hepavax-Gene TF może być podana kobiecie karmiącej tylko w przypadku oczywistego ryzyka zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B oraz, gdy korzyści dla matki przeważają nad ryzykiem dla dziecka.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tej szczepionki.
Nie przeprowadzono badań wpływu szczepionki na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn.
Szczepionka Hepavax-Gene TF będzie podana przez lekarza lub pielęgniarkę jako wstrzyknięcie domięśniowe w górną część ramienia.
Szczepienie podstawowe
Szczepienie podstawowe składa się z 3 dawek, które można stosować według dwóch schematów:
Schemat: 0, 1, 6 miesięcy
Pierwsza dawka: w wybranym dniu
Druga dawka: 1 miesiąc po podaniu pierwszej dawki
Trzecia dawka: 6 miesięcy po podaniu pierwszej dawki
Schemat: 0, 1, 2 miesiące
Przyspieszony schemat dawkowania szczepionki Hepavax-Gene TF pozwala na szybkie uzyskanie ochrony immunologicznej (np. u osób przed zabiegiem chirurgicznym lub udających się do krajów o wysokim ryzyku zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B).
Druga dawka: 1 miesiąc po podaniu pierwszej dawki
Trzecia dawka: 2 miesiące po podaniu pierwszej dawki
W celu uzyskania optymalnej odporności, zaleca się podanie czwartej dawki po 12 miesiącach po podaniu pierwszej dawki w przypadku szczepienia według schematu przyspieszonego.
Należy upewnić się, że przyjęto pełne szczepienie złożone z trzech lub czterech dawek szczepionki.
W przypadku nie otrzymania wszystkich dawek, osoba szczepiona może nie być w pełni chroniona przed zachorowaniem.
Podobnie jak w przypadku innych szczepionek przeciw wzw B, czas trwania działania ochronnego przeciwciał anty HBs po podaniu szczepionki Hepavax-Gene TF u zdrowych zaszczepionych osób jest aktualnie nieznany, ani nie określono czy istnieje potrzeba podania dawki przypominającej. Jeżeli jednak lokalnie obowiązujące schematy szczepień uwzględniają szczepienie przypominające, należy rozważyć jego wykonanie.
Osobom należącym do grup podwyższonego ryzyka zaleca się regularne kontrolowanie miana przeciwciał i w razie gdy zmniejszy się stężenie poniżej minimum ochronnego (<10 j.m./l) należy wykonać szczepienie przypominające.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki szczepionki Hepavax-Gene TF
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania.
W przypadku wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tej szczepionki należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Jak każda szczepionka, szczepionka ta może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Nie ma doniesień o ciężkich działaniach niepożądanych w czasie badań klinicznych prowadzonych z zastosowaniem tej szczepionki. Podobnie jak w przypadku innych szczepionek istnieje możliwość, że podczas masowego zastosowania tej szczepionki mogą pojawić się doniesienia o działaniach niepożądanych nieobserwowanych w czasie badań klinicznych. Podczas prowadzonych badań klinicznych zgłoszono następujące działania niepożądane:
Bardzo często (mogą wystąpić w 1 przypadku na 10 dawek szczepionki lub częściej):
Często (rzadziej niż w 1 przypadku na 10 dawek szczepionki):
Niezbyt często (rzadziej niż w 1 przypadku na 100 dawek szczepionki):
Rzadko (rzadziej niż w 1 przypadku na 1000 dawek szczepionki):
U osób dorosłych najczęstszymi reakcjami w miejscu wstrzyknięcia były: ból (28,5%), świąd (4,1%) i rumień (2,4%).
Najczęstszymi reakcjami układowymi były: zmęczenie (14,6%), bóle mięśniowe (13,9%) i złe samopoczucie (8,3%). Gorączkę (co najmniej 38 ℃) zgłaszano u 1% dorosłych.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż w 1 przypadku na 10 dawek szczepionki):
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż w 1 przypadku na 100 dawek szczepionki):
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż w 1 przypadku na 1000 dawek szczepionki):
U dzieci najczęstszymi reakcjami w miejscu wstrzyknięcia były: rumień (2,8%), stwardnienie (1,9%), obrzęk (1,5%) oraz ból (1,4%).
Najczęstszymi reakcjami układowymi były: gorączka (co najmniej 38℃) (3,6%) oraz płacz (2,8%).
Po wprowadzeniu szczepionki do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane: reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk i obrzęk naczynioruchowy. Reakcje te stwierdzano z nieznaną częstością (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych).
Zarówno reakcje w miejscu wstrzyknięcia jak i układowe działania niepożądane były na ogół przemijające (2-3 dni) i były łagodne do umiarkowanych. Częstość i rodzaj zgłaszanych działań niepożądanych były porównywalne z obserwowanymi podczas stosowania innych szczepionek przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
U niektórych osób po zastosowaniu szczepionki Hepavax-Gene TF mogą wystąpić inne działania niepożądane.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309, e-mail: ndl@urpl.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C).
Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Szczepionkę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tej szczepionki po upływie terminu ważności (EXP) zamieszczonego na pudełku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera szczepionka Hepavax-Gene TF
Substancją czynną szczepionki jest:
Antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B (HBsAg)* 20 mikrogramów adsorbowany na wodorotlenku glinu, uwodnionym 0,5 miligrama Al 3+
otrzymywany na drodze rekombinacji DNA drożdży Hansenula polymorpha (szczep RB11;
podszczep Yu305)
Pozostałe składniki szczepionki to: sodu chlorek, potasu diwodorofosforan, disodu wodorofosforan dwunastowodny, woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda szczepionka Hepavax-Gene TF i co zawiera opakowanie Szczepionka Hepavax–Gene TF jest jednorodną, lekko opalizującą białą zawiesiną w szklanych fiolkach.
Szczepionka jest dostępna w opakowaniach po 1, 10 lub 50 fiolek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny: Janssen-Cilag International NV
Turnhoutseweg 30 B-2340 Beerse, Belgia
Wytwórca, u którego następuje zwolnienie serii: Instytut Biotechnologii Surowic i Szczepionek BIOMED Spółka Akcyjna Al. Sosnowa 8 30-224 Kraków
Tel.: +48 12 37 69 200
Fax: +48 12 37 69 205 e-mail: marketing@biomed.pl
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ mailto:marketing@biomed.pl
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego
Podawanie szczepionki Hepavax-Gene TF
Przed użyciem wstrząsnąć do uzyskania jednorodnej, lekko opalizującej białej zawiesiny.
Należy ocenić wzrokowo, czy szczepionka nie zawiera jakichkolwiek obcych cząstek i (lub) czy nie nastąpiły zmiany w jej wyglądzie. W przypadku jakichkolwiek zmian, nie należy stosować szczepionki.
Szczepionka nigdy nie może być podawana donaczyniowo.
Szczepionki nie należy podawać w mięsień pośladkowy lub śródskórnie, ponieważ można nie uzyskać wystarczającej ochrony.
Wyjątkowo u pacjentów ze skłonnością do krwawień (np. hemofilia) szczepionka może być wstrzyknięta podskórnie.
Uwaga: Podobnie jak w przypadku podawania innych szczepionek we wstrzyknięciach, muszą być dostępne gotowe do zastosowania odpowiednie środki lecznicze, w przypadku rzadko występującego wstrząsu anafilaktycznego po podaniu szczepionki. Fachowy pracownik ochrony zdrowia powinien obserwować osoby poddane szczepieniu przez 30 minut od wstrzyknięcia.
Po podaniu a nawet przed podaniem szczepionki mogą wystąpić omdlenia. Omdleniom mogą towarzyszyć upadki. Ważne jest zastosowanie odpowiednich procedur, aby uniknąć urazów podczas omdleń.
Przypisy