Czy lekiem Cipronex można zwalczyć Chlamydię trachomatis, czy zaleca się skuteczniejsze leki?

Niepowikłane zakażenie chlamydiowe układu moczowo-płciowego należy leczyć za pomocą azitromycyny lub doksycykliny - obie metody leczenia są równie skuteczne.

Alternatywne schematy zalecają podawanie: erytromycyny, etylobursztynianu erytromycyny, lewofloksacyny lub ofloksacyny.

U kobiet w ciąży można zastosować azitromycynę lub amoksycylinę, a alternatywne schematy leczenia obejmują podawanie: erytromycyny i etylobursztynianu erytromycyny.

W ostatnich latach pojawiły się doniesienia dotyczące stosowania w leczeniu infekcji Chlamydia trachomatis fluorochinolonów, takich jak ciprofloksacyna - substancja czynna leku Cipronex.

Jak pokazują badania, pojedyncze dawki fluorochinolonów są skuteczne w leczeniu rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej i szyjki macicy, te same dawki są całkowicie nieskuteczne w zwalczaniu Chlamydia trachomatis.

Ciprofloksacyna była jednym z pierwszych fluorochinlonów, który wykazywał wysoką skuteczność przeciwko Chlamydia trachomatis w badaniach in vivo - podawana była ona w dawce 500 mg lub 750 mg 2 razy dziennie przez 5-10 dni. Okazało się, że wykazuje ona podobną skuteczność, jak doksycyklina tuż po leczeniu.

Wyniki badań mikrobiologicznych powtórzono po minimum 2 tygodniach od zakończenia leczenia - były one niezadowalające.

Następnie przeprowadzono porównawcze badania zastosowania wyższych dawek ciprofloksacyny - 750 mg lub 1000 mg 2 razy dziennie przez 7 dni oraz standardowej dawki doksycykliny. Kliniczne wyleczenie uzyskano po 28 dniach u 53%, 51% i 56% chorych, zaś mikrobiologiczne u 48%, 62% i 100% chorych. Nie bez znaczenia były skutki uboczne - zaburzenia żołądkowo-jelitowe zobserwowano u 35-38% chorych leczonych ciprofloksacyną i u 19% chorych leczonych doksycykliną.

Badania pokazały, że ciprofloksacyna na dłuższą metę nie jest skuteczna w leczeniu zakażenia Chlamydia trachomatis.