Oryginalna ulotka dla Roztwór Glukozy 10% Baxter

Ulotka dla pacjenta

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika Roztwór glukozy 10% Baxter

Substancja czynna: glukoza

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
• W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
• Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane, niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest Roztwór glukozy 10% Baxter i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Roztwór glukozy 10% Baxter

3. Jak stosować Roztwór glukozy 10% Baxter

4. Możliwe działania niepożądane.

5. Jak przechowywać lek Roztwór glukozy 10% Baxter

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Roztwór glukozy 10% Baxter i w jakim celu się go stosuje

Glukoza¹ - podstawowy substrat energetyczny - jest zużywana przez wszystkie tkanki organizmu. W komórkach nerwowych utlenianie tego związku pokrywa 30% zapotrzebowania energetycznego.

Zmniejsza zapotrzebowanie na metabolizm tłuszczów, zapobiega ketonemii i kwasicy przez zwiększenie ilości glikogenu w wątrobie. Jeśli nie ma wystarczającej ilości glukozy, zwiększa się ilość utlenionego tłuszczu i pośrednie produkty (kwas hydroksymasłowy i acetooctowy) kumulują się we krwi, powodując ketonemię. Glukoza jest odżywką energetyczną mięśni. Działa również moczopędnie. Podawana pozajelitowo wzmacnia skurcze serca, zwłaszcza osłabionego, rozszerza naczynia wieńcowe.

Jest metabolizowana w tkankach i częściowo odkładana w postaci glikogenu w wątrobie.

Organizm może metabolizować ok. 0,8 g glukozy na 1 kg mc. na godzinę.

10%-40% roztwory glukozy są płynami hipertonicznymi w stosunku do krwi.

10% roztwór glukozy uzupełnia zapotrzebowanie na wodę. Pokrycie dobowego zapotrzebowania na wodę nie powoduje pokrycia dobowego zapotrzebowania energetycznego. Uzupełnia niedobór glukozy.

Roztwór glukozy 10% Baxter jest stosowany:

• w niedoborze węglowodanów,
• w niedoborach energetycznych,
• w hipoglikemii (np. po przedawkowaniu insuliny),
• w profilaktyce i leczeniu kwasicy ketonowej oraz kwasicy w przypadkach głodzenia,
• pomocniczo w niewydolności wątroby, żywieniu pozajelitowym, porfirii,
• objawowo w leczeniu wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego i w śpiączce hipoglikemicznej,
• jako rozpuszczalnik leków podawanych pozajelitowo, np. związków potasu, magnezu, jeśli występuje zgodność fizyczna i chemiczna.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Roztwór glukozy 10% Baxter

NIE stosować leku Roztwór glukozy 10% Baxter, jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z następujących stanów:

• nieodpowiednio leczona cukrzyca w przypadku, której stężenie cukru we krwi przewyższa normę (niewyrównana cukrzyca);
• śpiączka hiperosmolarna (utrata przytomności). Ten rodzaj śpiączki może wystąpić u pacjentów z cukrzycą, którzy nie otrzymują wystarczających dawek leków;
• rozrzedzenie krwi spowodowane podaniem zbyt dużej ilości płynów (hemodylucja);
• gdy jest zbyt dużo płynu w przestrzeniach wokół komórek organizmu (przewodnienie zewnątrzkomórkowe);
• gdy w naczyniach krwionośnych jest większa ilość krwi niż powinna (hiperwolemia);
• większe niż prawidłowe stężenie cukru we krwi (hiperglikemia);
• większe niż prawidłowe stężenie mleczanów, związków chemicznych występujących we krwi (hiperlaktatemia);
• ciężka niewydolność nerek (stan, kiedy nerki nie pracują dobrze i pacjent wymaga dializy);
• niewyrównana niewydolność serca. Jest to niewydolność serca, która nie jest odpowiednio leczona i wywołuje objawy, takie jak:
• płytki oddech;
• obrzęk okolicy kostek;
• nagromadzenie płynu pod skórą we wszystkich częściach ciała, obejmujące mózg i płuca (obrzęki uogólnione);
• choroba wątroby powodująca nagromadzenie płynu w brzuchu (marskość wątroby z wodobrzuszem);
• jakikolwiek stan, który wpływa na regulację stężenia cukru w organizmie;
• szczególna wrażliwość (nadwrażliwość) na glukozę. Potencjalnie występująca u pacjentów z alergią na kukurydzę.

Jeśli do roztworu do infuzji dodawany jest inny lek, zawsze należy zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania tego leku. W ten sposób pacjent może sprawdzić, czy może bezpiecznie stosować dany lek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności Roztwór glukozy 10% Baxter jest roztworem hipertonicznym (stężonym). Lekarz weźmie to pod uwagę, wyliczając, ile roztworu należy podać pacjentowi.

Należy poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występuje lub występował którykolwiek z poniższych stanów medycznych:

• cukrzyca;
• choroba nerek;
• ostra, ciężka choroba (choroba, która rozpoczęła się niedawno i może zagrażać życiu);
• zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (nadciśnienie wewnątrzczaszkowe);
• uraz głowy w ciągu ostatnich 24 godzin;
• udar spowodowany zakrzepem w naczyniu krwionośnym w mózgu (udar niedokrwienny);
• choroba serca (niewydolność serca);
• choroba płuc (niewydolność oddechowa)
• zmniejszenie ilości wytwarzanego moczu (skąpomocz lub bezmocz);
• nadmiar wody w organizmie (zatrucie wodą);
• niskie stężenie sodu we krwi (hiponatremia);
• alergia na kukurydzę (Roztwór glukozy 10% Baxter zawiera cukier pochodzący z kukurydzy).

Podczas podawania tego roztworu pacjentowi, lekarz sprawdzi:

• ilość elektrolitów, takich jak sód i potas we krwi (elektrolity w osoczu);
• ilość cukru (glukozy);
• ilość płynów w organizmie (równowaga płynów);
• kwasowość krwi i moczu (zmiany równowagi kwasowo-zasadowej).

Lekarz zadecyduje, ile roztworu do infuzji podać pacjentowi, zgodnie z wynikami tych badań.

Badania dostarczą także lekarzowi informacji, co do potrzeby podania pacjentowi potasu, składnika chemicznego obecnego we krwi. W razie potrzeby, można go podać dożylnie.

Ponieważ Roztwór glukozy 10% Baxter zawiera cukier (glukozę), może powodować zwiększenie stężenia cukru we krwi (hiperglikemię). W takiej sytuacji, lekarz może:

• dostosować szybkość infuzji
• podać insulinę w celu zmniejszenia stężenia cukru we krwi
• jeśli to konieczne, podać dodatkowo potas.

Jest to szczególnie ważne:

• jeśli u pacjenta występuje cukrzyca
• jeśli u pacjenta czynność nerek jest nieprawidłowa
• jeśli u pacjenta w ostatnim czasie wystąpił udar (ostry udar niedokrwienny). Zwiększone stężenie cukru we krwi może nasilić objawy udaru oraz mieć wpływ na odzyskanie zdrowia.
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia metaboliczne z powodu wygłodzenia lub diety, które nie zapewniają odpowiedniej proporcji niezbędnych składników odżywczych (niedożywienie).
• jeśli u pacjenta występuje niski poziom tiaminy (witamina B1) w organizmie. Może to się zdarzyć u pacjentów z przewlekłą chorobą alkoholową.

Nie należy podawać tego roztworu przez tę samą igłę, co przetoczenia krwi. Może to powodować rozpad lub zlepianie się czerwonych krwinek.

Dzieci Roztwór glukozy 10% Baxter należy podawać ze szczególną ostrożnością u dzieci.

Dzieciom Roztwór glukozy 10% Baxter musi podawać lekarz lub pielęgniarka. O podawanej ilości musi decydować lekarz doświadczony w leczeniu dzieci i będzie ona zależała od wieku, masy ciała, stanu pacjenta. Jeżeli Roztwór glukozy 10% Baxter jest stosowany w celu dostarczenia lub rozcieńczenia innego leku lub podaje się inne leki w tym samym czasie, może to także wpływać na dawkę.

W przypadku infuzji u dzieci, lekarz prowadzący pobierze próbki krwi i moczu w celu skontrolowania ilości elektrolitów we krwi, takich jak potas (elektrolity w osoczu).

Noworodki, szczególnie urodzone przed terminem oraz z małą urodzeniową masą ciała – są bardziej narażone na wystąpienie zbyt małego lub zbyt dużego stężenia cukru we krwi (hipo- lub hiperglikemia) i dlatego należy je szczególnie monitorować w trakcie leczenia roztworami dożylnymi glukozy celem zapewnienia odpowiedniej kontroli stężenia cukru oraz uniknięcia możliwych długotrwałych działań niepożądanych. Małe stężenie cukru u noworodków może powodować przedłużone napady padaczkowe, śpiączkę i uszkodzenie mózgu. Duże stężenie cukru we krwi wiąże się z krwawieniami do mózgu, wystąpieniem zakażenia bakteryjnego i grzybiczego, uszkodzeniem wzroku (retinopatia wcześniacza), zakażeniami przewodu pokarmowego (martwicze zapalenie jelit), zaburzeniami płuc (dysplazja oskrzelowo-płucna), przedłużonym pobytem w szpitalu oraz śmiercią.

U dzieci (w tym noworodków i starszych dzieci) otrzymujących Roztwór glukozy 10% Baxter występuje wyższe ryzyko wystąpienia niskiego stężenia sodu we krwi (hiponatremia hipoosmotyczna) i zaburzeń dotyczących mózgu, ze względu na niskie stężenie sodu w osoczu (encefalopatia hiponatremiczna).

Lek Roztwór glukozy 10% Baxter a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Roztwór glukozy 10% Baxter i inne leki przyjmowane w tym samym czasie mogą na siebie wzajemnie wpływać.

Nie należy przyjmować leku Roztwór glukozy 10% Baxter z pewnymi hormonami (katecholaminy), w tym z adrenaliną² lub steroidami, ponieważ mogą one powodować zwiększenie stężenia cukru we krwi.

Roztwór glukozy 10% Baxter z jedzeniem i piciem

Należy zapytać lekarza, co można jeść lub pić.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża Roztwór glukozy może być stosowany w trakcie ciąży. Jednakże, należy zachować ostrożność w trakcie podawania glukozy pacjentce w trakcie porodu.

Wpływ na płodność

Brak jest odpowiednich danych dotyczących wpływu glukozy na płodność. Jednakże, nie oczekuje się wpływu na płodność.

Karmienie piersią

Brak jest odpowiednich danych dotyczących stosowania roztworu glukozy na pacjentki karmiące piersią. Jednakże, nie oczekuje się wpływu na pacjentki karmiące piersią. Roztwór glukozy może być stosowany w trakcie karmienia piersią.

Przed dodaniem jakiegokolwiek leku do leku Roztwór glukozy 10% Baxter stosowanego w czasie ciąży lub karmienia piersią, należy:

• skonsultować się z lekarzem,
• przeczytać ulotkę dołączoną do opakowania leku, który ma być dodany.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Należy poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed prowadzeniem pojazdów lub obsługiwaniem maszyn.

3. Jak stosować Roztwór glukozy 10% Baxter

Roztwór glukozy 10% Baxter jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę. O dawce leku oraz czasie jego podawania decyduje lekarz. Będzie to zależało od wieku pacjenta, masy ciała, stanu zdrowia i powodu leczenia. Na stosowaną dawkę mogą także wpływać inne równocześnie stosowane leki.

Zwykle podaje się w dożylnym wlewie kroplowym z szybkością 75 kropli/minutę – 250 ml/godzinę - 2000 ml/dobę.

NIE wolno podawać leku Roztwór glukozy 10% Baxter, jeśli zawiera on widoczne cząstki lub jeśli opakowanie jest w jakikolwiek sposób uszkodzone.

Roztwór glukozy 10% Baxter jest zwykle podawany przez plastikową rurkę dołączoną do igły umieszczonej w żyle. Zazwyczaj do infuzji używana jest żyła w ramieniu. Jednakże, lekarz może zastosować inną metodę podania tego leku.

W przypadku stosowania leku Roztwór glukozy 10% Baxter, lekarz będzie regularnie przeprowadzał badania krwi, aby monitorować:

• ilość cukru we krwi;
• stężenie określonych elektrolitów (np. sód, potas) we krwi.

Lekarz będzie monitorował także ilość przyjętych płynów i ilość wydalonego moczu (równowagę płynową).

Pozostały niewykorzystany roztwór należy wyrzucić. NIE wolno podawać leku Roztwór glukozy 10% Baxter z częściowo zużytego opakowania.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Roztwór glukozy 10% Baxter

Podanie zbyt dużej ilości leku Roztwór glukozy 10% Baxter (przedawkowanie) lub podanie go zbyt szybko, bądź zbyt często, może powodować następujące objawy:

• gromadzenie się płynu w tkankach powodujące opuchnięcie (obrzęk) lub zatrucie wodne, z mniejszym niż prawidłowe stężeniem sodu we krwi (hiponatremia);
• większa niż prawidłowa ilość cukru we krwi (hiperglikemia);
• zbyt duża gęstość krwi (hiperosmolarność);
• cukier w moczu (hiperglikozuria);
• zwiększenie ilości wytwarzanego moczu (diureza osmotyczna);
• utrata wody z organizmu (odwodnienie).

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie poinformować lekarza. Lekarz przerwie lub zmniejszy infuzję. Należy podać insulinę oraz zastosować odpowiednie leczenie w zależności od objawów.

Jeżeli przed wystąpieniem objawów przedawkowania do infuzji leku Roztwór glukozy 10% Baxter dodano inny lek, może on również być powodem objawów. Należy przeczytać ulotkę dołączoną do opakowania dodawanego leku, w celu zapoznania się z możliwymi objawami.

Przerwanie stosowania leku Roztwór glukozy 10% Baxter

Decyzję o przerwaniu stosowania leku Roztwór glukozy 10% Baxter podejmuje lekarz.

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane mogą obejmować:

• reakcje nadwrażliwości, obejmujące ciężką reakcję alergiczną zwaną anafilaksją (potencjalnie występująca u pacjentów z alergią na kukurydzę):
• trudności w oddychaniu;
• obrzęk skóry twarzy, warg i obrzęk gardła;
• gorączkę;
• wysypkę (pokrzywka);
• wysypkę skórną;
• zaczerwienienie skóry (rumień);
• dreszcze;
• zmiany stężenia elektrolitów we krwi (zaburzenia elektrolitowe), w tym:
• zmniejszone stężenie potasu we krwi (hipokaliemia);
• zmniejszone stężenie magnezu we krwi (hipomagnezemia);
• zmniejszone stężenie fosforanów we krwi (hipofosfatemia);
• zwiększone stężenie cukru we krwi (hiperglikemia);
• nadmiar płynu w naczyniach krwionośnych (hemodylucja i hiperwolemia);
• cukier w moczu (glikozuria);
• reakcje związane z drogą podania:
• gorączka, reakcja gorączkowa;
• zakażenie w miejscu podania;
• wyciek roztworu do infuzji do przestrzeni okołonaczyniowej (wynaczynienie). Może to uszkodzić tkanki i prowadzić do tworzenia się blizn;
• tworzenie się zakrzepów w żyłach (zakrzepica żył) w miejscu infuzji, powodujące ból, obrzęk lub zaczerwienienie w okolicy zakrzepu;
• podrażnienie lub zapalenie żyły, do której podawany jest roztwór (zapalenie żyły). Może to wywołać zaczerwienienie, ból lub pieczenie i obrzęk wzdłuż żyły, do której podawany jest roztwór;
• miejscowy ból lub reakcja (zaczerwienienie lub obrzęk w miejscu podania);
• dreszcze;
• pocenie się.

W przypadku, gdy do roztworu do infuzji dodano lek, także on może powodować wystąpienie działań niepożądanych. Te działania niepożądane będą zależały od dodanego leku. Należy przeczytać ulotkę dołączoną do opakowania dodawanego leku, w celu zapoznania się z możliwymi objawami.

W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych, należy przerwać infuzję.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.

Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Roztwór glukozy 10% Baxter

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować leku Roztwór glukozy 10% Baxter po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

Opakowania raz otwartego nie należy przechowywać i stosować powtórnie.

Nie stosować leku Roztwór glukozy 10% Baxter, jeśli roztwór nie jest przejrzysty lub pojemnik uszkodzony.

mailto:ndl@urpl.gov.pl

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Roztwór glukozy 10% Baxter

1000 ml roztworu zawiera:

Glukoza 100,0 g

Woda do wstrzykiwań do 1000,0 ml

Wartość energetyczna 1g glukozy wynosi 4 kcal.

100 ml 10% roztworu glukozy dostarcza 40 kcal (167 kJ).

Osmolarność płynu wynosi 555 mOsm/l.

Jak wygląda lek Roztwór glukozy 10% Baxter i co zawiera opakowanie

Butelki polietylenowe 100 ml, 250 ml, 500 ml.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny: Baxter Polska Sp. z o.o.

ul. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa

Wytwórca: Baxter Manufacturing Sp. z o.o.

ul. Wojciechowska 42B 20-704 Lublin

Data ostatniej aktualizacji ulotki: Baxter jest nazwą zastrzeżoną dla Baxter International Inc.

((kod kreskowy ulotki))

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Sposób postępowania i przygotowania

Przed zastosowaniem roztwór do infuzji należy poddać ocenie wizualnej.

Produkty do podawania pozajelitowego należy przed podaniem sprawdzić czy nie zawierają widocznych cząstek lub nie zmieniły barwy, jeżeli roztwór i opakowanie na to pozwala.

Stosować tylko wówczas, gdy roztwór jest przezroczysty, bez widocznych cząstek i jeśli opakowanie jest nieuszkodzone. Podawać natychmiast po podłączeniu zestawu do infuzji.

Roztwór należy podawać przy użyciu jałowego sprzętu, z zastosowaniem zasad aseptyki. Sprzęt do infuzji należy wstępnie wypełnić roztworem, aby zapobiec przedostaniu się powietrza do układu.

Może być wskazana suplementacja elektrolitów, w zależności od klinicznych potrzeb pacjenta.

Dodatkowy lek należy wprowadzać przez wkłucie w tym samym miejscu butelki, w którym później zostanie podłączony przyrząd do przetaczania.

Gdy stosuje się inny lek, należy potwierdzić jego końcową osmolarność przed podaniem pozajelitowym. Konieczne jest dokładne i ostrożne wymieszanie w warunkach aseptycznych z każdym dodatkowym lekiem. Roztwory zawierające dodatkowe leki powinny być zużyte natychmiast, bez przechowywania.

Sprzęt do infuzji dożylnej oraz przyrządy do podawania muszą być często sprawdzane.

Dodanie innych leków lub nieprawidłowa technika podawania może spowodować wystąpienie reakcji gorączkowych wskutek możliwości wprowadzenia pirogenów. W razie wystąpienia działania niepożądanego należy natychmiast przerwać infuzję.

Opakowania raz otwartego nie należy przechowywać i stosować powtórnie.

Dodawane produkty lecznicze znane lub określone jako niezgodne z glukozą jako rozcieńczalnikiem nie powinny być stosowane.

Przed dodaniem substancji lub produktu leczniczego należy sprawdzić czy jego rozpuszczalność i (lub) stabilność w wodzie w zakresie pH produktu leczniczego Roztwór glukozy 10% Baxter jest odpowiednia.

Należy zapoznać się z instrukcją użycia produktu leczniczego, który będzie dodany lub odpowiednią literaturą.

Wyrzucić po jednorazowym użyciu.

Wyrzucić niewykorzystaną pozostałość roztworu.

Nie podłączać ponownie częściowo zużytych opakowań.

Nie przechowywać roztworów, do których wprowadzono dodatkowe produkty lecznicze.

Wprowadzając dodatkowe produkty lecznicze postępować zgodnie z zasadami aseptyki.

Dokładnie wymieszać z dodanym produktem leczniczym (przed dodaniem należy sprawdzić czy dodany produkt leczniczy wykazuje zgodność chemiczną i fizyczną z lekiem Roztwór glukozy 10%

Baxter).

Przypisy

¹ https://pl.wikipedia.org/wiki/glukoza

² https://pl.wikipedia.org/wiki/epinephrine