Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2018-04-08
lek na receptę, iniekcja, Neostygmina (neostigmine)
, Pharmaswiss
Dawka:
Opakowanie:
Zamienniki opakowania:
Koszyk:
Ulotki Neostigmin Jelfa dla opakowania 10 ampułek (0,5 mg/1 ml).
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2018-04-08
ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA Neostigmin Jelfa, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań (Neostigmini metilsulfas)
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.
1. Co to jest lek Neostigmin Jelfa i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Neostigmin Jelfa
3. Jak stosować lek Neostigmin Jelfa
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Neostigmin Jelfa
Neostygmina zwiększa siłę mięśni poprzez hamowanie działania acetylocholinoesterazy – enzymu hamującego przewodzenie impulsów nerwowych do mięśni.
Lek Neostigmin Jelfa jest stosowany:
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Neostigmin Jelfa
Stosowanie leku Neostigmin Jelfa z innymi lekami
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
Należy poinformować lekarza, w szczególności jeśli pacjent przyjmuje następujące leki:
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Lek Neostigmin Jelfa może być stosowany u kobiet w ciąży jedynie wówczas, gdy lekarz, po starannej ocenie uzna, że potencjalne korzyści przeważają nad możliwymi zagrożeniami.
Nie należy stosować leku Neostigmin Jelfa w okresie karmienia piersią. Lekarz zdecyduje, czy należy zaprzestać karmienie piersią czy stosowania tego leku.
Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych, ponieważ lek Neostigmin Jelfa może zaburzać sprawność psychofizyczną.
Lek Neostigmin Jelfa jest stosowany w postaci wstrzyknięć domięśniowych, dożylnych lub podskórnych.
Lek Neostigmin Jelfa powinien być podawany przez wykwalifikowany personel medyczny posiadający odpowiednią wiedzę jak stosować lek.
Dawkowanie leku Neostigmin Jelfa ustala lekarz.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Neostigmin Jelfa
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku lub przypadkowego zastosowania leku przez kogoś innego, należy natychmiast zgłosić się do lekarza lub najbliższego szpitala.
Ze względu na to, że lek Neostigmin Jelfa jest stosowany w placówkach medycznych pod nadzorem personelu medycznego, przedawkowanie leku jest mało prawdopodobne.
Ze względu na to, że lek Neostigmin Jelfa jest stosowany w placówkach medycznych pod nadzorem personelu, pominięcie zastosowania leku jest mało prawdopodobne.
Lekarz zdecyduje kiedy należy zaprzestać stosowania leku.
W razie dalszych pytań/wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek Neostigmin Jelfa może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas leczenia lekiem Neostigmin Jelfa mogą wystapić następujące działania niepożądane:
Zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie akcji serca, spadki ciśnienia krwi i zmiany w zapisie EKG (elektroniczny zapis czynności serca).
Zawroty głowy, ataksja (zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów), drgawki, utrata przytomności, senność, bóle głowy, zaburzenia wymowy.
Łzawienie, zwężenie źrenicy, zaburzenia widzenia.
Zwiększone wytwarzanie wydzieliny w drogach oddechowych (jama ustna, oskrzela), duszność, zaburzenia oddychania, zatrzymanie oddechu i skurcz oskrzeli.
Nudności, wymioty, wzdęcia, ślinotok, nasilenie perystaltyki, biegunka.
Zwiększenie częstości oddawania moczu.
Kurcze i drżenia mięśniowe, bóle stawów.
Zwiększone pocenie się, zaczerwienienie skóry, osłabienie.
Reakcje alergiczne (np. wysypka, pokrzywka) i anafilaktyczne (ich objawy to m.in. rumień i pokrzywka całego ciała, świąd, obrzęk twarzy i błon śluzowych (trudności w połykaniu), duszność, możliwe napady astmy oskrzelowej, obniżone ciśnienie tętnicze).
Pobudzenie, uczucie strachu.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.
Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie stosować leku Neostigmin Jelfa po upływie terminu ważności zamieszczonego na oznakowaniu pudełka tekturowego i ampułki. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Co zawiera lek Neostigmin Jelfa
Jak wygląda lek Neostigmin Jelfa i co zawiera opakowanie
Klarowny, bezbarwny roztwór do wstrzykiwań.
Ampułki ze szkła bezbarwnego, pakowane w pudełka tekturowe.
Wielkość opakowania: 10 ampułek po 1 ml.
Podmiot odpowiedzialny Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA, ul. Wincentego Pola 21, 58-500 Jelenia Góra, Polska
Wytwórca HBM Pharma s.r.o., Sklabinská 30, 036 80 Martin, Republika Słowacka
Data zatwierdzenia ulotki:
Poniższe informacje przeznaczone są wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników służby zdrowia:
Instrukcja stosowania leku Neostigmin Jelfa, 0,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
Dawka zazwyczaj stosowana Lek Neostigmin Jelfa przeznaczony jest do podania domięśniowego, dożylnego i podskórnego.
Dawka dobowa podawanej parenteralnie neostygminy metylosiarczanu nie powinna być większa niż 4-6 mg.
Leczenie nużliwości mięśni w przypadku, gdy nie można zastosować doustnej postaci leku:
Dorośli:
Należy podać 0,5 mg neostygminy metylosiarczanu 3 razy na dobę domięśniowo lub podskórnie.
Kolejne dawki ustala się według indywidualnej reakcji pacjenta.
Dawka terapeutyczna wynosi zwykle od 1 mg do 5 mg.
Dzieci:
Miastenia przejściowa noworodków, może być leczona 0,1 mg neostygminy metylosiarczanu do podania domięśniowego. Kolejne dawki ustala się według indywidualnej reakcji pacjenta, lecz zazwyczaj 0,05-0,25 mg domięśniowo, maksymalnie 0,03 mg/kg domięśniowo co 2 do 4 godziny.
Z powodu samoistnego ustępowania choroby u noworodków, dobowa dawka powinna być zmniejszona przed całkowitym odstawieniem leku.
Dawka terapeutyczna u dzieci wynosi zwykle maksymalnie do 2,5 mg.
Dzieci do 12 roku życia:
Dawka zwykle stosowana wynosi 0,2-0,5 mg.
Kolejne dawki ustala się według indywidualnej reakcji pacjenta.
Zapobieganie pooperacyjnej niedrożności przewodu pokarmowego i (lub) pooperacyjnemu zatrzymaniu moczu:
Dorośli:
Zaleca się podanie 0,25 mg neostygminy metylosiarczanu we wstrzyknięciu podskórnym lub domięśniowym, jak najszybciej po operacji. Dawkę należy powtarzać co 4 do 6 godzin przez kolejne 2 do 3 dni.
Leczenie pooperacyjnej niedrożności przewodu pokarmowego:
Jednorazowo należy podać 0,5 mg do 2 mg neostygminy metylosiarczanu w powolnym wstrzyknięciu dożylnym, podskórnie lub domięśniowo.
Ciągły wlew dożylny neostygminy metylosiarczanu 0,4 mg -0,8 mg/h na 24 h.
Leczenie pooperacyjnego zatrzymania moczu:
Jednorazowo należy podać 0,5 mg neostygminy metylosiarczanu podskórnie lub domięśniowo. Jeżeli w ciągu godziny nie wystąpi diureza, pacjentowi należy założyć cewnik. Jeżeli pacjent oddał mocz lub pęcherz został opróżniony, należy kontynuować podawanie we wstrzyknięciu 0,5 mg neostygminy metylosiarczanu co 3 godziny, przynajmniej pięciokrotnie.
Odwracanie bloku nerwowo-mięśniowego wywołanego przez niedepolaryzujące leki zwiotczające:
Zwykle podaje się dawkę 0,5 mg do 2 mg neostygminy metylosiarczanu w powolnym wstrzyknięciu dożylnym; w razie konieczności dawkę można powtórzyć, do dawki całkowitej – 5 mg neostygminy metylosiarczanu.
Osoby z zaburzeniami czynności nerek:
W niewydolności nerek zmniejsza się dawkę leku.
Osoby w podeszłym wieku:
Brak specjalnych zaleceń dotyczących dawkowania neostygminy metylosiarczanu u osób w podeszłym wieku.
Uwaga:
W przypadku dożylnego podawania neostygminy zaleca się, w celu przeciwdziałania niepożądanym działaniom muskarynowym, podanie siarczanu atropiny (10 µg/kg dożylnie co 3-10 min – aż do zaniku objawów muskarynowych) również dożylnie, w osobnej strzykawce. Zaleca się, aby wstrzyknięcia atropiny wykonać raczej kilka minut przed podaniem neostygminy niż podawać oba leki jednocześnie. Pacjentowi należy zapewnić dopływ tlenu do płuc i utrzymanie drożności dróg oddechowych, aż do całkowitego powrotu normalnego oddychania.
Przed podaniem leku zawsze należy sprawdzić, czy nie pojawiła się zmiana barwy lub klarowności roztworu.