Glibezid 4, ulotka dla pacjenta - dawkowanie, zastosowanie, działanie, skuteczność

Ulotka dla pacjenta

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta Glibezid 4, 4 mg, tabletki Glibezid 6, 6 mg, tabletki

Glimepiridum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.

Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.
W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty
Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym.

Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.

Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Glibezid i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Glibezid

3. Jak stosować lek Glibezid

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Glibezid

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Glibezid i w jakim celu się go stosuje

Glibezid jest lekiem zmniejszającym stężenie cukru we krwi (jest to doustny lek przeciwcukrzycowy).

Glibezid jest stosowany w leczeniu cukrzycy (cukrzyca typu 2 insulinoniezależna) w sytuacjach, gdy dieta, ćwiczenia fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie są wystarczająco skuteczne w utrzymaniu stężenia cukru we krwi na odpowiednim poziomie.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Glibezid

Kiedy nie stosować leku Glibezid

jeśli pacjent ma uczulenie na glimepiryd lub lub na inne leki z tej samej grupy (sulfonylomocznika lub sulfonamidy), lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby,
jeśli u pacjenta stwierdzono cukrzycę insulinozależną (typu 1),
jeśli u pacjenta występuje podwyższone stężenie kwasów w organizmie (kwasica ketonowa),
jeśli u pacjenta występuje senność i utrata przytomności z powodu znacznego zwiększenia stężenia cukru we krwi (śpiączka cukrzycowa).

W przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby konieczna jest zmiana leczenia na insulinę ¹.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

W trakcie leczenia glimepirydem niezbędna jest regularna kontrola stężenia cukru we krwi. Lekarz może także zlecić wykonanie badań krwi, aby sprawdzić morfologię krwi i czynność wątroby.

W celu osiągnięcia właściwych stężeń cukru pacjent powinien przestrzegać schematu leczenia zaleconego przez lekarza. Oznacza to, że oprócz regularnego przyjmowania tabletek pacjent powinien przestrzegać diety, wykonywać ćwiczenia fizyczne oraz, jeżeli to konieczne, zmniejszyć masę ciała.

Pacjent powinien także regularnie kontrolować stężenie cukru we krwi (i w miarę możliwości również w moczu), zgodnie z zaleceniami lekarza.

Podczas pierwszych kilku tygodni leczenia ryzyko wystąpienia zmniejszenia stężenia cukru we krwi (hipoglikemia) może być zwiększone.

Z tego powodu konieczna jest szczególnie dokładna kontrola lekarska.

Zmniejszenie stężenia cukru we krwi może wystąpić jeżeli pacjent:

nieregularnie spożywa posiłki lub całkowicie opuszcza niektóre posiłki,
pości,
nieprawidłowo się odżywia,
zmienia swoją dietę,
zwiększa aktywność fizyczną, a spożycie węglowodanów nie zostaje odpowiednio dostosowane do tej zmiany aktywności,
spożywa alkohol, szczególnie z jednoczesnym pomijaniem posiłków,
jednocześnie przyjmuje inne leki lub preparaty pochodzenia naturalnego,
przyjmuje duże dawki glimepirydu,
choruje na niektóre zaburzenia hormonalne (czynnościowe zaburzenia tarczycy, przysadki mózgowej lub kory nadnerczy),
ma zaburzenia czynności nerek,
ma zaburzenia czynności wątroby,
nie przestrzega zaleceń lekarza prowadzącego lub zaleceń zawartych w niniejszej ulotce informacyjnej.

Jeżeli występują takie czynniki ryzyka, pacjent powinien poinformować o tym lekarza prowadzącego, aby mógł on zmodyfikować dawkę glimepirydu lub zmienić cały plan leczenia, jeżeli będzie to konieczne.

Jeżeli wystąpi małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia), pacjent może odczuwać następujące objawy: ból głowy, głód, wyczerpanie, nudności, wymioty, znużenie, senność, zaburzenia snu, niepokój ruchowy, agresywność, osłabienie koncentracji, zmniejszenie czujności i wydłużenie czasu reakcji, depresja, dezorientacja, zaburzenia mowy i widzenia, drżenie, niedowład, zaburzenia czucia, zawroty głowy i uczucie bezradności.

Ponadto może również wystąpić: pocenie się, wilgotna skóra, niepokój, przyspieszone bicie serca, wysokie ciśnienie krwi, kołatanie serca, nagły silny ból w klatce piersiowej, który może promieniować do sąsiadujących okolic (dławica piersiowa) oraz zaburzenia rytmu serca.

Jeżeli stężenie cukru we krwi będzie w dalszym ciągu zmniejszać się, może wystąpić znaczna dezorientacja (delirium), drgawki, może dojść do utraty samokontroli, spłycenia oddechu i zwolnienia rytmu serca, może nastąpić utrata przytomności. Obraz kliniczny znacznego zmniejszenia stężenia cukru we krwi może przypominać objawy udaru mózgu.

W większości przypadków objawy zmniejszonego stężenia cukru we krwi ustępują bardzo szybko po spożyciu cukru w jakiejkolwiek postaci, np. cukru gronowego, kostek cukru, słodkiego soku, słodzonej herbaty.

Z tego powodu pacjent powinien zawsze nosić przy sobie cukier (cukier gronowy, kostki cukru).

Należy pamiętać, że słodziki są nieskuteczne. Jeżeli spożycie cukru nie pomaga lub jeżeli objawy hipoglikemii nawracają, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub zgłosić się do najbliższego szpitala.

Objawy zmniejszonego stężenia cukru we krwi mogą być słabo nasilone lub mogą pojawiać się bardzo wolno. W takim przypadku pacjent nie zdaje sobie sprawy z tego, że stężenie cukru we krwi zmniejszyło się. Może tak się dziać u osób w podeszłym wieku przyjmujących niektóre leki (np. działające na ośrodkowy układ nerwowy i leki beta-andrenolityczne). Może tak się także zdarzyć pacjentom u których występują choroby endokrynologiczne (np. pewne zaburzenia czynności tarczycy, przedniego płata przysadki lub u pacjentów z niewydolnością kory nadnerczy). Zaburzenia czynności wątroby mogą także wpływać na mechanizmy zapobiegające zmniejszeniu stężenia cukru we krwi.

W sytuacjach stresujących (np. wypadki, ciężkie operacje, zakażenia przebiegające z gorączką) wskazane może być czasowe zastosowanie insuliny.

Objawy zwiększonego stężenia cukru we krwi (hiperglikemia – może wystąpić, gdy glimepiryd nie zdążył jeszcze odpowiednio obniżyć stężenia cukru we krwi, jeżeli pacjent nie przestrzegał planu leczenia zaleconego przez lekarza prowadzącego lub w sytuacjach szczególnie stresujących) mogą być następujące: pragnienie, częste oddawanie moczu, suchość w ustach i sucha swędząca skóra, zakażenia grzybicze lub zakażenia skóry i obniżona sprawność.

W takim przypadku pacjent musi skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

U pacjentów z niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo ²-6-fosforanowej może nastąpić zmniejszenie stężenia hemoglobiny i rozpad krwinek czerwonych (niedokrwistość hemolityczna).

Lek Glibezid a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio,a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Przyjmowanie niektórych innych leków jednocześnie z lekiem Glibezid może wpływać na siłę działania oraz bezpieczeństwo stosowania tego leku. Również lek Glibezid może wpływać na inne leki, jeżeli przyjmowane są jednocześnie z lekiem Glibezid.

Działanie glimepirydu polegające na obniżeniu stężenia cukru we krwi może ulec nasileniu i mogą pojawić się objawy małego stężenia cukru we krwi podczas przyjmowania jednego z następujących leków:

inne doustne leki przeciwcukrzycowe i insulina,
antybiotyki (np. chloramfenikol, klarytromycyna, chinolon, tetracykliny, sulfonamidy),
leki przeciwbólowe lub przeciwreumatyczne (pochodne pirazolonu, np. fenylobutazon, azapropazon, oksyfenbutazon),
leki przeciwbólowe (salicylany),
leki na gruźlicę (kwas paraaminosalicylowy),
leki wspomagające budowę masy mięśniowej (anaboliki i męskie hormony płciowe),
leki hamujące krzepnięcie krwi (kumaryny),
leki do leczenia zakażeń grzybiczych (mikonazol, flukonazol),
leki obniżające ciśnienie krwi lub rytm serca (ACE inhibitory, beta-adrenolityki, sympatykolityki),
leki poprawiające nastrój/leki przeciwdepresyjne (fluoksetyna, inhibitory MAO),
leki hamujące apetyt (fenfluramina),
leki obniżające podwyższone stężenie tłuszczów we krwi (fibraty),
niektóre leki do leczenia nowotworów (cyklo-, tro- i ifosfamidy),
leki do leczenia uczulenia (trytokwalina),
wlew dużych dawek leków stosowanych w celu poprawy przepływu krwi (pentoksyfilina),
leki do leczenia dny moczanowej (probenecyd, allopurynol, sulfinpirazon),
niektóre leki stosowane w leczeniu nieregularnego rytmu serca (dizopyramid).

W trakcie przyjmowania jednego z poniższych leków działanie glimepirydu obniżające stężenie cukru we krwi może ulec osłabieniu i może wystąpić podwyższone stężenie cukru we krwi:

żeńskie hormony płciowe (estrogeny i progestageny),
leki zwiększające wytwarzanie moczu (saluretyki, diuretyki tiazydowe),
hormony tarczycy,
leki hamujące zapalenie (glikokortykoidy),
leki do leczenia skurczów lub schizofrenii (fenytoina, pochodne fenotiazyny),
leki obniżające ciśnienie krwi (diazoksyd),
leki stosowane w gruźlicy (ryfampicyna),
leki stosowane do leczenia małego stężenia cukru we krwi (glukagon),
leki nasenne (barbiturany),
leki stosowane do leczenia niektórych chorób oczu (acetazolamid),
leki stosowane w celu przyśpieszenia rytmu serca (adrenalina i sympatykomimetyki),
leki obniżające podwyższone stężenie tłuszczów we krwi (pochodne kwasu nikotynowego),
przy długotrwałym stosowaniu leków ułatwiających wypróżnienie (leki przeczyszczające).

Leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka lub dwunastnicy (antagoniści receptora H2) lub produkty zmniejszające ciśnienie krwi (leki beta-adrenolityczne, klonidyna ³ i rezerpina) mogą albo nasilić albo osłabić obniżające stężenie cukru we krwi działanie glimepirydu.

Leki wywierające wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (beta-adrenolityki, klonidyna, guanetydyna lub rezerpina) mogą maskować lub całkowicie hamować objawy zmniejszonego stężenia cukru we krwi.

Glimepiryd może nasilać albo osłabiać działanie leków hamujących krzepnięcie krwi (pochodnych kumaryny).

Stosowanie leku Glibezid z jedzeniem, piciem i alkoholem

Alkohol może nasilać lub zmniejszać zdolność leku Glibezid do obniżania stężenia cukru we krwi w nieprzewidywalny sposób.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża Leku Glibezid nie wolno stosować w czasie ciąży.

Karmienie piersią Glibezid może przenikać do mleka kobiecego. Glibezid nie wolno stosować w czasie karmienia piersią.

Prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn

Zdolność do koncentracji lub szybkiej reakcji może ulec upośledzeniu z powodu zmniejszenia stężenia cukru we krwi (hipoglikemia), zwiększenia stężenia cukru we krwi (hiperglikemia) lub jeśli wystąpi pogorszenie widzenia w wyniku wahania stężenia cukru. Należy mieć na uwadze to, że pacjent może stwarzać zagrożenie dla siebie lub innych (np. podczas prowadzenia samochodu lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu). Pacjenci powinni zapytać lekarza i uzyskać poradę, czy prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie urządzeń mechanicznych w ruchu jest wskazane, jeśli:

hipoglikemia występuje u nich często
objawy ostrzegawcze hipoglikemii są osłabione lub nie występują Lek Glibezid zawiera laktozę Lek Glibezid zawiera laktozę. Jeżeli lekarz poinformował pacjenta o występowaniu u niego nietolerancji niektórych cukrów, należy przed przyjęciem tego leku skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

3. Jak stosować lek Glibezid

Dawkowanie Glibezid należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkę leku ustala lekarz, w zależności od stężenia cukru we krwi i w moczu pacjenta.

Zmiana czynników zewnętrznych (np. zmniejszenie masy ciała, zmiana stylu życia, stres) lub polepszenie stanu zdrowia mogą wymagać zmiany dawkowania glimepirydu.

Zazwyczaj stosowana dawka początkowa leku dla dorosłych wynosi 1 mg glimepirydu na dobę. Jeżeli doprowadzi to do uzyskania dobrej kontroli cukru we krwi, tę dawkę należy stosować w terapii podtrzymującej. Dawki większe niż 4 mg glimepirydu dają lepsze efekty tylko w wyjątkowych przypadkach. Maksymalna zalecana dawka wynosi 6 mg glimepirydu na dobę.

Można zastosować leczenie skojarzone glimepirydu z metforminą ⁴ lub glimepirydu z insuliną. W takim przypadku lekarz ustali właściwe dawki glimepirydu, metforminy lub insuliny indywidualnie dla każdego pacjenta.

Tabletki leku Glibezid należy połykać, popijając co najmniej połową szklanki wody. Tabletkę można podzielić na połowy. Zazwyczaj całą dawkę dobową przyjmuje się jednorazowo, bezpośrednio przed lub w czasie dużego śniadania. Jeżeli pacjent nie je śniadania, powinien przyjąć lek bez zmian, zgodnie z zaleceniami lekarza. W trakcie leczenia glimepirydem ważne jest, aby nie opuszczać żadnego posiłku.

Jeżeli pacjent ma wrażenie, że lek Glibezid działa za silnie lub za słabo, należy porozmawiać o tym z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Glibezid

Przyjęcie za dużej dawki glimepirydu lub dodatkowej dawki leku, może spowodować niebezpieczeństwo wystąpienia zmniejszenia stężenia cukru we krwi (objawy hipoglikemii, patrz punkt 2) i należy od razu zjeść odpowiednią ilość cukru (np. kilka kostek cukru gronowego, wypić słodki sok, słodzoną herbatę) i niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Tak samo należy postąpić, jeżeli ktoś, np. dziecko, zażył ten lek nieumyślnie. Osobom nieprzytomnym nie wolno podawać pokarmów ani płynów.

Ponieważ małe stężenie cukru we krwi może utrzymywać się przez pewien czas, bardzo ważna jest właściwa kontrola i obserwacja pacjenta do momentu, gdy zagrożenie ustąpi całkowicie. Środkiem ostrożności może się okazać konieczność przyjęcia do szpitala. Ciężkie przypadki małego stężenia cukru we krwi, którym towarzyszy utrata przytomności lub ciężkie zaburzenia neurologiczne, stanowią stany nagłe wymagające natychmiastowego leczenia i przyjęcia do szpitala. Należy zapewnić, aby w pobliżu zawsze była poinformowana osoba, która w nagłym przypadku będzie mogła zadzwonić do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Glibezid

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W przypadku nie przyjęcia leku o ustalonej porze, nie należy podwajać kolejnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki, lecz przyjąć zalecaną dawkę w normalnej porze przyjmowania leku.

Przerwanie stosowania leku Glibezid

W przypadku przerwania lub zakończenia leczenia, pacjent powinien zdawać sobie sprawę z tego, że wymagane obniżenie stężenia cukru nie wystąpi lub choroba ulegnie ponownemu nasileniu. Jeżeli jakakolwiek zmiana jest konieczna, bezwzględnie należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Glibezid może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Większość działań niepożądanych zależy od dawki i ustępuje kiedy dawka leku zostaje zmniejszona lub po całkowitym odstawieniu leku.

Działania niepożądane występują najczęściej na początku leczenia.

Działania niepożądane są zazwyczaj łagodne i przemijające.

U niektórych pacjentów podczas stosowania leku Amaryl wystąpiły następujące działania niepożądane:

Rzadkie działania niepożądane (występujące u więcej niż 1 pacjenta na 10 000 i u mniej niż 1 pacjenta na 1000)

Mniejsze niż zazwyczaj stężenie cukru we krwi (hipoglikemia) (patrz punkt 2. Ostrzeżenia i środki ostrożności)
Zmniejszenie liczby komórek krwi:
płytki krwi (co zwiększa ryzyko krwawienia lub sińców)
białe krwinki (co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zakażeń)
czerwone krwinki (co może powodować bladość skóry i osłabienie lub brak tchu)

Zaburzenia te zazwyczaj ustępują po przerwaniu stosowania leku Glibezid.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 pacjenta na 10 000)

Reakcje alergiczne (w tym zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką), które mogą rozwijać się w ciężkie reakcje z utrudnionym oddychaniem, spadkiem ciśnienia krwi, a nawet wstrząsem. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie poinformować lekarza
Zaburzona czynność wątroby, w tym zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), problemy z przepływem żółci (cholestaza), zapalenie lub niewydolność wątroby. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie poinformować lekarza
Nudności lub wymioty, biegunka, uczucie pełności lub wzdęcia, ból brzucha
Zmniejszenie stężenia sodu we krwi (wykazany w badaniach krwi)

Inne działania niepożądane:

Alergia (nadwrażliwość) skóry ze świądem, wysypką, pokrzywką i zwiększoną wrażliwością na promienie słoneczne. Pewne łagodne reakcje alergiczne mogą rozwijać się w ciężkie reakcje z utrudnionym połykaniem i oddychaniem, obrzmieniem warg, gardła lub języka. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie poinformować lekarza
Mogą wystąpić reakcje alergiczne na leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika, sulfonamidy, lub leki pokrewne
Na początku terapii lekiem Glibezid wystąpić mogą zaburzenia widzenia. Jest to spowodowane zmianami stężenia cukru we krwi i objawy te powinny szybko ustąpić
Podwyższenie poziomu enzymów wątrobowych
Znaczące zmniejszenia liczby płytek krwi (małopłytkowość) powodujące krwawienie lub zsinienie pod skórą

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Zgłaszanie działań niepożądanych

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów

Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

Działania niepożądane można zgłaszać rówież podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Glibezid

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Tabletki 4 mg w blistrach.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

Tabletki 6 mg w blistrach.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

Nie stosować leku Glibezid po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: EXP.

Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Glibezid

Substancją czynną leku jest glimepiryd. Każda tabletka zawiera odpowiednio 4 mg lub 6 mg glimepirydu.
Ponadto lek zawiera laktozę jednowodną, skrobię kukurydzianą, karboksymetyloskrobię sodową (typ A), powidon, polisorbat 80, talk, magnezu stearynian, żelaza tlenek żółty (E172).

Jak wygląda lek Glibezid i co zawiera opakowanie Glibezid 4, 4 mg, tabletki

Tabletki barwy żółtej, w kształcie kapsułki, o wymiarach 10,7 x 5,5 mm z rowkiem ułatwiającym dzielenie po jednej stronie.

Tabletkę można podzielić na połowy.

Glibezid 6, 6 mg, tabletki

Tabletki barwy żółtej, w kształcie kapsułki, o wymiarach 12,5 x 6,5 mm z rowkiem ułatwiającym dzielenie po jednej stronie.

Tabletkę można podzielić na połowy.

Zawartość opakowania: 30 tabletek

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny PharmaSwiss Česká republika s.r.o.

Jankovcova 1569/2c

170 00 Praga 7 Republika Czeska

Wytwórca Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA ul. Wincentego Pola 21 mailto:ndl@urpl.gov.pl 58-500 Jelenia Góra

Polska

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o leku oraz jego nazwach w innych państwach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do:

Valeant sp. z o.o. sp. j.

ul. Przemysłowa 2 35-959 Rzeszów tel. (+48 17) 865 51 00 fax (+48 17) 862 46 18

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Czechy: Glymexan 4 mg, Glymexan 6 mg Węgry: Glibezid 4 mg tabletta, Glibezid 6 mg tabletta Słowacja: Glibezid 4, Glibezid 6 Polska: Glibezid 4, Glibezid 6

Data zatwierdzenia ulotki: 11.03.2016 Glibezid 4, 4 mg, tabletki Glibezid 6, 6 mg, tabletki

Glimepiridum