Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2019-09-24
lek na receptę, iniekcja, Linkomycyna (lincomycin)
, Sandoz
Dawka:
Opakowanie:
Koszyk:
Ulotki Neloren dla opakowania 10 ampułek (600 mg/2 ml).
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2019-09-24
Tekst ulotki informacyjnej ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA Logo Sandoz NELOREN
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku.
1. Co to jest lek Neloren i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Neloren
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Neloren
Neloren należy do grupy antybiotyków, stosowanych w leczeniu zakażeń bakteryjnych.
Stosowanie leku Neloren jest wskazane w leczeniu ciężkich zakażeń wywoływanych przez bakterie (gronkowce i paciorkowce1) wrażliwe na linkomycynę. Takie zakażenia mogą się rozwijać w różnych częściach organizmu: zakażenia dróg oddechowych, zakażenia kości i tkanki łącznej, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia w obrębie jamy brzusznej.
Lek Neloren stosuje się również w celu zapobiegania zakażeniom po zabiegach chirurgicznych w obrębie jamy brzusznej.
Lek nie jest skuteczny w leczeniu zakażeń wirusowych, takich jak przeziębienie i grypa.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Neloren
Jeśli u pacjenta wystąpią reakcje alergiczne lub biegunka, należy skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie niemal wszystkich antybiotyków (również linkomycyny) może wiązać się z wystąpieniem rzekomobłoniastego zapalenia jelit o różnym nasileniu - od lekkiego do zagrażającego życiu. W przypadku rozpoznania rzekomobłoniastego zapalenia jelit lekarz niezwłocznie zastosuje odpowiednie leczenie. Jeśli przebieg choroby jest lekki, wystarcza na ogół samo odstawienie leku. W cięższych przypadkach konieczne jest podawanie pacjentowi odpowiedniej ilości płynów, podanie elektrolitów, preparatów białkowych i odpowiedniego antybiotyku.
Biegunka, zapalenie okrężnicy oraz rzekomobłoniaste zapalenie jelit mogą wystąpić nawet po kilku tygodniach od zakończenia leczenia linkomycyną.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent otrzyjmuje:
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, że może być w ciąży, powinna poinformować o tym lekarza. Lek Neloren można podawać w okresie ciąży lub karmienia piersią tylko w przypadku, gdy zakażenie wymaga pilnego leczenia linkomycyną i gdy spodziewane korzyści dla matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla dziecka.
Brak informacji, które wskazywałyby na znaczący wpływ linkomycyny na zdolność kierowania pojazdami i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
Ważne informacje o niektórych składnikach leku Neloren Lek Neloren zawiera alkohol benzylowy (9 mg/ml), dlatego nie wolno go podawać wcześniakom ani noworodkom. Alkohol benzylowy może powodować zatrucia i reakcje alergiczne u niemowląt i dzieci w wieku poniżej 3 lat.
Neloren podaje się domięśniowo lub dożylnie. Lekarz ustala dawkę leku, częstość podawania i czas leczenia.
Dorośli i młodzież (w wieku powyżej 14 lat)
W umiarkowanych zakażeniach 600 mg linkomycyny co 24 godziny.
W leczeniu ciężkich zakażeń 600 mg linkomycyny co 12 godzin.
Dzieci (w wieku od 1 miesiąca do 14 lat) 10 mg/kg mc. linkomycyny co 24 godziny. W leczeniu ciężkich zakażeń 10 mg/kg mc. co 12 godzin.
Podanie dożylne
Dorośli i młodzież (w wieku powyżej 14 lat)
600 mg linkomycyny we wlewie podawanym 2 lub 3 razy na dobę. W cięższych zakażeniach lekarz może zwiększyć dawkę leku. Maksymalna dawka dobowa wynosi 8 g.
Dzieci (w wieku od 1 miesiąca do 14 lat)
W umiarkowanych zakażeniach od 10 do 20 mg/kg mc. linkomycyny na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych (podawanych co 8 lub 12 godzin). W cięższych zakażeniach lekarz może zwiększyć dawkę leku.
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania linkomycyny u niemowląt młodszych niż 1 miesiąc.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby lekarz zaleci wydłużenie odstępu pomiędzy kolejnymi dawkami leku lub zmniejszenie dawki. Lekarz może również zalecić kontrolę stężenia linkomycyny w surowicy. Szczegółowe informacje dotyczące dawkowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby znajdują się na końcu ulotki, w części przeznaczonej dla personelu medycznego.
Informacje o sporządzaniu roztworu do infuzji i sposobie podawania znajduje się na końcu ulotki, w części przeznaczonej dla personelu medycznego.
Podanie większej niż zalecana dawki leku Neloren Lek Neloren podawany jest przez personel medyczny, dlatego zastosowanie zbyt dużej dawki leku jest mało prawdopodobne. Jednak w przypadku wrażenia, że podawana jest zbyt duża dawka leku, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Przedawkowanie może spowodować przede wszystkim nudności i wymioty, a bardzo rzadko uszkodzenie wątroby i nerek.
W razie wątpliwości dotyczących otrzymywanego leku należy poradzić się lekarza lub pielęgniarki.
Również jeśli po otrzymaniu całej przepisanej ilości leku pacjent nadal czuje się źle, należy skonsultować się z lekarzem.
W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, Neloren może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym jest biegunka, występująca u ponad 10% pacjentów. Jest ona zazwyczaj lekka i przemija w ciągu kilku dni, nawet jeśli kontynuuje się podawanie leku, lub po zakończeniu leczenia. W razie wystąpienia biegunki należy pić więcej płynów i zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty. Bez zalecenia lekarza nie należy przyjmować żadnych leków hamujących biegunkę. Jeśli biegunka jest ciężka lub w kale jest widoczna krew bądź śluz, należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Taka biegunka może się wiązać z ciężkim zapaleniem jelita grubego i może niekiedy wystąpić nawet kilka tygodni po zakończeniu leczenia linkomycyną.
Możliwe jest również wystąpienie następujących działań niepożądanych:
Przemijające zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy
Zbyt szybki wlew dożylny linkomycyny może spowodować zaburzenia rytmu serca, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, omdlenie, a nawet zatrzymanie krążenia.
Przemijająca leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), eozynofilia (zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych), trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity brak granulocytów, plamica małopłytkowa (wybroczyny spowodowane zmniejszenie liczby płytek krwi), niedokrwistość aplastyczna (stan, w którym dochodzi do niewydolności szpiku kostnego) i pancytopenia (zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, białych oraz płytek krwi)
Bóle głowy, zawroty głowy, szumy uszne.
Nudności, wymioty, ból brzucha, kurcze w jamie brzusznej, zapalenie okrężnicy, zaburzenia smaku.
Występowanie białka w moczu, zmniejszona ilość moczu, zwiększenie stężenia mocznika2 i innych związków azotowych we krwi.
Wysypka, pokrzywka, świąd i inne reakcje skórne, takie jak nadwrażliwość na światło, złuszczające zapalenie skóry, złuszczające i pęcherzykowo-pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy (może przypominać zespół Stevensa-Johnsona, bardzo ciężkie schorzenie, potencjalnie zagrażające życiu, przebiegające z powstawaniem pęcherzy skórnych, gorączką, kaszlem, złym samopoczuciem, obrzękiem dziąseł, języka lub warg). W razie wystąpienia opisanych objawów należy niezwłocznie poinformować lekarza.
Bóle mięśni.
Zapalenie języka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej pochwy (spowodowane nadważeniem drożdżakami).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Zaczerwienienie, obrzęk, ból, zapalenie żyły w miejscu podania dożylnego, ropień jałowy w miejscu podania domięśniowego.
Reakcje nadwrażliwości, które mogą się objawiać obrzękiem twarzy, warg, jamy ustnej i gardła lub innych części ciała, powodującym trudności w połykaniu lub oddychaniu. W takim przypadku konieczna może być pilna pomoc medyczna lub pobyt w szpitalu.
Przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza.
Co zawiera lek Neloren
Substancją czynną jest linkomycyna (w postaci linkomycyny chlorowodorku jednowodnego).
2 ml roztworu (1 ampułka) zawiera 600 mg linkomycyny w postaci linkomycyny chlorowodorku jednowodnego.
Jeden ml roztworu do wstrzykiwań i infuzji zawiera 300 mg linkomycyny w postaci linkomycyny chlorowodorku jednowodnego.
Inne składniki leku to alkohol benzylowy i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Neloren i co zawiera opakowanie Neloren jest przejrzystym, bezbarwnym do lekko żółtawego roztworem, nie zawierającym nierozpuszczalnych zanieczyszczeń. Opakowanie zawiera 10 ampułek z bezbarwnego szkła (2 ml), w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovŝkova 57
1526 Ljubljana, Słowenia
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. +48 22 209 70 05
Data zatwierdzenia ulotki/data ostatniej weryfikacji tekstu ulotki:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Poniższe informacje przeznaczone są wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników służby zdrowia:
5 UR.DZL.ZLN.4020.6332.2012
Linkomycyna jest antybiotykiem linkozamidowym o działaniu bakteriobójczym. Działa na Gram- dodatnie bakterie tlenowe i beztlenowe, w tym Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae,
Streptococcus viridans, Staphyloccocus aureus (również szczepy oporne na penicylinę),
Corynebacterium diphtheriae, Bacillus anthracis, niektóre szczepy Clostridium i Bacteroides fragilis.
W związku z wyodrębnieniem szczepów gronkowców i paciorkowców opornych na linkomycynę, w przypadku stosowania linkomycyny w leczeniu zakażeń wywołanych zwłaszcza przez szczepy
Staphylococcus aureus i Streptococcus pneumoniae wskazane jest wykonanie antybiogramu.
Należy uwzględnić oficjalne, krajowe wytyczne dotyczące oporności bakterii oraz prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Roztwór do wstrzykiwań i infuzji Neloren można podawać domięśniowo lub dożylnie.
Podanie dożylne
Przed użyciem zawartość ampułki należy rozpuścić w 250 ml 0,9% roztworu chlorku sodu lub roztworu glukozy. Odpowiednią dawkę należy podawać przez co najmniej 1 godzinę, a stężenie linkomycyny nie powinno przekraczać 50 mg/kg mc./godzinę. Należy unikać szybszego wlewu oraz podawania dawek większych niż zalecane ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu serca, a odnotowano również przypadki zatrzymania krążenia sercowo-płucnego.
Leku Neloren nie należy mieszać w tej samej strzykawce z penicyliną benzylową, ampicyliną i niektórymi innymi lekami.
Należy unikać szybkiego dożylnego podawania leku ze względu na możliwość wystąpienia niedociśnienia tętniczego, omdlenia, komorowych zaburzeń rytmu serca, a w rzadkich przypadkach zatrzymania serca.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy wydłużyć odstęp między kolejnymi dawkami lub zmniejszyć dawkę produktu. Jeśli klirens kreatyniny wynosi od 10 do 50 ml/min, zalecany okres między dawkami wynosi 12 godzin. Jeśli klirens kreatyniny jest mniejszy niż
10 ml/min, dawki leku należy podawać co 24 godziny. Zmniejszona dawka stanowi od 25% do 30% dawki zalecanej dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek.
Stosowania linkomycyny należy unikać u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Jeśli zastosowanie linkomycyny u tych pacjentów jest konieczne, wskazane jest zmniejszenie dawki i kontrolowanie stężenia leku w surowicy.
Podczas stosowania leku Neloren u dzieci konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności oraz częste kontrolowanie obrazu krwi.
6 UR.DZL.ZLN.4020.6332.2012
Przypisy