Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-01-22
lek na receptę, tabletki powlekane, Memantyna (memantine)
, Gedeon Richter Polska
Dawka:
Opakowanie:
Zamienniki opakowania:
Koszyk:
Ulotki Mirvedol dla opakowania 56 tabletek (10 mg).
Źródło: Rejestr Produktów Leczniczych
Data ostatniej weryfikacji: 2024-01-22
2020_10_18_Mirvedol_PIL_PL_21392
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Mirvedol, 10 mg, tabletki powlekane
Memantyny chlorowodorek
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
Patrz punkt 4.
1. Co to jest lek Mirvedol i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Mirvedol
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Mirvedol
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Mirvedol zawiera substancję czynną chlorowodorek memantyny1. Lek ten należy do grupy leków przeciw otępieniu.
Utrata pamięci w chorobie Alzheimera spowodowana jest zaburzeniami przekazywania impulsów nerwowych przenoszących informacje w mózgu. W mózgu występują tzw. receptory kwasu N- metylo-D-asparaginowego (NMDA), które biorą udział w przekazywaniu sygnałów nerwowych istotnych dla procesu uczenia się oraz dla procesów zapamiętywania.
Mirvedol należy do grupy leków określanych mianem antagonistów receptorów NMDA. Mirvedol wpływając na receptory NMDA, poprawia przekazywanie impulsów nerwowych, a przez to pamięć.
Mirvedol jest stosowany w leczeniu pacjentów z chorobą Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego.
Przed rozpoczęciem stosowania leku Mirvedol należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
W powyższych sytuacjach leczenie lekiem Mirvedol powinno być prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego, który regularnie będzie oceniał efekty prowadzonej terapii.
Podczas podawania memantyny pacjentom z zaburzeniem czynności nerek (problemy z nerkami), lekarz prowadzący powinien dokładnie monitorować czynność nerek i, jeśli to konieczne odpowiednio dostosowywać dawkowanie leku.
Należy unikać jednoczesnego stosowania takich leków jak amantadyna2 (do leczenia choroby
Parkinsona), ketamina4 (stosowana zazwyczaj jako środek znieczulający), dekstrometorfan3 (stosowany zazwyczaj do leczenia kaszlu), a także innych leków z grupy antagonistów NMDA.
Nie zaleca się podawania leku Mirvedol dzieciom oraz młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach, przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W szczególności stosowanie leku Mirvedol może zmieniać działanie oraz powodować konieczność modyfikacji dawkowania przez lekarza prowadzącego, następujących leków:
W razie przyjęcia do szpitala, należy poinformować lekarza, że pacjent przyjmuje lek Mirvedol.
Należy poinformować lekarza prowadzącego, jeśli pacjent zmienił ostatnio lub planuje zmienić zasadniczo sposób odżywiania (np. przejście z diety normalnej na ścisłą dietę wegetariańską) lub rozpoznano u pacjenta nerkową kwasicę cewkową (RTA, nadmierne stężenie kwaśnych substancji we krwi spowodowane słabą czynnością nerek) lub ciężkie zakażenia dróg moczowych (struktury, przez które przepływa mocz). W powyższych przypadkach może być konieczne zmodyfikowanie dawkowania leku przez lekarza prowadzącego.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie zaleca się podawania memantyny kobietom w ciąży.
Kobiety przyjmujące lek Mirvedol nie powinny karmić piersią.
Lekarz powinien poinformować pacjenta, czy choroba pozwala mu na bezpieczne prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. Mirvedol może dodatkowo wpływać na szybkość reakcji, w wyniku czego prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn mogą być przeciwwskazane.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę powlekaną, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka leku Mirvedol dla dorosłych i osób w podeszłym wieku wynosi 20 mg raz na dobę. W celu zredukowania ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, dawkę leku należy zwiększać stopniowo, według następującego schematu:
2. tydzień jedna tabletka 10 mg
3. tydzień jedna i pół tabletki 10 mg
4. tydzień i kolejne dwie tabletki 10 mg raz na dobę
Zwykle dawkowanie rozpoczyna się od podawania połowy tabletki raz na dobę (1x5 mg) przez pierwszy tydzień leczenia. W drugim tygodniu dawkę zwiększa się do jednej tabletki raz na dobę (1x
10 mg) i do 1 i pół tabletki raz na dobę w trzecim tygodniu leczenia. Począwszy od czwartego tygodnia zwykle podaje się 2 tabletki raz na dobę (1 x 20 mg).
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek
U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, odpowiednie dawkowanie leku ustala lekarz prowadzący.
W takim przypadku konieczne jest stałe monitorowanie czynności nerek, w określonych odstępach czasu, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Lek Mirvedol należy przyjmować doustnie, raz na dobę. Aby leczenie było skuteczne, lek należy przyjmować regularnie, codziennie o tej samej porze każdego dnia. Tabletki powinno się połykać, popijając wodą.
Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Nie zaleca się stosowania leku Mirvedol u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.
Leczenie należy kontynuować tak długo, dopóki będzie ono przynosiło pozytywne efekty. Lekarz prowadzący powinien regularnie oceniać przebieg leczenia.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Mirvedol
Jeśli pacjent zapomni przyjąć lek, powinien przyjąć kolejną dawkę leku Mirvedol o zwykłej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Na ogół obserwowane działania niepożądane mają nasilenie od łagodnego do umiarkowanego.
Często (mogą wystąpić nie częściej niż 1 na 10 pacjentów):
ból głowy, senność, zaparcia, podwyższenie poziomu enzymów wątrobowych, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, spłycenie oddechu, wysokie ciśnienie krwi i nadwrażliwość na lek.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż 1 na 100 pacjentów):
zmęczenie, zakażenia grzybicze, splątanie, omamy, wymioty, nieprawidłowy chód, niewydolność serca i wykrzepianie krwi żylnej (zakrzepica/zakrzepy z zatorami).
Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż 1 na 10 000 pacjentów):
napady padaczkowe.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych);
zapalenie trzustki, zapalenie wątroby i reakcje psychotyczne.
Choroba Alzheimera wiąże się z depresją, myślami samobójczymi i samobójstwem. U pacjentów leczonych memantyną zgłaszano takie przypadki.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Mirvedol
Substancją czynną leku jest memantyny chlorowodorek.
Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg memantyny chlorowodorku, co odpowiada 8,31 mg memantyny.
Pozostałe składniki leku to:
Rdzeń: celuloza mikrokrystaliczna (Typ 102 i Typ 101), kroskarmeloza sodu, krzemionka koloidalna bezwodna (E 551), magnezu stearynian (E470b).
Otoczka Opadry White 03B28796: hypromeloza 6cP, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 400
Jak wygląda lek Mirvedol i co zawiera opakowanie
Białe, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o długości około 10 mm i szerokości około 5,5 mm, z rowkiem dzielącym po jednej stronie i napisem „N93” wytłoczonym po drugiej stronie.
Tabletki powlekane produktu leczniczego Mirvedol, 10 mg, pakowane są w białe blistry Aluminium/PVC/PE/PVDC. Blistry znajdują się w pudełkach tekturowych.
Pudełka tekturowe zawierają 28, 30, 56 lub 60 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca: GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o.o.
ul. Ks. J. Poniatowskiego 5 05-825 Grodzisk Mazowiecki
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do: GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o.o.
Dział Medyczny ul. ks. J. Poniatowskiego 5 05-825 Grodzisk Mazowiecki
Tel. +48 (22)755 96 48 lekalert@grodzisk.rgnet.org faks: +48 (22) 755 96 24
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Polska: Mirvedol Rumunia: Mirvedol 10 mg comprimate filmate Węgry: Mirvedol 10 mg filmtabletta
Data ostatniej aktualizacji ulotki: październik 2020
Przypisy
1 https://pl.wikipedia.org/wiki/memantyna
2 https://pl.wikipedia.org/wiki/amantadyna